Drone-aanval Krim

Verschillende explosies middels drone-aanvallen, zouden op het Krim-schiereiland Russische kruisraketten hebben vernietigd, die per spoor onderweg waren naar de Zwarte Zeevloot.

Hoewel Oekraïne de explosies bevestigde, werd er niets gezegd over de eventuele rol van de Oekraïense luchtmacht bij deze aanval.
Als Oekraïne inderdaad achter deze aanval zit, duidt dat op het inzetten van militaire drones die een grotere afstand kunnen overbruggen dan de tot nu toe gebruikte modellen.

De aanval vond plaats in de buurt van de stad Dzhankoi, in het noorden van de Krim. Volgens een onbevestigd bericht van een inwoner van de stad duurden de explosies een halfuur, waarna, een deel van de stad zonder stroom kwam te zitten.

De aanval vernietigde een zending Kalibr-NK kruisraketten, een type raket die de laatste maanden door de Russen werd ingezet voor aanvallen vanaf zee op Oekraïense steden en infrastructuur.
Het Oekraïense ministerie van Defensie liet weten dat de aanval het proces van demilitarisatie op de Krim voortzette en dat het een voorbereiding was op de bevrijding van het schiereiland.

Arrestatiebevel Poetin

Het Internationaal Strafhof in Den Haag vaardigde vrijdag een arrestatiebevel uit voor de Russische president Poetin.
Het Hof beschuldigt de president van oorlogsmisdaden. Meer specifiek gaat het hier om de deportatie van Oekraïense kinderen naar Rusland, sinds 2022.

Rusland, dat het Hof niet erkent, heeft de beschuldiging als ‘absurd’ bestempeld. De uitspraak van het Hof zal waarschijnlijk geen enkel gevolg hebben, tenzij de president naar één van de 123 landen zou reizen die wél zijn aangesloten bij het Internationaal Strafhof.
President Biden verwelkomde de uitspraak: “Hij heeft overduidelijk oorlogsmisdaden gepleegd”, zei hij. Overigens erkent de V.S. het Hof net zomin, evenals als China, die andere grootmacht.

Staatsbezoek Xi Jinping

Deze week kwam de Chinese president Xi Jinping op staatsbezoek bij zijn Russische collega Poetin.
China heeft Rusland nooit veroordeeld voor de inval in Oekraïne, maar is altijd “neutraal” gebleven en staat op het standpunt dat het “vrede en dialoog” steunt.
President Xi noemde Poetin ooit “zijn beste vriend” en dat is niet zo verwonderlijk: het zijn beide autoritaire leiders en ze zijn zeer anti-Amerikaanse cq Westers (lees: anti-liberaal) gekant.
Aan het einde van de tweede dag van Xi’s bezoek aan Moskou, liet president Poetin weten dat Chinese vredesvoorstellen kunnen worden gebruikt als “basis voor het oplossen van het conflict in Oekraïne”, zodra “Oekraïne en zijn Westerse bondgenoten er klaar voor zijn”.

Het gas dat Rusland niet meer aan Europa slijten wil (cq mag), gaat nu naar China getransporteerd worden via de gaspijpleiding Siberia 2, die via Mongolië loopt.
Verder is het de vraag of China Rusland wapens gaat leveren, nu in dat land langzaam de “wapen”-bodem” in zicht komt.
Mócht dit het geval zijn, dan loopt China het gevaar ook Westerse sancties tegen zich opgelegd te krijgen en daar zit het zeker niet op te wachten: de Westerse afzetmarkt voor Chinese producten is te belangrijk.

Europese munitie naar Oekraïne

Terug naar de oorlog zelf: 17 EU-landen plus Noorwegen hebben maandag een verdrag ondertekend waarbij ze overeenkomen dat ze Oekraïne munitie gaan sturen ter waarde van twee miljoen euro.
De ondertekening door ministers van Defensie en Buitenlandse Zaken, vond plaats in Brussel.
De overeenkomst werd door de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken, Dmytro Koeleba, een “game changer” genoemd.

Het besluit tot levering zal in tweeën gesplitst worden: nog vóór de maand mei moet het eerste deel afgerond zijn, nl. de levering van munitie ter waarde van één miljard euro, uit de huidige voorraden.
Het tweede deel voorziet in de levering van kaliber 155 mm-munitie voor artillerie-geschut, eveneens ter waarde van één miljard euro.
De verwachting is dat de contracten voor deze levering tegen september met leveranciers getekend kunnen worden.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Hypersonische raketten

Eén van de grootste Russische raketaanvallen tot nu toe vond een week geleden plaats. Oekraïne kon 34 (van de 84) kruisraketten en 4 (van de 8) Shahed-drones onderscheppen, maar kon niets uitrichten tegen 6 KH-47M2-Kinzjal raketten.
De Kinzjal (Russisch voor ‘dolk’) is een recent ontwikkelde hypersonische raket die de meeste luchtafweersystemen ontwijkt. Zelfs voor de nog te leveren Patriot-afweersystemen is de Kinzjal een probleem.

