Zeventig jaar na de kroning van zijn moeder Koningin Elizabeth II in Londen, maakt het Verenigd Koninkrijk opnieuw zo’n hoogtijdag mee. Niet eerder zat daar zoveel tijd tussen en dat heeft uiteraard te maken met haar uitzonderlijk lange tijd op de troon.
De uitnodiging voor de kroning van Charles en Camilla is een ontwerp van Andrew Jamieson (1962).
Geschilderd in waterverf en gouache, blikvanger is een afbeelding van The Green Man, een figuur uit de Britse folklore: hij staat symbool voor lente en wedergeboorte en in dit geval ook voor het begin van een nieuw koningschap,
Zijn beeltenis is samengesteld uit bladeren van eik, klimop en meidoorn; verder zien we wilde bloemen van de Britse Eilanden, telkens in groepjes van drie (symbolisch voor het nummer III achter Charles’ naam), we zien lelietjes-van-dalen, korenbloemen, wilde aardbeien, hondsrozen, boshyacinten en rozemarijn, ook dieren zijn vertegenwoordigd: een hommel, een vlinder, een lieveheersbeestje, een winterkoninkje en een roodborstje.
Tussen dit alles kunnen we ook een leeuw, een eenhoorn en een zwijn ontdekken, deze dieren zijn ontleend aan de wapens links- en rechtsboven, het linkerschild is dat van de koning, het rechterschild is van Majoor Bruce Shand, de vader van de koningin, beide wapens zijn getooid met de Orde van de Kousenband, terwijl die van Charles tevens is voorzien van de wapenspreuk van de Britse monarchie, “Dieu et mon droit” (“God en mijn recht”)
Processie en ceremonie
Hoewel de ceremonie bij elkaar zo’n twee uur zal duren is dat een uur korter dan die van zijn moeder in 1953.
Naast Charles zal ook zijn vrouw Camilla gekroond worden.
De kroning van Charles zal de 40e zijn in de Westminster Abbey, de eerste vond plaats in 1066, toen Willem de Veroveraar hier gekroond werd.
Heel in het kort: het hele gebeuren zal bestaan uit twee processies (heen en terug) en de ceremonie zelf, die in vijven valt te verdelen.
Voor het eerst zullen alle vier talen van het Verenigd Koninkrijk gebruikt worden: gezangen in het Welsh, Schots en Iers (alle drie Keltische talen) en een nieuw kyriegebed (een gezongen gebed) in het Welsh, “Arglwydd, trugarha” (“Heer, ontferm U”).
Processie I
Om 10.20 uur (Britse tijd, -1 uur verschil met Nederland) zullen Koning Charles en Koningin-Gemalin Camilla vanuit Buckingham Palace vertrekken.
Charles’ moeder Elizabeth maakte zowel de heen- als de terugrit in de antieke (en zeer oncomfortabele) Golden State Coach, maar Charles heeft voor de heenreis gekozen voor de in 2012 in Australië gebouwde Diamond Jubilee State Coach, die van alle gemakken is voorzien, inclusief elektrische te bedienen ramen, verwarming en airco!
De af te leggen route voert over The Mall via The Admiralty Arch naar Trafalgar Square, daarna rechtsaf via Whitehall en Parliament Street naar Parliament Square en Broad Sanctuary tot aan de Great West Door van Westminster Abbey
Charles en Camilla zullen vergezeld worden door 200 militairen, het merendeel van The Sovereign’s Escort of the Household Cavalry, terwijl zo’n 1.000 andere militairen langs de route opgesteld zullen staan.
Westminster Abbey
De aankomst in de Abbey is voorzien om 11.00 uur.
In tegenstelling tot de kroning van 1953 zijn voor deze ceremonie buitenlandse staatshoofden uitgenodigd, waaronder een fiks aantal koninklijke collega’s. Zo zullen voor Nederland Koning Willem Alexander en Koningin Máxima aanwezig zijn en voor België Koning Filip en Koningin Mathilde.
