Met elf weken oorlog achter de rug heeft het regime in Moskou her en der militaire successen geboekt (ten koste van een hoop ellende, lijden en verwoesting), maar Poetin’s idee van de “speciale militaire operatie”, zoals hij de oorlog blijft noemen, was Oekraïne met een alles overweldigende blitzkrieg op de knieën te dwingen en het “nazistische regime” uit Kiev te verdrijven.
Dat de oorlog totaal niet loopt zoals gepland is inmiddels wel duidelijk.

Stagnatie

De laatste week is er door het Russische leger nauwelijks vooruitgang geboekt. Hieronder de sinds vorige week bijna ongewijzigde kaart met het front in de Donbas-regio en dat in het zuiden aan de kust.

Het is pas als we op het oostfront inzoomen dat we de troepenbewegingen iets beter kunnen zien. We zien een minieme Russische vooruitgang in de Donbas-republieken Luhansk en Donetsk en de ten westen daarvan gelegen republiek Zaporizja.

Interessant is het echter om te zien wat er gebeurd is rond Oekraïne’s tweede stad Charkov (Kharkiv op de kaart), waar de Russen steeds verder ten noorden van de stad worden teruggeslagen.

9-mei Parade

Aller ogen waren dinsdag op Moskou gericht, waar op Overwinningsdag de jaarlijkse 9-mei Parade plaatsvond, de herdenking van de overwinning van de Sovjet-Unie op Nazi-Duitsland. (Dat de andere geallieerde legers daar ook een rol in speelden, wordt in Rusland nauwelijks vermeld, maar dat terzijde).
De parade was opvallend veel kleiner dan doorgaans. Geschat wordt dat het met tweederde was ingekrompen. En de aangekondigde luchtshow ging niet door vanwege “teveel wolken”.

De vraag was wat president Poetin zou zeggen op deze dag. Verschillende theorieën deden de ronde: de “speciale militaire operatie” zou nu officieel opgeschaald kunnen worden naar een oorlog, zodat er een algemene mobilisatie kon plaatsvinden.
En dat er net als in Moskou in de verwoeste stad Marioepol een overwinningsparade gehouden zou worden.

Sprookjes

Maar niets van dat alles. Wel spuide de dictator allerlei pertinente nonsens (“Het gevaar [van het Westen] groeide met de dag. Rusland heeft de agressor preventief afgewezen”), die na afloop door de Britse minister van Defensie, Ben Wallace, onder de loep werden genomen.
Hij zei onder meer: “President Poetin vertelt sinds jaren allerlei sprookjes. Als het niet zo tragisch was, zou het grappig zijn, maar dat is het niet.”

“Eén van zijn claims is dat hij omsingeld is door de NAVO. De grens van Rusland met NAVO-gebied bedraagt niet meer dan 6%. Dat kun je bezwaarlijk ‘omsingeld’ noemen als je landgrens met de NAVO-landen slechts 6% bedraagt.”

“Hij claimde dat er NAVO-bases waren in Oekraïne and ik ben er zeker van dat de Oekraïense ambassadeur u zal vertellen dat die er niet zijn in Oekraïne.
Ik denk dat hij hij gelooft wat hij wíl geloven: een lichte vorm van wanhoop. Maar laat het me hier en nu categorisch nog eens duidelijk maken: de NAVO, het Verenigd Koninkrijk, noch Oost-Europa is van plan Rusland binnen te vallen, noch zijn daar ooit plannen voor geweest.”

Russische verliezen oorlogsmaterieel

Oryx, een researchcollectief dat zich bezighoudt met het in kaart brengen van Russische materiële verliezen in de oorlog met Oekraïne publiceerde eerder deze week een staatje met de toestand tot op dat moment, bijeengebracht door analisten op basis van fotografisch bewijs, die op de website van Oryx ook allemaal te zien zijn.

Het staatje laat zien dat de verliezen aanzienlijk zijn, met aan de top infanterie-gevechtsvoertuigen (692) en tanks (635), maar ook gepantserde gevechtsvoertuigen (342), helicopters (41), vliegtuigen (26) en marineschepen (9), waaronder het vlaggenschip de Moskva.

Volgens (opnieuw) de Britse minister van Defensie, Ben Wallace, beginnen de Russische troepen inmiddels door hun precisiewapens heen te raken. Verder zei hij daarover het volgende:

We hebben met z’n allen zeer complexe wapens, die je niet zomaar in een paar dagen vervangt, dat kan soms maanden duren.
Als je ze allemaal afschiet, zoals Rusland heeft gedaan, dan is dat een uitdaging.”
Volgens de minister zal Poetin bemerken dat het vervangen ervan “uitermate problematisch” gaat worden, omdat een groot deel van de benodigde onderdelen uit het Westen komen en daar is voor hem niet aan te komen.

Wallace: “Het is niet ondenkbaar dat een grote supermacht (…) kan verliezen op het slagveld. Het is zeer wel mogelijk dat dat Oekraïne het Russische leger zal breken.”
De minister voegde er wel aan toe dat een eventueel einde van de oorlog gecompliceerd kan zijn en op dit moment is daar nog weinig over te zeggen.

Marioepol

Wat Marioepol betreft daar is de situatie in zoverre verander dat zo’n 300 burger uit de Azovstalfabriek zijn geëvacueerd in een gezamenlijke operatie van de VN en het Rode Kruis.
Soldaten van het Oekraïense Azov-bataljon zitten er echter nog steeds verschanst en hoewel president Poetin een paar weken terug nog zei dat hij dat maar zo zou laten, heeft hij na de burger-evacuatie opnieuw orders gegeven de fabriek met zo ongeveer alles te raken waarover de Russen beschikken.

De havenstad, die volgens Poetin “bevrijd” is (maar van wat of van wie?) is nu volledig in puin geschoten.

Odessa

Waar al langer voor werd gevreesd: eerder deze week kwam de havenstad Odessa aan de Zwarte Zee onder vuur te liggen. Zeker vier raketten sloegen in bij een shoppingmall, waarbij een dode viel en drie gewonden. Of dit het begin is van meer moet nog blijken.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.