San Jacinto-dag is een nationale feestdag in Nicaragua en omdat morgen de Onafhankelijkheidsdag gevierd wordt, is het twee dagen achter elkaar feest voor de Nicaraguanen.

De dag van vandaag herdenkt een gebeurtenis in 1856, waarvan de oorsprong in 1855 ligt.
Op 8 mei 1855 scheepte de Amerikaanse vrijbuiter William Walker zich in San Francisco in met 58 van zijn volgelingen. Ze zetten koers naar de kust van Nicaragua om hulp te bieden aan Francisco Castellón Sanabria, een kandidaat van de Liberale Partij die het jaar daarvoor een zwaar bevochten overwinning in de verkiezingen verloor.
Uiteindelijk draaide Walker’s ‘hulp’ erop uit dat hij zelf de macht greep en zichzelf tot president van Nicaragua uitriep op 12 juli 1856.

Terwijl de strijd om de macht buiten de hoofdstad doorging, voerde Walker als president het Engels in als officiële taal en onder zijn leiding werd de slavenhandel opnieuw ingevoerd, wat leidde tot een bloeiende industrie. Hij voelde zich gesteund door president Franklin Pierce van de Verenigde Staten, die zijn bewind officieel erkende. Toen echter Walker’s voornemen tot verovering van de andere Midden-Amerikaanse landen bekend werd, verenigden deze landen zich in de strijd om Walker te verjagen.

Hoewel het nog tot 1 mei 1857 zou duren voor hij zich overgaf, kwam de omslag op 14 september 1856, toen er bij San Jacinto slag werd geleverd, waarbij de troepen van Walker in een vier uur durend gevecht het onderspit dolven. 27 van Walker’s mannen werden hier gedood, waaronder aanvoerder Byron Cole en er werden veel wapens buitgemaakt. De strijd ging daarna nog door en leidde uiteindelijk tot Walker’s overgave, waarna hij het land werd uitgezet, terug naar de Verenigde Staten.

Hoewel hij er toen dus nog genadig vanaf kwam, was dat drie jaar later anders. Onverbeterlijk als hij was, ondernam hij in 1860, vanuit Honduras opnieuw een poging Midden-Amerika te veroveren. Hij werd echter door het Britse leger gearresteerd en overgedragen aan de Hondurese autoriteiten. Hij werd ter dood veroordeeld en terechtgesteld in Trujillo op 12 september 1860.

De vlag

De vlag van Nicaragua is een horizontale driekleur in kobaltblauw-wit-kobaltblauw, met in het midden van de witte baan het staatswapen.

Net als vier andere Midden-Amerikaanse landen is de vlag van Nicaragua gebaseerd op die van de ‘superstaat’ die tussen 1823 en 1841 bestond, de República Federal de Centroamérica (Federale Republiek van Centraal Amerika), ook wel Provincias Unidas del Centro de América (Verenigde Provincies van Centraal Amerika) geheten. De vlag van deze staat was op zijn beurt weer gebaseerd op die van Argentinië.

De vlag van Nicaragua vertoonde in de 19e eeuw nogal wat versies van een blauw-wit-blauwe vlag in verschillende tinten, soms mét, soms zónder (het ook aan verandering onderhevig zijnde) staatswapen.
Een opvallende eend in de bijt is een totaal afwijkende vlag tussen de jaren 1854 en 1858. Die vlag was een horizontale driekleur van geel-wit-beige. Deze vlag kwam ook weer in verschillende versies voor: mét en zónder staatswapen en tevens met de tekst REPUBLICA DE NICARAGUA in gele kapitalen op de witte baan.Vanaf 5 september 1908 heeft Nicaragua de vlag zoals we hem nu nog kennen, zij het dat op 27 augustus 1971 het staatswapen op details werd veranderd, waardoor de vlag dus ‘mee’-wijzigde.
Hieronder een paar voorbeelden:

De blauwe banen van de Nicaraguaanse vlag staan voor de twee oceanen waar Nicaragua aan grenst: de Atlantische en de Grote Oceaan, tevens symboliseren ze recht en geloof. De witte baan staat voor het land tussen de oceanen, maar tevens voor reinheid en redelijkheid.

Het wapen

Hoezeer het wapen van Nicaragua (rechts) lijkt op dat van de ‘superstaat’ de República Federal de Centroamérica (Federale Republiek van Centraal Amerika), ook wel Provincias Unidas del Centro de América (Verenigde Provincies van Centraal Amerika) geheten, is goed te zien als we ze naast elkaar zetten.

De driehoek symboliseert gelijkheid, de vijf vulkanen de vijf staten die samen de 19e eeuwse republiek vormden (naast Nicaragua: Guatemala, Honduras, Costa Rica en El Salvador), gelegen tussen de Caribische Zee en de Grote Oceaan.
Boven de vulkanen zien we een rode frygische muts (symbool voor de vrijheid) zijn stralen over de landen uitstrooien. De regenboog verzinnebeeldt de vrede.

In een cirkel om het wapen heen twee teksten in gouden kapitalen. Bovenin: REPUBLICA DE NICARAGUA. Onderin: AMERICA CENTRAL.

Het huidige wapen werd op 5 september 1908 ingevoerd en enigszins veranderd op 27 augustus 1971.