Oekraïne – Сорок п’ять тижні війни / Vijfenveertig weken oorlog

Twee vlaggen vandaag. Vlag 2:

Naast de niet aflatende Russische drone-aanvallen op Oekraïense energiecentrales is één gebeurtenis die sinds de jaarwisseling het oorlogsnieuws beheerste (en nog beheerst): de Oekraïense aanval op een schoolgebouw met Russische soldaten in de stad Makijivka.

Eindeloze drone-aanvallen

Rusland gebruikt sinds 13 september Iraanse Shahed-136-drones om Oekraïne murw te beuken, een doel wat echter nog steeds niet bereikt is. en wat gezien de onverzettelijkheid van het Oekraïense volk en leger ook onbereikbaar lijkt.
Alleen al op 1 en 2 januari lanceerde het Russische leger meer dan 80 drones. Volgens Oekraïne werden ze allemaal uit de lucht geschoten, hoewel dat niet te verifiëren valt.

Overblijfsel van een Iraanse Shahed-136-drone (foto: Ministerie van Defensie Oekraïne)

Aanval Makijivka

Tijdens oudjaarsavond nam het leger van Oekraïne middels het Amerikaanse HIMARS-raketartilleriesysteem een school in Makijivka (in de deels door Rusland bezette regio Donetsk) onder vuur, waar op dat moment Russische militairen waren gelegerd.

De school in Makijivka op satellietbeeld van vorig jaar (publiek domein)

Vier raketten troffen doel, van het gebouw bleef weinig over.
De drie verdiepingen tellende school was door de Russen geconfisqueerd en herbergde honderden rekruten.

Locatie van de stad Makijivka (Makiivka), een industriestad van ruim 300.000 inwoners, gelegen in de regio Donetsk

Het gebouw diende ook als garage voor legervoertuigen. Tevens was er ofwel in of naast de school een munitiedepot. Dat de verwoesting zo totaal was zou een gevolg kunnen zijn van die opslag.

Rokende puinhopen: de restanten van het getroffen schoolgebouw in Makijivka (screenshots)

Dat het goed mis was bleek wel toen het Russische ministerie van Defensie meldde dat er 63 soldaten waren omgekomen, een cijfer dat een dag later werd opgetrokken naar 89. Het Kremlin is normaliter uiterst terughoudend in het bekendmaken van aantallen Russische gesneuvelden.
De Oekraïense schatting is veel hoger: circa 400 doden en 300 gewonden.
Veel doden liggen waarschijnlijk nog onder de puinhopen.

Reddingswerkers temidden van de puinhopen die restten na de Oekraïense aanval (screenshot)

Algemeen wordt aangenomen dat Oekraïne het gebouw als doelwit ‘ontdekte’ door massaal gebruik van mobiele telefoons door de Russische militairen op oudjaarsavond.
De woede onder militaire en nationalistische bloggers in Rusland is groot. Dat de nog niet bij naam en toenaam genoemde commandanten zoveel soldaten bij elkaar te huisvesten is voor hen onbegrijpelijk.
Zo repte Telegram-blogger Rybar (met één miljoen abonnees) over de “criminele naïviteit” van de desbetreffende commandanten.

Chulakivka

Verdere verontwaardiging was er bij verschillende populaire Russische bloggers over een eveneens op oudjaarsavond uitgevoerde aanval op het dorp Chulakivka, ten zuiden van de door de Oekraïers in november bevrijde stad Cherson.
Volgens het Oekraïense ministerie van Defensie werden hier 500 Russische soldaten gedood of gewond, maar zoveel we inmiddels weten van de aanval op Makijivka, zo weinig weten we van die op Chulakivka. Zoals wel vaker in deze oorlog is het soms moeilijk bepaalde gebeurtenissen te checken.

Een HIMARS-raket (fotograaf onbekend)

Eveneens onbevestigd is de claim van het Russische ministerie van Defensie dat het leger het HIMARS-systeem van Oekraïne dat de raketten op het schoolgebouw in Makijivka afvuurde, door hen was vernietigd en dat daarbij 200 militairen zouden zijn omgekomen.

De vlag

Vlag van Oekraïne (1992-heden)

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Vlaggen in hoofdstad Kiev (fotograaf onbekend)

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
De tentoongestelde ‘eerste’ vlag in het parlementsmuseum van Oekraïne (© rada.gov.ua)

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Oekaïense troepen poseren voor een foto mét vlag na een herovering in de Donbas (screenshot)

Borsele – Invoering Gemeentevlag (1970)

Twee vlaggen vandaag. Vlag 1:

Op 1 januari 1970 vond er op Zuid-Beveland (Zeeland) een grote gemeentelijke herindeling plaats. Het schiereiland ging van 24 naar 4 gemeentes: Goes, Reimerswaal, Kapelle en Borsele.

