Sinds 1991 wordt deze dag als feestdag gevierd in Litouwen. Herdacht wordt de kroning in 1253 van Litouwen’s eerste en enige koning Mindaugas (ca. 1203-1263).
De exacte datum van zijn kroning staat echter niet 100% vast, maar werd uiteindelijk vastgesteld op de datum van 6 juli, naar een hypothese van de Litouwse geschiedkundige Edvardas Gudavičius uit 1989.
De Litouwse vlag is het ontwerp van 1918, tijdens de lange bezetting onderdrukt, maar in 1990 opnieuw ingevoerd. De vlag is een horizontale driekleur in geel, groen en rood. Historische betekenis hebben de kleuren, behalve het rood, eigenlijk niet.
Het geel staat voor het rijpende graan en verworven vrijheid. Het groen symboliseert de bossen, het geloof en de hoop. Het rood staat voor vaderlandsliefde (vergoten bloed), maar is tevens een verwijzing naar de kleur van het Litouwse staatswapen. Dit wapenschild is rood en laat een zilveren ridder met geheven zwaard, gezeten op een paard zien.
Wapen van Litouwen (Vytis) / Het wapen op een 2-euromunt / Alternatieve staatsvlag
Het wapen, Vytis genaamd, is al bekend sinds 1366. Als nationaal symbool is het ook afgebeeld op alle Litouwse euromunten en zelfs als alternatieve staatsvlag niet onbekend, voornamelijk in gebruik bij de overheid.
Bij een luchtaanval op de West-Oekraïense stad Lviv is afgelopen nacht een appartementencomplex van vier verdiepingen geraakt ofwel door een raket of door “raketpuin”.
Daarbij vielen zeker vier doden en zeker acht gewonden, er wordt in het puin naar nog meer slachtoffers gezocht. Volgens burgemeester Andrij Sadovy van Lviv zijn zestig woningen beschadigd of verwoest en zeker vijftig auto’s liepen schade op.
De drie screenshots hierboven geven een beeld van de aangerichte schade in Lviv
In een eerste reactie liet president Zelensky weten; “Helaas zijn er doden en gewonden gevallen. De vijand zal beslist een reactie krijgen. Eén die ze zullen voelen.”
“Vruchtbare dagen”
Op dinsdag meldde Oleksiy Danilov, het hoofd van de Oekraïense nationale veiligheidsraad, positieve berichten over het tegenoffensief. Via Twitter liet hij weten dat de “afgelopen dagen bijzonder vruchtbaar” waren geweest.
Oleksiy Danilov (1962), hoofd van de Oekraïense veiligheidsraad (screenshot)
Hij kon melden dat het Oekraïense leger zijn belangrijkste doelen aan het verwezenlijken was: “…de maximale vernietiging van Russische brandstofdepots, commandoposten, luchtverdediging, artillerie, militaire voertuigen en mankracht.” “Hoe meer we vernietigen, hoe meer we bevrijden”, zei hij verder. “We doen het op een kalme en wijze manier, stap voor stap.”
Dat het tegenoffensief niet snel gaat, is volgens militaire specialisten te verklaren doordat Rusland zich de afgelopen maanden diep langs de frontlijn heeft ingegraven, waarbij er enorme hoeveelheden anti-tankmijnen zijn gelegd. Volgens het Oekraïense ministerie van Defensie hebben die uitgestrekte mijnenvelden voor een zekere vertraging gezorgd in de vroege stadia van het tegenoffensief, maar blijven al langer bestaande problemen bij het Russische leger hen parten spelen, zoals met name overbelaste militaire eenheden en een tekort aan artillerie-munitie.
Raketaanval op Pervomaisky
Dinsdagmiddag vroeg sloeg er een Russische raket in op een parkeerplaats naast een flatgebouw van negen verdiepingen in Pervomaisky, een stad van zo’n 30.000 inwoners, 90 km ten zuiden van Charkov. Waarschijnlijk ging het om een Iskander-raket.
Bij de aanval raakten 43 mensen gewond, waaronder 12 kinderen (waarvan één van een jaar en één van tien maanden oud). Meerdere flats raakten beschadigd en auto’s brandden uit.
Stille getuigen van de raketinslag in Pervomaisky: uitgebrande auto’s en afgeknapte bomen (screenshot)Een nog nabrandende auto op de parkeerplaats (screenshot)Verschillende flats raakten beschadigd (screenshot)
De Oekraïense procureur-generaal Andriy Kostin zei dat er alleen burgerdoelen waren in de wijde omgeving van de raketinslag en dat er dus vastgesteld kon worden dat er opnieuw een Russische oorlogsmisdaad was gepleegd. Gisteren werd gemeld dat van de gewonden er nog zeven in het ziekenhuis lagen.
Het gebied rond Charkov ligt relatief ver van de huidige frontlijn.
Victoria Amelina
Stond de teller na de Russische raketaanval op de pizzeria in Kramatorsk vorige week nog op tien doden, één week later is dat cijfer gestegen naar dertien. Bij de drie slachtoffers die afgelopen week aan hun verwondingen overleden hoort ook de Oekraïense schrijfster, dichteres, televisiepersoonlijkeid en mensenrechtenactiviste Victoria Amelina (37). Na de Russische invasie van vorig jaar zette ze zich in om Russische oorlogsmisdaden te documenteren en ze bekommerde zich om kinderen die dichtbij het front wonen.
Victoria Amelina (1986-2023) met een kogelwerend vest aan het werk dichtbij de frontlinie (foto van haar Facebook-pagina)
Vorig jaar wist ze het dagboek van kinderboekenschrijver Volodymyr Vakulenko te redden, nadat hij kort na de invasie door de Russen werd ontvoerd en vermoord in Izium. Op 27 juni jongstleden was ze met een groep Colombiaanse schrijvers journalisten in het Ria Lounge pizzarestaurant aan het eten, toen de aanslag plaatsvond. Ze raakte zwaar gewond en werd in allerijl naar het ziekenhuis in Dnipro gebracht, waar ze afgelopen zaterdag overleed.
Ze zou over een paar weken naar Parijs vertrekken. Frankrijk had haar voor een jaar een schrijversresidentie aangeboden. Daar zou ze tevens herenigd worden met haar 10-jarige zoon, die bij familie was ondergebracht, vanwege het risicovolle werk van zijn moeder. Afgelopen dinsdag werd ze in Kiev begraven, president Zelensky en zijn vrouw waren bij de uitvaartdienst in het Sint-Michielsklooster, zetel van de Orthodoxe Kerk van Oekraïne.
President Zelensky was in tranen bij de afscheidsdienst voor Victoria Amelina, links zijn vrouw Olena Zelenska (screenshot)De kist van Victoria Amelina was gedekt met de Oekraïense vlag (screenshot)
De vlag
Vlag van Oekraïne (1992-heden)
De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.
Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
Ook in 1918/1919 lag Oekraïne (toen de West-Oekraïense Nationale Republiek) onder vuur, zoals op deze prent wordt weergegeven: een Russische bolsjewiek in het noorden, een Rus van het Witte Leger (anti-sovjet) in het oosten met de Russische vlag met dubbelkoppige adelaar, een Poolse soldaat (liggend) naast een Hongaarse (in het rood) in het westen en twee Roemeense soldaten in het zuiden; we zien in het midden een vroege afbeelding van de Oekraïense vlag, de tekst onderin luidt “Wereldvrede in Oekraïne” (publiek domein)
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.
Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.
In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.
Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992. De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.
Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.
Vlagblog 