Waarom juist deze raketten vorige week gebruikt werden is vele defensie-experts een raadsel. De raket is kostbaar en Rusland beschikt slechts over enkele tientallen KH-47’s.

Zowel energiecentrales als woonwijken door het hele land werden bestookt en er vielen zes doden.
De kerncentrale van Zaporizja was ook een van de doelen. De stroom viel tijdelijk uit, maar kon daarna weer hersteld worden.

Bachmoet

De strijd om Bachmoet gaat onverminderd door, om elke meter wordt gevochten. Volgens president Zelensky zouden in de afgelopen week 1.100 Russische soldaten zijn gedood en 1.500 zodanig gewond zijn geraakt, dat ze niet meer inzetbaar zijn.

Die aantallen zijn overigens niet onafhankelijk te verifiëren, net zo min als die van het Russische ministerie van Defensie, dat liet weten dat er 220 Oekraïense soldaten waren gedood.

Drone-incident

Eergisteren liet het Amerikaanse leger een van zijn drones, na “roekeloze onderschepping door Russische vliegtuigen”, in de Zwarte Zee storten.
Het incident deed zich voor in de vroege ochtend: een Amerikaanse MQ-9-(verkennings)drone, werd tijdens een routineoperatie in internationale wateren onderschept door twee Russische Su-27-gevechtsvliegtuigen, waarbij een van de vliegtuigen de schroef van de drone zou hebben geraakt. De Amerikaanse legerleiding zag zich genoodzaakt het onbemande toestel daarna te laten neerstorten in de Zwarte Zee.

Volgens de V.S. zouden de Russische gevechtsvliegtuigen meermaals brandstof hebben gedumpt op de drone en vóór het toestel hebben gevlogen op een “roekeloze en onprofessionele” manier.

Uiteraard is de Russische lezing anders: Volgens het Russische ministerie van Defensie waren twee Russische gevechtsvliegtuigen opgestegen om een drone boven de Zwarte Zee te onderscheppen. De drone zou te snelle manoeuvres gemaakt hebben waardoor het uit controle raakte, snel aan hoogte verloor en in zee stortte. 

De Amerikaanse verkennings-dronevluchten in de buurt van het door Rusland bezette Krim-schiereiland, zijn de Russen al langer een doorn in het oog. De Amerikanen hebben echter aangegeven dat ze niet van plan zijn ermee te stoppen.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari 2022, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Twee vlaggen vandaag. Vlag 1:

Lavrov uitgelachen

Een opmerkelijk moment afgelopen vrijdag tijdens de G20-top in New Delhi, India, waar Sergey Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, een zaal vol Indiase academici, diplomaten en ceo’s toesprak.
Toen hij de oorlog tegen Oekraïne ter sprake bracht, zei hij dat die was uitgebroken nadat Oekraïne Rusland had aangevallen, waarna hij door het aanwezige publiek luidkeels werd uitgelachen. Iemand riep duidelijk hoorbaar “Come on!” (“Kom op zeg!”).

Ongetwijfeld niet een respons die Lavrov publiekelijk vaak ten deel valt, hoewel zijn reactie beperkt bleef tot een moment van aarzeling in zijn woordenstroom en het even knipperen met zijn ogen.
Keihard liegen is voor diverse Russische kopstukken echter dagelijkse kost. Na het opmerkelijke moment ging (de inmiddels zeer ervaren) Lavrov uiterlijk onbewogen gewoon door met zijn toespraak.

Tymofii Shadura

Eerder deze week ging er een twaalf seconden durende video viraal die de executie liet zien van de Oekraïense soldaat Tymofii Shadura van de 30e Gemechaniseerde Brigade.
Het laatste contact met Shadura was op 3 februari bij het dorp Zaliznyanske, vlakbij Soledar (net ten noorden van Bachmoet).
Op enig moment moet Shadura door de Russen gevangen zijn genomen, in het korte filmpje is hij van een afstandje gefilmd terwijl hij een sigaret rookt en “Slava Ukraini” (“Glorie aan Oekraïne!”) roept.
Onmiddellijk daarna klinken er schoten van automatische wapens en roept er iemand in het Russisch “Sterf, hond!”, waarna Shadura dodelijk getroffen op de grond valt.

Op 6 maart kwam het filmpje via het Telegram-kanaal van de Oekraïense grondtroepen op internet terecht en kort daarop ging het de hele wereld rond. Identificatie kwam snel , hoewel er in eerste instantie zes namen de ronde deden, kwam die van Shadura al snel bovendrijven, toen zijn zus hem op de beelden herkende.