Een opvallende aanwezige is de met zijn in onmin geraakte familie Prins Harry, de jongste zoon van Charles, die tegenwoordig in Californië woont. Zijn vrouw Meghan en twee kinderen zijn in de V.S. gebleven.
Bij de officiële receptie gisteravond werd Nederland vertegenwoordig door Prinses Beatrix en de Prinses van Oranje, omdat het koningspaar Bevrijdingsdag-verplichtingen had.
Muziek
Naast traditionele muziek van componisten als Georg Händel, William Byrd en Sir Edward Elgar, zal er ook Grieks orthodoxe muziek te horen zijn, als eerbetoon aan Charles’ vader Prins Philip.
Nieuwe muziek zal er ook zijn, zoals een Coronation March van Patrick Doyle en een nieuwe compositie van Lord Andrew Lloyd Webber.
Pages en regalia
Koning Charles zal na aankomst in een processie met pages, voorafgegaan door de regalia, door het schip en het koor naar het Coronation Theatre lopen.
Hij zal gekleed zijn in militair uniform met daaroverheen de karmozijnrode en purperen kroningsmantel van zijdefluweel, die zijn grootvader George VI bij zijn kroning in 1937 droeg.
Onder de pages zijn Charles’ kleinzoon Prince George (de oudste zoon van Prins William) en Camilla’s kleinkinderen Lola, Eliza, Gus, Louis en Freddy.
De regalia uit 1661, die voor de koning uit worden gedragen, bestaan uit de rijksappel, de scepter met het kruis en de scepter met de duif.
De gouden rijksappel is vanouds het symbool voor het grondgebied waar de monarch over heerst. Het kruis op de holle globe staat voor de christelijke wereld (in het multiculturele Britse rijk dekt dit symbool niet langer echt de lading).
De 92 cm lange gouden scepter met het kruis bevat een van de grootste diamanten ter wereld, de Cullinan I, die ook bekend staat als The Great Star of Africa.
Deze scepter staat symbool voor koninklijke macht en gerechtigheid.
De 110 cm lange gouden scepter met de duif, ook bekend onder de naam The rod of equity and mercy (De staf van gelijkheid en barmhartigheid) staat symbool voor de spirituele rol van de koning.
Er zijn nog meer regalia, zoals de koninklijke sporen (The Gold Spurs), het rijkszwaard (The Sword of State), het offerzwaard (The Sword of Offering) en traditionele polsbanden (The Armills).
Die laatste regalia zijn niet expliciet verbonden aan het christelijke geloof, zodat er voor gekozen is deze voorwerpen aan de Koning aan te laten bieden door leiders van andere geloofsgemeenschappen, zoals moslims, hindoes, boeddhisten, joden en sikhs.
Fase 1: De erkenning
Zoals gezegd: de kroningsceremonie valt uiteen in vijf delen. Na aankomst van Charles in het Coronation Theatre begint Fase 1.
In het midden van de kroningsruimte op het zogenaamde Cosmati Pavement en voor het hoogaltaar (waar de regalia worden uitgestald), staat de uit 1300 daterende kroningszetel, St. Edward’s Chair (ook wel Coronation Chair genaamd).
Het Cosmati Pavement ontleent zijn naam aan de Romeinse Cosmati-familie, die gedurende vier generaties lang architecten, beeldhouwers en mozaïek-kunstenaars voortbracht.
Het mozaïek in de Abbey is het enige van zijn soort ten noorden van de Alpen en kwam gereed in 1268 en werd gelegd door medewerkers van de Cosmati ateliers uit Rome.
Halverwege de 19e eeuw verkeerde het mozaïek in een belabberde toestand en werd het bedekt met linoleum.
Tussen 2008 en 2010 werd het gerestaureerd en schoongemaakt, zodat het nu weer in al zijn glorie te zien is.
Op deze plek zal Koning Charles worden voorgesteld aan “het volk”, een gebruik dat teruggaat op Angelsaksische tijden (de periode vóór Willem de Veroveraar), waarbij hij zich naar alle kanten zal tonen.
