Papoea-Nieuw-Guinea is het oostelijke deel van het eiland Nieuw-Guinea (het westelijke deel wordt gevormd door de Indonesische provincie Papoea, voorheen Irian Jaya en dáárvoor Nederlands-Nieuw-Guinea geheten).

Wat nu Papoea-Nieuw-Guinea is, was voor de Eerste Wereldoorlog nog verdeeld in een noordelijk en zuidelijk stuk. Het noordelijke deel was een Duitse kolonie, Keizer Wilhelmsland (wat weer een onderdeel was van het omvangrijkere Duits-Nieuw-Guinea), en een zuidelijk Brits/Australisch deel, het Territorium Papoea. Een hoop namen en verdelingen! Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het noordelijke Duitse deel door Australië bezet en kreeg toen de naam Territorium Nieuw-Guinea, Na de Tweede Wereldoorlog, in 1949, werden de noordelijke en zuidelijke delen samengevoegd onder de naam Territorium van Papoea en Nieuw-Guinea, nog steeds bestuurd door Australië, maar als trustgebied van de Verenigde Naties.

Op 1 december 1973 kreeg het gebied zelfbestuur en dit leidde uiteindelijk op 16 september 1975 tot volledige onafhankelijkheid onder de naam Papoea-Nieuw-Guinea. Op 10 oktober van hetzelfde jaar werd het lid van de Verenigde Naties.

De vlag 

De vlag is een tweekleur, diagonaal verdeeld, van de top van de broekingszijde naar de onderkant van de vluchtzijde. De driehoek aan de mastkant is zwart, die aan de vlucht is rood. In het zwarte gedeelte is het sterrenbeeld Zuiderkruis geplaatst en in het rode een paradijsvogel in geel.

De vlag is het resultaat van een ontwerpwedstrijd, die met de kleinst mogelijke meerderheid (één stem) werd gewonnen door de 17-jarige Susan Karike. Die stemming was op 4 maart 1971 en daarmee had Papoea-Nieuw-Guinea zijn eigen vlag, nog vóór de onafhankelijkheid.

De kleuren rood en zwart zijn de meestgebruikte kleuren in de inheemse kunst. Het Zuiderkruis verwijst naar de band met Australië, die het sterrenbeeld ook in zijn vlag heeft. De grote paradijsvogel is dé vogel van Nieuw-Guinea en wordt veelvuldig als embleem gebruikt, ook in het staatswapen.