Dezelfde dag nog reageerde president Zelensky met afschuw in zijn dagelijkse videoboodschap, gevolgd door een reactie van de Oekraïense procureur-generaal Andriy Kostin, waarin hij aankondigde dat er een openbaar onderzoek komt naar aanleiding van de executie.
Hij liet weten: “Zelfs oorlog kent regels (…), internationaal aanvaarde wetten worden stelselmatig genegeerd door Rusland’s misdadige regime. Maar vroeger of later zal bestraffing volgen.”
Hij vervolgde dat de executie volgens Artikel 438, deel 2 van het Wetboek van Strafrecht, dat over oorlogsmisdaden handelt, van toepassing is.
Minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba riep chef-aanklager Karim Khan van het Internationaal Strafhof in Den Haag op de zaak te onderzoeken.

Nord Stream pijpleiding

Begin deze week kwam de New York Times met het bericht dat een pro-Oekraïense groepering verantwoordelijk zou zijn voor het opblazen van de Russische Nord Stream-1 en -2 gaspijpleidingen in de Oostzee tussen Rusland en Duitsland op 26 september vorig jaar, vlakbij het Deense eiland Bornholm.
De krant citeert anonieme ambtenaren van een Amerikaanse inlichtingendienst, die er bij vermeldden dat noch president Zelensky of zijn staf op de hoogte waren.
Pijplijn 1 was door Rusland in augustus (één maand ervoor) al afgesloten “voor onderhoud”, terwijl pijplijn 2 nog niet in gebruik was genomen.

En iets wat we niet vaak zien: zowel Oekraïne als Rusland ontkenden het bericht met grote stelligheid, zij het om verschillende redenen.
Mykhailo Podolyak, een adviseur van president Zelensky, liet weten dat Oekraïne er “absoluut niet” bij betrokken was. Het land houdt Rusland zelf verantwoordelijk voor de sabotage als “wapen” tegen het Westen.
Westerse leiders en de NAVO hebben Rusland nooit met zoveel woorden van de sabotage beschuldigd hielden er echter zeker rekening mee), maar de EU wél, hoewel bewijs ontbreekt.

Rusland ziet het anders, volgens dit land zou het Westen verantwoordelijk zijn voor het opblazen van de pijpleidingen (en dus niet Oekraïne).

Bachmoet

Leek het er vorige week nog op dat het een kwestie van dagen was voordat het gedeeltelijk omsingelde Bachmoet in Russische handen zou vallen: het is nog altijd niet gebeurd.
Tegen alle verwachting in, houdt het Oekraïense leger er nog steeds stand tegen niet alleen het Russische leger, maar ook tegen het pro-Russische Wagner-huurlingenleger van Yevgeny Prigozhin.
Die laatste klaagde over een gebrek aan aanvoer van munitie door de Russen en kenschetste het als òf bureaucratie, òf verraad.

Sinds de strijd om Bachmoet begon, inmiddels zes maanden geleden, is er weinig meer van de stad over en heeft 90% van de bevolking de vlucht genomen. De plaats is strategisch gezien niet heel erg belangrijk, maar Rusland zou er dan weer een stukje Donbas bij hebben en een overwinning kunnen melden aan de eigen achterban.
Dat streven is na een half jaar vechten echter nog steeds niet bereikt en, zo wordt nu geschat, het heeft de Russen inmiddels tussen de 20.000 en 30.000 doden en gewonden gekost.

Een Oekraïense woordvoerder ontlokte het de cynische uitspraak dat Bachmoet zijn landgenoten een unieke gelegenheid bood een hele hoop Russen uit te schakelen.
Psychologisch werkt het ook door: als het de Russen zóveel moeite kost een stadje als Bachmoet te veroveren, wat betekent dat dan voor de verdere geplande opmars?

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Twee vlaggen vandaag. Vlag 1:

Vanaf deze week gaat de oorlog zijn tweede jaar in.

Bachmoet

De situatie in de door de Russen al zes maanden lang belegerde stad Bachmoet wordt er niet beter op. De stad, die aan drie kanten door het Russische leger wordt omsingeld, ligt in de oostelijke Donbas-regio, waarvan het grootse gedeelte in Russische handen is.

Tijdens zijn videotoespraak van afgelopen maandag erkende president Zelensky dat het steeds moeilijker wordt het Russische offensief tegen te houden.

Kolonel-generaal Oleksandr Syrskyi, bevelhebber van de landmacht, omschreef de situatie als “extreem gespannen”.
Naast de reguliere Russische troepen wordt in de strijd om Bachmoet ook het De Wagnergroep, het pro-Russische huurlingenleger, ingezet.