Volgens de liturgie, die een week geleden werd vrijgegeven, zal deze fase op onderdelen afwijken van die van zijn moeder.
Nieuw in de plechtigheid is het Chorus of Millions: gasten in de Abbey, maar ook kijkers thuis, of waar dan ook, zullen worden uitgenodigd om allemaal dezelfde woorden uit te spreken en daarmee trouw te zweren aan de nieuwe koning.
Justin Welby, de aartsbisschop van Canterbury, zal de volgende tekst uitspreken: “All who so desire, in the Abbey, and elsewhere, say together: I swear that I will pay true allegiance to Your Majesty, and to your heirs and successors according to law. So help me God” (“Allen die dit wensen in de Abbey en elders, spreek samen uit dat ik oprechte trouw zweer aan Uwe Majesteit en Uwe erfgenamen en opvolgers, zoals vervat in de wet. Zo waarlijk helpe mij God.”
Het is dit nieuwe en opvallende element in de ceremonie dat vele Britten de wenkbrauwen deed fronsen.
ITV’s Good Morning Britain vroeg aan 164.000 respondenten of ze de eed (“the pledge”) zouden uitspreken, waarop 86,5% antwoordde dat ze dat niet van plan waren.
Na een trompetsignaal zal de aartsbisschop, staand naast de houten troonzetel, “God save the King” uitroepen, wat door de aanwezigen beantwoord zal worden met “God Save King Charles. Long Live King Charles. May The King live for ever”. (“God behoede Koning Charles. Lang leve Koning Charles. Moge de Koning voor eeuwig leven”).
De aartsbisschop dient zelf ook trouw te zweren aan Charles, net als zijn zoon en opvolger, Prins William, nieuw is dat dit ook in persoon gedaan zal worden door de Lady of the Garter en de Lady of the Thistle (de twee hoogste ridderordes van respectievelijk Engeland en Schotland).
Het bij zijn voorgangers nog gebruikelijke Eerbetoon van de Adel komt hiermee te vervallen.
Fase 2: De eed
De aartsbisschop zal Charles vervolgens vragen de eed af te leggen, een wettelijke verplichting.
Nieuw is dat de aartsbisschop vóór de eedaflegging zal erkennen dat het Verenigd Koninkrijk een land is van vele religies en dat de Anglicaanse Kerk “will seek to foster an environment in which people of all faiths may live freely” (“zal trachten een klimaat te scheppen waar mensen met verschillende godsdiensten in vrijheid kunnen leven”).
Hierna dient de Koning te bevestigen dat hij de wet en de Anglicaanse Kerk zal handhaven tijdens zijn regering. Hij zal vervolgens met zijn hand op de Bijbel verklaren dat hij die beloften zal “uitvoeren en nakomen”.
Fase 3: De zalving
Dit deel van de ceremonie is als vanouds het belangrijkste, en er werd al jaren over gediscussieerd, of het nog wel van deze tijd is.
Vermoedelijk vond Charles van wel, want het is in het programma opgenomen.
Door de zalving wordt Charles’ spirituele en godsdienstige status als hoofd van de Anglicaanse Kerk nog eens benadrukt.
De zalving van Koningin Elizabeth werd voor de TV-camera’s aan het zicht onttrokken door een baldakijn dat boven de troonzetel werd gehouden. Ook bij Charles zal dit onderdeel van de ceremonie aan het oog worden onttrokken door middel van schermen.
Volgens het bisdom staan de schermen “voor de aanwezigheid van God bij dit sacrament” en is het het enige moment van privacy dat de Koning gedurende de dienst heeft, zodat hij kan overdenken “hoe hij door God is geroepen.”
Voor deze ceremonie wordt de kroningsmantel verwijderd, waarna Charles plaatsneemt op de eeuwenoude kroningszetel.