Van al deze gemeentes zouden we de vlag kunnen laten wapperen dus, maar gekozen is voor Borsele, dat het complete zuidelijke deel van het schiereiland omvat, de zogenaamde Zak van Zuid-Beveland.

De nieuwe gemeente Borsele (met één ‘s’) was een samenvoeging van 12 gemeentes (met in totaal 15 kernen): Borssele (met dubbel ‘s’), Baarland, Driewegen, Ellewoutsdijk, ‘s-Gravenpolder, ‘s-Heer Abtskerke, ‘s-Heerenhoek, Heinkenszand, Hoedekenskerke, Nisse, Oudelande, Ovezande en een gedeelte van ‘s-Heer Arendskerke (het andere deel ging naar Goes).

Borsele gfemeente.jpeg
Locatie van de gemeente Borsele

Dat de gemeentenaam Borsele met één ‘s’ wordt geschreven en het dorp Borssele met dubbel ‘s’, is gedaan om verwarring te voorkomen.

De vlag

Vlag van de Gemeente Borsele (1971-heden)

De gemeentevlag werd ingevoerd op 5 januari 1971 en werd ontworpen door de Stichting voor Banistiek en Heraldiek. De officiële beschrijving luidt als volgt:

Gegeerd van twaalf stukken van blauw en wit rond de scheiding van broeking en vlucht; voor het geheel, eveneens op de scheiding van broeking en vlucht, een ruit met zijden van 1/4 van de vlaghoogte, waarop drie horizontale banen van zwart en wit en van gelijke hoogte; deze ruit is omzoomd met een smalle rode rand.

Links: Wapen van het dorp Borssele / Rechts: Wapen van de Heren van Borssele, met het schild dat zowel voor het dorpswapen als het gemeentewapen is gebruikt en tevens op de gemeentevlag is te zien

De ruit in het midden, met de zwart-wit-zwarte horizontale banen, staat voor het adellijke geslacht Van Borssele (tevens het wapen van het dorp Borssele). De 12 blauw-witte geren (uitlopende banen) staan voor de 12 voormalige gemeentes waaruit Borsele is samengesteld. De 13e gemeente, ‘s-Heer Arendskerke, waarvan slechts een deel bij Borsele kwam, wordt vertegenwoordigd door de ruit.
De invloed van het invloedrijke geslacht Van Borssele, die als een rode draad door de geschiedenis van dit gebied loopt, wordt voorgesteld door de rode omkadering van de ruit.
Voor de kleuren wit en blauw is gekozen omdat die veelvuldig in de oude gemeentewapens voorkwamen en met het rood erbij zijn ook de kleuren van Nederland vertegenwoordigd.

De dorpsvlaggen

De vijftien dorpskernen hebben op slechts één na allemaal een eigen vlag, al of niet officieel. Tijd dus voor een vlaggenparade, de dorpen van de Gemeente Borsele:

V.l.n.r.: Baarland (gemeenteraadsbesluit 29-6-1954) / Borssele (gemeenteraadsbesluit 26-3-1962) / Driewegen (gemeenteraadsbesluit 26-4-1954)
V.l.n.r.: Ellewoutsdijk (gemeenteraadsbesluit 19-8-1954) / ‘s-Gravenpolder (gemeenteraadsbesluit 6-4-1954) / ‘s-Heer Abtskerke (gemeenteraadsbesluit 24-3-1954)
V.l.n.r.: ‘s-Heerenhoek (ontwerp 1963, Hoge Raad van Adel niet akkoord) / Heinkenszand (ontwerp Ad Beenhakker, ±1969) / Hoedekenskerke (niet officieel, ±1969)
V.l.n.r.: Lewedorp (niet officieel, ontwerp Loes Verdonk, 2018) / Nisse (gemeenteraadsbesluit 26-3-1954) / Oudelande (gemeenteraadsbesluit 13-4-1962)
Links: Ovezande (gemeenteraadsbesluit 13-4-1962) / Rechts: Kwadendamme (gemeenteraadsbesluit 21 juli 2022, ontwerp Hans de Vos)

Nieuwkomer in deze rij is Kwadendamme, waarvan de vlag vorig jaar juni werd gepresenteerd en op 21 juli officieel werd aangenomen. Daarmee missen we dus alleen Nieuwdorp, dat het vooralsnog zonder vlag moeten stellen!
Omdat van ‘s-Heer Arendskerke alleen een klein deel ten zuiden van de A58 bij Borsele kwam, ontbreekt die dorpsvlag hier, maar dat kleine stukje wordt dus wel vertegenwoordigd door de ruit op de gemeentevlag.