Marioepol

Vorig jaar mei veroverde het Russische leger na maandenlange pogingen de havenstad Marioepol. Aangezien de zwaar getroffen stad inmiddels 80 km van het front ligt, was het er de laatste maanden weer rustig en is Rusland bezig verwoeste flats te slopen. Tevens is er met de werderopbouw begonnen, voor de Russen een prestigezaak.
Van de ruim 400.000 inwoners van vóór de oorlog is nog ongeveer een kwart over, het merendeel is gevlucht.
Ook zijn er nieuwe, pro-Russische inwoners naar de stad toe verhuisd.

Aan die rust lijkt inmiddels een einde gekomen: sinds vorige week worden er stelselmatig Russische doelen in de stad bestookt, zo liet het in het ballingschap verkerende Oekraïense stadsbestuur weten.
Zo zouden munitie- en brandstofdepots, gevechtsvoertuigen en de luchthaven zijn aangevallen en zouden er zeker vijftig Russen zijn “uitgeschakeld”.
Rusland heeft de aanvallen tot nu toe niet bevestigd, alleen dat er twee Oekraïense drones uitgeschakeld werden.
Hoewel noch de Oekraïense, noch de Russische lezingen onafhankelijk geverifieerd lijken te kunnen worden, is er wel degelijk iets gaande: inwoners van Marioepol maken inderdaad melding van explosies die de grond doen trillen.

Omdat de stad ver van het front ligt, lijkt het erop dat er langeafstandsdrones worden gebruikt. De Amerikanse HIMARS-raketten die Oekraïne ook in z’n arsenaal heeft, kunnen Marioepol niet bereiken. En voor zover bekend is het door de Amerikanen toegezegde GLSDB-raketsysteem nog niet geleverd. Deze Ground Launched Small Diameter Bomb kan doelen op 150 km afstand bereiken en is nauwkeurig tot op een meter.
Hoogstwaarschijnlijk wordt er samengewerkt met inwoners van Marioepol, die de locaties van doelen doorgeven aan de Oekraïense strijdkrachten.

Aangezien Marioepol strategisch is gelegen, op het knooppunt van af- en aanvoerroutes tussen de Donbas en de Krim, zullen de aanvallen Rusland zeer onwelgevallig zijn. Wordt -ongetwijfeld- vervolgd.

Bezoek Janet Yellen

Zoals inmiddels gebruikelijk bij de komst van hoge gasten, was het bezoek aan Kiev door Janet Yellen, de Amerikaanse minister van Financiën, niet van tevoren aangekondigd.
Afgelopen maandag bezocht ze de Oekraïense hoofdstad voor besprekingen met president Zelensky en zijn staf.
Ze kon melden dat de Verenigde Staten met 1,25 miljard dollar over de brug komt voor economische hulp.

Ze liet tevens weten dat het voor Rusland steeds moeilijker werd om vernietigde militaire voertuigen en apparatuur te vervangen of aan te vullen. Gelijk er achteraan waarschuwde ze China dat eventuele wapenleveranties aan Rusland “verregaande consequenties” zullen hebben.

Zoals vele buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders vóór haar, bracht minister Yellen ook een bezoek aan de Herinneringsmuur voor de Oekraïense Gevallenen in de Russisch-Oekraïense Oorlog (Стіну пам’яті полеглих захисників України в російсько-українській війні ), die al sinds 2015 bestond, maar die nu, sinds het uitbreken van de oorlog met Rusland, meer dan ooit een plek is geworden waar de doden herdacht worden.
De duizenden foto’s met korte biografieën beslaan een zijwand van het Sint-Michielsklooster.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Drie vlaggen vandaag. Vlag 3:

Wat heeft de Russische inval in zijn buurland Oekraïne precies één jaar geleden gebracht?
Het korte antwoord: een gigantische hoop ellende.
Het wrange is, dat deze oorlog totaal nergens op slaat, geen enkel doel dient.
De voorwendselen van de Russische president Poetin deze “militaire operatie” te beginnen (denazificatie van Oekraïne), raakte kant noch wal.
En ook het feit dat Oekraïne steeds nauwere banden met het Westen nastreefde (en nog steeds nastreeft), rechtvaardigt deze oorlog niet. Oekraïne is een soeverein en democratisch land en staat volkomen in zijn recht zijn eigen pad te kiezen.

Slachtoffers – een cijferbrij

In dit blog is al vaker stilgestaan bij de grote aantallen slachtoffers en bij dit trieste “jubileum” is het wellicht goed dat nog eens te doen. Het probleem is echter dat genoemde aantallen doden en gewonden echt gigantisch uiteenlopen. Dat ligt niet alleen aan het feit dat niemand het precies lijkt te weten, maar cijfers kunnen ook gemanipuleerd worden om de waarheid te verhullen.
Dat is zeer zeker gaande bij de cijfers die Rusland hanteert, maar ook bij Oekraïne lijken de cijfers verre van zeker.
Andere partijen brengen ook cijfers naar buiten, zoals de Verenigde Naties, de EU, de Verenigde Staten of media zoals de BBC of The Daily Telegraph, het Britse ministerie van Defensie en onlangs kwam de Noorse opperbevelhebber Elrik Kristoffersen ook met schattingen naar buiten.