Aartsbisschop Welby zal uit de zogenaamde Ampulla (een gouden fles) olie gieten op de Coronation Spoon (Kroningslepel), waarmee hij Charles zal zalven, door in een kruisbeweging olie op zijn voorhoofd, borst en handen aan te brengen.
De Ampulla stamt uit 1661 en werd gemaakt voor de kroning van Koning Charles II, maar de vorm werd gekopieerd van een eerdere versie . Die vorm gaat dan weer terug op een 12e-eeuwse legende, die verhaalt dat de Maagd Maria aan Thomas à Becket (aartsbisschop van Canterbury) verscheen en dat zij hem een gouden fles in de vorm van een adelaar gaf, waarmee de toekomstige koningen van Engeland gekroond dienden te worden.
De Kroningslepel is veel ouder en stamt uit de 12e eeuw en “ontsprong de dans” toen Oliver Cromwell na de Engelse Burgeroorlog (1642-1651) de regalia liet vernietigen.
De olie die gebruikt wordt is afkomstig van twee verschillende olijfgaarden op de Olijfberg in Jeruzalem, daarna ingewijd in de Grafkerk.
Fase 4: De inhuldiging
Hoewel deze fase officieel wordt aangeduid als “De inhuldiging”, had het ook “De kroning” kunnen heten, want dat is wat dit deel van de ceremonie inhoudt.
Vóór de kroning zelf krijgt Charles eerst een goudkleurige mantel omgehangen, die bekend staat als de Supertunica. Daaroverheen komt dan nog de eveneens goudkleurige Imperial Mantle.
Aldus gekleed raakt de Koning vervolgens de kroningsring aan, en vervolgens de rijksappel en zijn twee scepters aangereikt.
Hierna komt de “crowning moment“, wanneer aartsbisschop Welby de St. Edward’s Crown op het hoofd van de Koning plaatst.
De kroon stamt uit 1661, maar is in feite een ‘remake’ van een eerdere St. Edward’s Crown, gemaakt voor de Angelsaksische Koning Edward de Belijder. Deze kroon werd vanaf 1220 voor alle kroningen gebruikt. Koning Charles I was de laatste koning die de originele kroon gebruikte in 1625.
Nadat Charles in 1649 onder Oliver Cromwell geëxecuteerd was, liet deze bijna alle kroonjuwelen omsmelten, waaronder de kroningskroon.
Met de restauratie van de Stuart-monarchie onder Koning Charles II in 1660 werd er een nieuwe (en grotere) St. Edward’s Crown gemaakt, voor zijn kroning in 1661.
Vanwege het niet geringe gewicht is de kroon lang niet bij iedere kroning sinds 1661 gebruikt: Charles is de zevende monarch die ermee gekroond gaat worden, zijn voorgangers waren Charles II, James II, William III, George V, George VI en Elizabeth II.
Terug naar het heden: zodra de aartsbisschop Koning Charles gekroond heeft, zullen de klokken van de Westminster Abbey twee minuten lang luiden, trompetgeschal zal klinken, net als saluutschoten in alle delen van het Verenigd Koninkrijk en vanaf marineschepen.
The Tower of London zal zelfs 62 saluutschoten laten horen.
Fase 5: De troonsbestijging
De naam van deze fase zegt het al: Koning Charles zal plaatsnemen op de kroningszetel, St. Edward’s Chair.
Bij eerdere kroningen was dit het moment waarop andere leden van de koninklijke familie en de adel één voor één voor de nieuwe monarch knielden en hem of haar trouw zweerden en de rechterhand kusten.
Alleen zijn potentiële opvolger William, de Prins van Wales, zal hem kussen, echter niet zijn hand maar op de wang.
De twee meter hoge troonzetel, St. Edward’s Chair, is voor zover bekend het oudste meubelstuk in het Verenigd Koninkrijk dat nog voor zijn oorspronkelijke functie gebruikt wordt, Charles is de 27e koning die hem gebruikt.
De eikenhouten troon werd tussen 1297 en 1300 in opdracht van Koning Edward I vervaardigd en was destijds bedekt met bladgoud, restanten daarvan zijn nog zichtbaar.
