Tagarchief: India

Nepal – Prajatantra diwash (Dag van de democratie)

Deze dag herinnert aan de 19e februari 1951, toen er een einde kwam aan de autocratisch heersende Rana-dynastie. Hoewel Nepal een koninkrijk was, was de macht sinds de tweede helft van de 19e eeuw in handen van de premiers, waarbij het systeem van erfopvolging werd toegepast. De koning was niet meer dan een symboolfiguur.

Tribhuvan
Koning Tribhuvan (1906-1955)

In 1950 had koning Tribhuvan, die sinds 1911 al op de troon zat, zich verbonden met liberale en democratische krachten in zijn koninkrijk om de de autoritair regerende premiers-dynastie van de Rana’s omver te werpen.

Rana
Premier Mohan Shamsher Jang Bahadur Rana (1885-1967)

Premier Mohan Shamsher Jang Bahadur Rana kreeg hier lucht van en de koning zag zich genoodzaakt naar India te vluchten. De premier zette vervolgens Tribhuvan’s driejarige kleinzoon Gyanendra Bir Bikram Shah Dev op de troon.

Gyanendra
Koning Gyanendra (1947) bij zijn kroning op 7 november 1950

Ondertussen kreeg de uitgeweken koning Tribhuvan hulp van zijn zuiderburen. India erkende de nieuwe koning niet als staatshoofd en in Nepal braken demonstraties uit. De premier koos uiteindelijk eieren voor zijn geld en vredesonderhandelingen in India leidden uiteindelijk tot een nieuwe machtsverdeling tussen koning, premier en congres, waarbij de koning meer macht kreeg dan voorheen en de premier aanzienlijk minder.
Op 18 februari 1951 keerde Tribhuvan terug naar Nepal, de 19e februari werd uitgeroepen tot Dag van de democratie. Twee dagen later maakte de koning een einde aan de erfopvolging van de Rana’s.

De vlag

De vlag is een vreemde eend in de bijt vanwege zijn vorm. Het is de enige nationale vlag die niet rechthoekig is (of vierkant zoals die van Zwitserland en het Vaticaan). Het is in feite een samenvoeging (eind 19e eeuw) van twee driehoekige wimpels.
In de bovenste driehoek is de maan afgebeeld, in de onderste de zon. Tot 1962 hadden maan en zon ingetekende gezichtjes.

Vlag Nepal oud
Vlag van Nepal tot 1962

De maan staat symbool voor de koninklijke familie, de zon voor de Rana-dynastie van de premiers.
De vlag als geheel wordt ook symbolisch uitgelegd als de hoop dat Nepal net zo lang zal mogen bestaan als zon en maan.

Vlag Nepal
Vlag van Nepal, 1962-heden

Het rood en blauw in de vlag zijn geliefde kleuren in Nepal (rood is de nationale kleur), maar hebben verder geen speciale betekenis.
De vorm wordt verder in verband gebracht met de toppen van de Himalaya en ook met de twee belangrijkste godsdiensten: boeddhisme en hindoeïsme.

Sinds 2008 is Nepal een republiek. Sinds die tijd gaan er stemmen op om ook de vlag te veranderen. Een vlagontwerp van Shree Shresthra kwam bovendrijven, maar tot nu toe lijkt het erop dat een meerderheid van de Nepalezen de vlag wil houden zoals hij is.

Vlag Nepal voorstel
Ontwerp nieuwe vlag Nepal door Shree Shresthra

India – Independence Day / भारत का स्वतंत्रता दिवस ( Onafhankelijkheidsdag) (1947).

1e vlag van vandaag

Vandaag is het 70 jaar geleden dat India een onafhankelijk land werd. Tot die tijd was het onderdeel van Brits-Indië, wat tot 1876 werd bestuurd door de East India Company (Britse Oost-Indische Compagnie). Vanaf dat jaar werd de kolonie omgevormd tot de British Raj, ook wel bekend als The Indian Empire (Het Britse Keizerrijk), waarover de Britse koningen als keizers regeerden. Het gebied was groter dan het huidige India, het omvatte ook het huidige Pakistan, Sri Lanka, Bangladesh en een lange kuststrook van wat nu Myanmar (Birma) heet.

In de eerste helft van de 20e eeuw werd de roep om onafhankelijkheid steeds sterker. De Independence Movement (Onafhankelijkheidsbeweging) onder leiding van Mahatma Gandhi (1869-1948) was erg succescol met haar geweldloos verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid. Dit leidde uiteindelijk tot het aannemen door het Verenigd Koninkrijk van de de Indian Independence Act 1947 (Indiase Onafhankelijkheidswet 1947) van 18 juli 1947. Het plan bestond uit het splitsen van het gebied in twee delen: India en Pakistan. Dat laatste land was op zijn beurt dan ook weer verdeeld in twee gebieden, West-Pakistan (het huidige Pakistan) en Oost-Pakistan (het huidige Bangladesh). De verdeling had alles te maken met de religie van de verschillende bevolkingsgroepen in de bewuste gebieden. India met zijn overwegende hindoe- en sikh-bevolking en de twee Pakistans als gebieden met voornamelijk moslims.