Oekraïense doden en gewonden

Dus met de nodige slagen om de arm opnieuw enige cijfers. Om te beginnen met Oekraïense burgerslachtoffers: volgens de eigen regering loopt dat uiteen van 9.000 tot ruim 16.000 (dus dat is bij benadering niet erg precies), de V.N. houdt het op circa 8.000 en de eerder genoemde Noorse opperbevelhebber noemt een getal van 30.000.
Dan de Oekraïense militairen: het land zelf schat het aantal gesneuvelde manschappen op 10.000 tot 13.000.
Zowel de Noorse opperbevelhebber als de Britse krant The Daily Telegraph noemen cijfers van gesneuvelde en gewonde militairen bij elkaar opgeteld en komen tot respectievelijk ruim 100.000 en ruim 120.000.
Het Russische ministerie van Defensie houdt het op 60.000 gesneuvelden en 50.000 gewonden, bij elkaar dus 110.000 en dat komt aardig overeen met de cijfers van Kristoffersen en The Daily Telegraph.

Russische doden en gewonden

Wat de Russische verliezen betreft: het Russische ministerie van Defensie vermeldde op 21 september 2022 dat er 5.937 militairen waren gesneuveld. Sindsdien zijn er geen nieuwe cijfers bekendgemaakt.
Oekraïne en zijn bondgenoten komen met heel andere cijfers: Oekraïne meldt 142.860 en hoewel dit cijfer verder niet gespecificeerd wordt, gaat de BBC ervan uit dat dit getal een totaal is van doden én gewonden samen.
De BBC zelf houdt het op 193.000 (43.000 doden en 150.000 gewonden), het Britse ministerie van Defensie noemt circa 40.000 tot 60.000 doden en circa 125.000 tot 150.000 gewonden.
De Verenigde Staten en de opperbevelhebber van Noorwegen vermelden cijfers van doden en gewonden bij elkaar opgeteld, respectievelijk 200.000 en 180.000.

Het duizelt, al deze cijfers, hoe precies ze nou wel of niet zijn: het zijn allemaal vaders, moeders, broers, zusters, oma’s, opa’s, ooms en tantes die nu gemist worden als ze zijn overleden of die lichamelijke en psychische klachten hebben opgelopen.
Zonder deze door president Poetin begonnen oorlog zou deze situatie niet bestaan.

Vluchtelingen

De oorlog zorgde ook voor de grootste vluchtelingenstroom sinds de Joegoslavië-crisis in de jaren ’90 van de vorige eeuw.
Op het hoogtepunt bedroeg het aantal gevluchte Oekraïeners ruim acht miljoen. Dat cijfer is inmiddels met een half miljoen vluchtelingen gedaald, doordat er ook weer mensen terugkeerden naar de relatief veilige gebieden in het westen van Oekraïne.

Zo’n 90.000 Oekraïeners vluchtten naar Nederland, waarvan eenderde heeft aangegeven op termijn terug te willen naar hun vaderland. Eveneens eenderde is voornemens in Nederland te blijven, terwijl de groep ‘overigen’ het nog niet weet.

Huisdieren horen en hoorden uiteraard ook tot de slachtoffers. Sommigen werden door hun baasjes meegenomen op hun vlucht, maar er bleven er ook heel veel achter.
Een vrouw die zich het lot van verweesde katten in de Donbas aantrok is Valentyna Prokopchyk, die nu voor veertig katten zorgt.

Presidenten in de weer

In aanloop naar de datum van één jaar oorlog was er afgelopen maandag het verrassingsbezoek van de Amerikaans president Biden aan Kiev, wat in Oekraïne als een psychologisch ‘extreem belangrijk’ bezoek werd gezien.

Biden’s bezoek duurde vijf uur, waarbij het met president Zelensky sprak over nieuwe wapenleveranties.

De aandacht verschoof vervolgens naar Moskou, waar president Poetin op dinsdag zijn jaarlijkse rede tot het Russische Parlement, de Doema, hield, waarbij hij al zijn oude stokpaardjes weer bereed: de hele ‘militaire operatie’ om Oekraïne te “denazificeren” en de Donbas-rgeio te “bevrijden”, was de schuld van het Westen, terwijl Rusland er alles aan had gedaan om “dit verschrikkelijke conflict” vreedzaam te regelen.
Verder was het Westen er volgens Poetin op uit Rusland te verwoesten.

Tevens kondigde hij aan dat Rusland het ‘New Start’-verdrag (het laatste nog bestaande nucleaire verdrag met de Verenigde Staten), opschortte.