Er is een ruimte onder de zitting, waar zo’n 700 jaar lang de Schotse kroningssteen The Stone of Destiny (ook bekend als Stone of Scone) werd bewaard.
Deze voor de Schotten symbolisch belangrijke steen werd in 1996 aan de Schotten teruggegeven en is toegevoegd aan de collectie van Schotse kroonjuwelen in Edinburgh Castle. Voorwaarde bij de teruggave was wel dat de steen tijdelijk naar Londen terugkeert bij kroningen, zoals vandaag.
Kroning van de Koningin
Aansluitend vindt de kroning van Koningin Camilla plaats. Tot nu toe werd ze aangeduid met de titel Queen Consort (Koningin Gemalin), maar na haar kroning zal ze door het leven gaan als Koningin Camilla, dus zonder het ‘gemalin’.
Ook Camilla zal worden gezalfd, gekroond en op een troonzetel plaatsnemen, maar haar ceremonie zal eenvoudiger zijn.
Haar kroon is die van Koningin Mary (de overgrootmoeder van Charles). Deze kroon werd in 1911 voor haar kroning, samen met die van haar echtgenoot Koning George V, vervaardigd.
De kroon is voor deze dag aangepast: enkele beugels zijn verwijderd, net als de controversiële Koh-i-Noor-diamant, die door zowel India als Pakistan geclaimd wordt. De Cullinan-diamanten III en IV zijn gebleven en als vervanging voor de Koh-i-Noor is de Cullinan V erop gemonteerd.
De Cullinan diamanten
De oorspronkelijke Cullinan diamant werd in 1905 gevonden in de Premier-mijn in Cullinan in Transvaal, Zuid-Afrika. Het was de grootste diamant die ooit gedolven is, 3.106 karaat met een gewicht van 621,2 gram.
De Transvaal Kolonie kocht de steen in 1907 en premier Louis Botha gaf hem cadeau aan Koning Edward VII.
Links: De originele Cullinan diamant van 3.106 karaat (publiek domein) / Rechts: Joseph Asscher vlak voor zijn eerste slag, waarbij de Cullinan in tweeën werd gekloofd (publiek domein)
Het kloven van de steen werd gegund aan de Koninklijke Asscher Diamant Maatschappij in Amsterdam.
Diamantslijper Joseph Asscher haalde de steen op in Londen, stak hem in zijn zak en reisde met de boot terug naar Nederland.
Op 10 februari 1908 werd de steen eerst in tweeën gekloofd en na acht maanden waren de negen verschillende stenen klaar.
De negen Cullinan diamanten in ruwe vorm van groot naar klein (publiek domein)
De Cullinan diamanten op een foto uit 1908, na het kloven en slijpen, bovenste rij, v.l.n.r.: II, I en III, onderste rij, v.l.n.r.: VIII, VI, IV, V, VII en IX (publiek domein)
Cullinan I, ofwel The Great Star of Africa is in de scepter met het kruis gezet
Cullinan II, ofwel The Second Star of Africa is op de Imperial State Crown bevestigd
Cullinan III, IV en V zijn op de kroon van Koningin Mary gemonteerd
Cullinan VI en VIII vormen een combinatie van broche en hanger
Cullinan VII dient als hanger van de diamanten en smaragden Delhi Durbar-ketting
Cullinan IX is gevat in een ring, die de naam Cullinan IX-ring heeft gekregen
Net als haar echtgenoot wordt Koningin Camilla voorzien van twee scepters, (die ze echter alleen maar even hoeft aan te raken), beide zijn vervaardigd in 1685 voor de kroning van Koningin Maria van Modena (samen met die van haar man Koning James II).
De eerste is The Queen Consort’s rod with dove (Koningin Gemalin’s scepter met duif), de tweede The Queen Consort’s sceptre with cross (Koningin Gemalin’s scepter met kruis).
