De in de Middellandse Zee gelegen Britse kolonie Malta kreeg na de Tweede Wereldoorlog binnenlands zelfbestuur. In feite was dit de opmaat naar onafhankelijkheid. Van 2 tot 4 mei 1964 werd er op Malta een grondwetsreferendum gehouden, waarbij tevens de onafhankelijkheidsvraag om de hoek kwam kijken. 54,5% van de Maltezers stemde vóór onafhankelijkheid en op 21 september van hetzelfde jaar werd Malta een constitutionele monarchie. Koningin Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk bleef het staatshoofd. Op 13 december 1974 kwam hier een einde aan en Malta is sindsdien een republiek. Malta bleef wel lid van het Gemenebest (the Commonwealth of Nations) met -daar is ze weer- koningin Elizabeth als hoofd van de organisatie.

De onafhankelijkheidsdag wordt ieder jaar uitgebreid gevierd met feesten en parades en het is dan ook een vrije dag voor de Maltezers.

De vlag

De vlag van Malta is een verticale tweekleur, wit aan de broekingszijde, rood aan de vlucht. In de bovenhoek van de broekingszijde is het George Cross afgebeeld.

De kleuren wit en rood gaan ruim negen eeuwen terug: het zijn de kleuren van de Normandische graaf Roger de Hauteville, die in 1090 het eiland bezette. Hij is beter bekend als Roger I van Sicilië (van 1071 tot 1101 was hij grootgraaf van Sicilië).

Het George Cross (Sint Joriskruis) werd Malta door koning George VI verleend op 15 april 1942. Het is de hoogste Britse niet-militaire onderscheiding. Het was bedoeld als huldeblijk aan de bevolking voor de betoonde moed tijdens Duitse en Italiaanse luchtaanvallen.

De onderscheiding werd ingesteld door koning George VI op 24 september 1940 en wordt maar zelden verleend. Het kruis is zilverkleurig, met armen van gelijke lengte. In een cirkel middenin het kruis is de beeltenis van Sint Joris te zien terwijl hij de draak verslaat. Het randschrift rond de afbeelding luidt: For gallantry (Voor dapperheid).