Hierna verschoof de aandacht naar de Poolse hoofdstad Warschau, waar president Biden na zijn bezoek aan Kiev, inmiddels gearriveerd was.
Op diezelfde dinsdag gaf de Amerikaanse president een toespraak, waarbij hij de beschuldigingen aan het Westen door Poetin, die per slot van rekening ook niet echt nieuw waren, grotendeels onbesproken liet.
Wel zei hij: “Het Westen is niet van plan Rusland aan te vallen, zoals Poetin vandaag zei. Miljoenen Russische burgers die gewoon in vrede met hun buren willen leven, zijn niet de vijand.”
Hij merkte ook op dat Poetin inmiddels klinkt als een grammofoonplaat die overslaat.

Ten overstaan van een grote menigte die met Poolse, Oekraïense en Amerikaanse vlaggetjes wapperden herhaalde Biden opnieuw zijn belofte dat de Verenigde Staten en zijn bondgenoten zullen blijven steunen ook al “liggen er moeilijke dagen in het verschiet.”
Tevens wees hij erop dat president Poetin het afgelopen jaar iets had meegemaakt dat hij niet verwacht had: dat Oekraïne niet zomaar onder de voet kon worden gelopen en dat de NAVO niet verdeeld was geraakt.

Verder zei hij dat Oekraïne “nooit een overwinning” voor Rusland zal worden, “autocraten begrijpen maar één woord: nee.”
Opnieuw hield hij president Poetin persoonlijk verantwoordelijk voor de oorlog: “Hij heeft voor deze oorlog gekozen, hij zou het met één woord kunnen beëindigen. Niet Oekraïne zelf: als zij stoppen wordt dat de ondergang van hun land.”

Rutte bij Zelensky

Niet alleen president Biden bezocht Kiev, vrijdag een week geleden. bracht ook premier Rutte een bezoek aan de Oekraïense hoofdstad. Minister Schreinemacher voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking was met hem meegereisd.

Tijdens een gezamenlijk persconferentie met president Zelensky, sprak Rutte nogmaals de onvoorwaardelijke steun van Nederland aan Oekraïne uit: “Wat er ook voor nodig is, hoelang het ook duurt: u moet dit winnen.”
President Zelensky benadrukte dat er “geen taboe” mag rusten op wapenleveranties aan Oekraïne, “omdat die onze soevereiniteit ondersteunen en beschermen.”

Het front

Leek het drie weken geleden nog slechts een kwestie van tijd voordat Vuhledar, een industriestadje ten zuidwesten van Donetsk, in Russische handen zou vallen, nu is het een hoofdpijndossier voor de Russen geworden.
Hoewel Rusland drie weken geleden claimde Vuhledar al in handen te hebben, werd dat door Oekraïne ontkend.

De afgelopen week werd langzaamaan duidelijk dat de Russen zich zwaar misrekend hadden: het lijkt er nu op dat twee brigades (die normaliter uit circa 5.000 man bestaan) zijn gedecimeerd.
Berichten hierover komen van diverse bronnen: Oekraïense en Westerse woordvoerders, gevangengenomen Russische soldaten, Russische militaire bloggers en video- en satellietbeelden.

De slag om Vuhledar werd gezien als een openingszet voor een groot offensief in aanloop naar één jaar oorlog: er dienden successen behaald te worden, waarbij de complete verovering van de door Rusland geannexeerde Donbas-regio’s ongetwijfeld hoog op het verlanglijstje stond.
Voor zover nu bekend, zou de 155ste elite marine-infanterie-brigade, inclusief de commandostructuur, geheel zijn weggevaagd bij Vuhledar en Mariinka. De overlevenden zijn gevangengenomen.
Een totaal van 130 Russische gevechtsvoertuigen zou niet meer operationeel zijn, waaronder 36 tank-eenheden.

De afgelopen weken zijn duizenden nieuwe rekruten zonder enige gevechtservaring naar het front gestuurd.
Volgens de Britse minister van Defensie Ben Wallace, zou 97% van het Russische leger zich inmiddels in Oekraïne bevinden, maar hij leverde geen bewijs voor die claim.
Amerikaanse militaire analisten schatten dat het om 80% gaat.
Pro-Russische militaire bloggers hebben opgeroepen tot processen voor hoge militaire leiders, die volgens hen, steeds dezelfde fouten maken.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Twee vlaggen vandaag. Vlag 2:

Bachmoet

Hoewel het er vorige week op leek dat het slechts een kwestie van dagen zou zijn voordat het Russische leger het zwaarbevochten Bachmoet na zes maanden belegering zou innemen, is dat nog altijd niet gebeurd, ook al is de stad aan drie kanten omsingeld door Russen.