We naderen nu het einde van de plechtigheid: Koning en Koningin gaan ter Heilige Communie, waarna ze van hun troonzetels naar St. Edward’s Chapel lopen, direct achter het altaar.
In deze kapel zal Charles de St. Edward’s Crown verwisselen voor de lichtere Imperial State Crown.
Dit betekent het einde van de ceremonie: Koning en Koningin verlaten in processie de Abbey, terwijl het volkslied “God save the King” klinkt.
Processie II
De terugtocht via dezelfde route zal wellicht iets langer duren dan de heenreis, want de historische Gold State Coach zal hiervoor gebruikt worden.
Deze gouden staatskoets stamt uit 1762 en weegt maar liefst vier ton en is vanaf 1831 bij iedere kroning gebruikt.
Het 7,3 meter lange en 3,7 meter hoge museumstuk is moeilijk te manoeuvreren, heeft hoegenaamd geen vering en is daardoor uitermate oncomfortabel om in te rijden.
Op het kaartje hierboven zien we de (rode) route die Charles en Camilla afleggen op de weg terug en die is exact gelijk als die op de heenweg (lengte: 2,29 km). De (blauwe) route die zijn moeder in 1953 in de Gold State Coach aflegde was aanzienlijk langer.
Naar alle waarschijnlijkheid zullen de Prins en Prinses van Wales (William en Catherine) met hun drie kinderen George, Charlotte en Louis in een koets achter de Gold State Coach aan rijden.
Balkonscène
Na aankomst in Buckingham Palace volgt de traditionele balkonscène. Nog niet precies bekend is wie er met de Koning en Koningin op het balkon zullen verschijnen, maar dat de Prins en Prinses van Wales met hun kinderen erbij zullen zijn, lijkt wel zeker.
Het publiek heeft dan inmiddels de kans gekregen via The Mall naar het paleisplein op te trekken, om het koningspaar te kunnen toezwaaien.
Tijdens de balkonscène zal er een zes minuten lange militaire “fly-past” plaatsvinden door zowel de Royal Navy als de Royal Air Force met als sluitstuk een optreden van de Red Arrows.
Screenshots van deze dag aan het einde van deze post, na de uitleg over de Koninklijke Standaard
Souvenirs
Zoals te doen gebruikelijk bij koninklijke hoogtijdagen in het Verenigd Koninkrijk, puilen winkels en het internet uit van de souvenirs in ieder denkbaar segment, van hoogwaardig tot prullaria, een kleine greep uit de ‘memorabilia’ hieronder:
Nieuwe munten en postzegels
Uiteraard zijn er inmiddels ook officiële nieuwe munten en postzegels met het portret van Charles, naar een ontwerp van Martin Jennings.
De koninklijke standaard
De Koninklijke Standaard is die van de regerend vorst of vorstin van het Verenigd Koninkrijk en is dus geen persoonlijke vlag.
De standaard is een heraldische banier, verdeeld in vier kwartieren. De kwartieren 1 en 4 laten het wapen van Engeland zien, het 2e kwartier is Schotland en het 3e Ierland.
In Schotland wordt een andere versie van de koninklijke standaard gebruikt. In plaats van tweemaal Engeland wordt Schotland dubbel afgebeeld in het 1e en 4e kwartier. Engeland bevindt zich hier in het 2e kwartier, terwijl Ierland in het 3e kwartier blijft.
Meerdere Gemenebest-landen hebben hun eigen koninklijke standaard. Deze vlaggen zijn alleen te zien als de monarch het desbetreffende gebied bezoekt. Het gaat om: Australië, Nieuw-Zeeland, Canada, Jamaica en Barbados. Een voorbeeld van een afgeschafte standaard is die van Sierra Leone, die tussen 1961 en 1971 in gebruik was.
Anders dan bij de binnenlandse koninklijke standaarden, zijn deze gepersonaliseerd door het gekroonde monogram van wijlen Koningin Elizabeth, grote kans dat deze vaandels aangepast zullen worden.
Screenshots van de Kroningsdag
Vlagblog 