Dat Rusland stukje bij beetje nader lijkt te kruipen gaat overigens ten koste van een heleboel Russische levens en materieel. Zodanig zelfs dat het verwijten regende aan het adres van de Russische minister van Defensie, Sergej Sjojgoe.
Volgens plan zijn de slecht voorbereide soldaten inmiddels vervangen door beter getrainde troepen, maar dat heeft tot nu toe nauwelijks of geen zoden aan de dijk gezet: de afgelopen week alleen al zijn tientallen Russische tanks en pantservoertuigen ten noorden van Bachmoet kapotgeschoten, waarbij meer dan 900 Russische soldaten en een generaal het leven lieten.
Dus als het Rusland uiteindelijk lukt Bachmoet te veroveren is dat wel tegen een hoge prijs.

Verliezen

Dat brengt ons bij verliezen: de betrouwbare Nederlandse open-source website Oryx kwam met een aantal cijfers.
Rusland zou sinds het begin van de oorlog minstens 1.731 tanks hebben verloren. Dat aantal valt uiteen in 1.012 vernietigde tanks, 80 beschadigde, 75 achtergelaten en 546 door Oekraïne buitgemaakt.
Uiteraard lijdt ook Oekraïne verliezen. Oryx schat dat het een derde is ten opzichte van Rusland.

Stryker

Hoewel de Westerse tanks Oekraïne nog niet bereikt hebben, is dat wel het geval met de Stryker gevechtsvoertuigen. Ze waren in eerste instantie bedoeld als ondersteuning voor een Oekraïens voorjaars-offensief, maar ze kunnen ook uitstekend dienst doen als versterking voor de verdediging.

President Zelensky’s trip naar Londen, Parijs en Brussel van vorige week, wordt door verschillende analisten als een diplomatiek succesvolle missie gezien.
Het Verenigd Koninkrijk overweegt serieus na zijn bezoek vliegtuigen te leveren en voor Frankrijk zijn langeafstandswapens niet langer taboe.

Nieuw Russisch offensief

Al langere tijd lijkt het een kwestie van tijd voordat Rusland een nieuw offensief begint, om minimaal de door hen illegaal geannexeerde Donbas-regio geheel in handen te krijgen. Volgens velen zou dit offensief op 24 februari moeten beginnen, wanneer de oorlog één jaar lang aan de gang is.

Het is ook de overtuiging van de Oekraïense minister van Defensie, Oleksii Reznikov. Volgens de minister heeft Rusland 500.000 man gemobiliseerd voor het komende offensief.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Verbeten strijd rond Bachmoet

Reeds zes maanden lang proberen Russische troepen Bachmoet te veroveren en hoewel Oekraïne er al die tijd in slaagde de stad te behouden, wordt de situatie steeds penibeler.

Bachmoet ligt in de oblast Donetsk, in de door Rusland illegaal geclaimde Donbas-regio.
De stad is wordt inmiddels van drie kanten aangevallen, door zowel het reguliere Russische leger als door het pro-Russische huurlingenleger van de Wagner-groep.
Het lijkt slechts een kwestie van tijd voor de stad valt, op het moment van schrijven is de stad echter nog steeds in Oekraïense handen.

Leopard-1

Los van het plan om Oekraïne moderne Leopard-2 tanks te sturen is er nu ook een nieuw initiatief van Duitsland, Denemarken en Nederland om de voorganger van deze tank aan Oekraïne te leveren: de Leopard-1. Het zou dan gaan om circa 100 gereviseerde exemplaren.
De Leopard-1 werd tussen 1965 en 1987 gebouwd en was destijds ook in gebruik bij het Nederlandse leger.
Bij de meeste landen die de Leopard-1 in hun arsenaal hadden is deze inmiddels vervangen door de Leopard-2.

Volgens de drie landen zijn de oudere tanks echter nog steeds zeer bruikbaar. Het gaat om het laatst gefabriceerde type A5 uit 1987, wat dan door wapenfabrikant Rheinmetall gereviseerd en wel aan Oekraïne geleverd zou kunnen worden.
De verwachting is dat er dit jaar 20 tot 25 tanks gereed zouden kunnen zijn.

Zelensky op tournee

Gisteren is president Zelensky afgereisd naar het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, een trip die niet van tevoren was aangekondigd.

Hij begon in het Verenigd Koninkrijk, waar hij met premier Sunak sprak in zijn dienstwoning, Downing Street 10. Daarna sprak hij beide Huizen van het Parlement toe tijdens een buitengewone zitting in de historische Westminster Hall in het Paleis van Westminster en had tot slot een ontmoeting met Koning Charles in Buckingham Palace.

In zijn toespraak wees hij op de noodzaak van de levering van moderne vliegtuigen. Het Verenigd Koninkrijk heeft hier nog geen beslissing over genomen, maar het heeft wel plannen aangekondigd om Oekraïense militairen op te leiden tot gevechtspiloot.

Het was een drukke dag voor Zelensky, want hij reisde ’s avonds af naar Parijs, voor een ontmoeting met de Franse president Macron, waarbij ook de Duitse bondskanselier Scholz aanschoof.

Vandaag bezoekt Zelensky het Europese Parlement in Brussel.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Nadat Duitsland vorige week na lang aarzelen het licht op groen zette voor de levering van Leopard-tanks (en de V.S. onmiddellijk volgde met een toezegging voor Abrams-tanks), ligt de volgende wens van Oekraïne op tafel: gevechtsvliegtuigen.

Afgelopen dinsdag liet Yuriy Ihnat, woordvoerder van de Oekraïense luchtmacht, middels nieuws-website Ukrainska Pravda, weten dat het land zo’n 200 multifunctionele gevechtsvliegtuigen (zoals de F-16) nodig heeft.
Volgens Ihnat heeft Rusland vijf à zes maal zoveel gevechtsvliegtuigen dan Oekraïne. De Russische MiG’s die Oekraïne nu gebruikt (nog van vóór de onafhankelijkheid van 1991) zijn inmiddels wel aan vervanging toe.

Levering hiervan ligt echter nog gevoeliger dan de tanks. De Amerikaanse president Biden wil er vooralsnog niet aan: hij is bang dat levering de oorlog verder zou kunnen doen escaleren, zodanig dat inzet van kernwapens door het Kremlin, nadrukkelijker op tafel zou kunnen komen.
Ook het Verenigd Koninkrijk houdt vooralsnog de boot af als het om gevechtsvliegtuigen gaat.

Maar niet iedereen in de NAVO denkt er zo over: de Franse president Macron sluit een levering niet uit, maar voegde er voorzichtigheidshalve wel aan toe dat hij de oorlog niet nog verder op de spits wil drijven en een zou eventuele levering de verdediging van het Franse grondgebied niet in gevaar mogen brengen.
Ook de Poolse premier Mateusz Morawiecki sluit niets uit, maar maakte hetzelfde voorbehoud als president Macron.

Wapenpakket

Gisteren werd officieus bekend dat de V.S. Oekraïne een nieuw wapenpakket ter waarde van twee miljard dollar zou willen leveren, waarin ook GLSDB-raketten zitten.
De afkorting staat voor Ground Launched Small Diameter Bomb, het is een nieuw raketsysteem dat doelen tot 150 km afstand kan bereiken.

Het reikt weliswaar minder ver dan het raketsysteem ATACMS (Army Tactical Missile System) dat Oekraïne graag zou krijgen (bereik 300 km), maar GLSDB heeft in ieder geval een dubbel zo groot bereik dan wat het land nu heeft. De prijs per stuk is $ 40.000.
De twee miljard dollar komt uit een fonds dat speciaal voor de oorlog in Oekraïne is opgericht.
Zoals gezegd: het bericht is officieus, maar de verwachting is dat er deze week nog een officiële aankondiging komt.

Raketaanvallen

De laatste Russische raketaanvallen (wellicht een reactie op de levering van tanks aan Oekraïne door het Westen) richtten de nodige schade aan: in de noordoostelijke stad Charkov, werd zondag een flatgebouw getroffen, waarbij een vrouw om het leven kwam en drie gewonden vielen. De schade aan het oudere woonblok is zo aanzienlijk, dat bewoning niet meer mogelijk is.

Diezelfde zondag moest ook de zuidelijke stad Cherson het ontgelden: er vielen drie doden en zes gewonden.

Het front – Vuhledar

Hevige gevechten zijn al geruime tijd gaande rondom en in Vuhledar, een industriestadje van (voor de oorlog) ruim 14.000 inwoners, ten zuiden van Donetsk.

De gevechten, raket- en drone-aanvallen zijn zo hevig dat de plaats onbewoonbaar is geworden.
Hoewel Rusland claimt Vuhledar in handen te hebben, wordt dat ontkend door Oekraïne: militair woordvoerder Sergiy Cherevaty hield van de week vol dat er nog fel wordt gevochten.

Het lijkt erop dat Rusland koste wat het kost een groter deel van de Donbas onder controle wil krijgen. De hele regio werd vorig jaar na een nep-volksraadpleging door het Kremlin geannexeerd, hoewel men slechts tweederde van het gebied daadwerkelijk in handen heeft.

Volgens Oleksiy Danilov, secretaris van de Nationale Veiligheid en Verdedigingsraad van Oekraïne, is Rusland bezig met de voorbereiding voor een nieuwe aanval op 24 februari, de datum van de invasie van vorig jaar.
Datzelfde geluid valt te horen bij de gezaghebbende Amerikaanse denktank Institute for the Study of War. Het instituut stelt vast dat de Russen bezig zijn met een serie ‘ontregelende’ aanvallen aan het front, “…om Oekraïense troepen te verspreiden en af te leiden, om zo voorwaarden te creëren voor een beslissende offensieve operatie.”

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.