In de maanden voorafgaand aan de onafhankelijkheidsdag kwam er een ware volksverhuizing op gang vanwege de verschillende religies en onlusten in de grensgebieden tussen de nieuw te vormen staten. Vooral in Punjab, waar de grens sikh-regio’s in tweeën deelde, braken gewelddadigheden uit. Naar schatting vielen er tijdens de ongeregeldheden tussen de 250.000 tot 1.000.000 doden. Rond 15 miljoen mensen vluchtten voor het geweld. De situatie in het grensgebied is heden ten dage nog steeds een kruidvat.

Op 15 augustus 1947 hees premier Jawaharlal Nehru voor het eerst de nieuwe Indiase vlag bovenop de toegangspoort van het Rode Fort in New Delhi. Dat vlaghijsen en het uitspreken van een rede door de premier is inmiddels een traditie geworden. Door het hele land wordt de feestdag gevierd met optochten, vuurwerk en veel vlagvertoon.

Pakistan viert zijn Onafhankelijkheidsdag op 14 augustus, één dag eerder dus. Dit heeft te maken met het feit dat de laatste onderkoning van Brits-Indië, lord Louis Mountbattan, bij de het overgangsmoment van beide nieuwe landen wilde zijn.

De vlag

De Indiase vlag werd officieel aangenomen op 22 juli 1947. De vlag is een horizontale driekleur van saffraangeel  (in de praktijk meer oranje), wit en groen. In het midden van de witte baan is een cirkelvormig symbool geplaatst, de zogenaamde asoka chakra, een wiel met 24 spaken.

De kleuren zijn al bekend uit 1906, maar ondergingen nogal wat veranderingen in de jaren voor de onafhankelijkheid. De saffraangele baan was soms geel, later ook rood en de kleurenvolgorde is ook gewisseld. In 1921 kwam in de witte baan een spinnewiel te staan. Deze vlag werd ook geadopteerd door de Congrespartij in 1930. In 1947 tenslotte werd het spinnewiel vervangen door de asoka chakra. Het is een oud symbool wat o.a. staat voor de oneindige loop van het leven en de vooruitgang. De 24 spaken staan voor de uren van de dag. Het saffraangeel staat voor moed en opoffering, het wit voor reinheid en gezond leven en het groen voor geloof en vruchtbaarheid. De naam van de vlag is Tiranga (Driekleur).

India – Gandhi Jayanti (Geboortedag Mahatma Gandhi)


2 oktober 1869 is de geboortedag van Mohandas Karamchand Gandhi, beter bekend als Mahatma (= Grote Ziel) Gandhi, de grote geweldloze Indiase vrijheidsstrijder, die in 1948 werd vermoord. Daar hij algemeen gezien wordt als de ‘Vader van de natie’, is het niet verwonderlijk dat zijn verjaardag één van India’s officiële feestdagen is geworden.

De dag wordt gevierd met gebedsdiensten, o.a. bij het monument ter nagedachtenis aan Gandhi in New Delhi, de plek waar hij gecremeerd werd. Geweldloosheid staat centraal. Zijn favoriete bhajan (religieus hindoe-lied) ‘Raghupati Raghava Raja Ram‘ wordt op deze dag veel gezongen. Veel mensen zien af van het drinken van alcohol of het eten van vlees. Overheidsgebouwen, postkantoren en banken zijn gesloten.

Lees verder onder de afbeelding

gandhi biljetMahatma Gandhi op het biljet van 50 rupee

Sinds 2007 is 2 oktober een internationale dag voor geweldloosheid, uitgeroepen door de Verenigde Naties. Formeel heet de dag the International day of non-violence.

De vlag
Voor informatie over de vlag van India: zie de post van 15 augustus 2017.

 

India – Independence Day / भारत का स्वतंत्रता दिवस (Onafhankelijkheidsdag) (1947)


Vandaag is het 70 jaar geleden dat India een onafhankelijk land werd. Tot die tijd was het onderdeel van Brits-Indië, wat tot 1876 werd bestuurd door de East India Company (Britse Oost-Indische Compagnie). Vanaf dat jaar werd de kolonie omgevormd tot de British Raj, ook wel bekend als The Indian Empire (Het Britse Keizerrijk), waarover de Britse koningen als keizers regeerden. Het gebied was groter dan het huidige India, het omvatte ook het huidige Pakistan, Sri Lanka, Bangladesh en een lange kuststrook van wat nu Myanmar (Birma) heet.

In de eerste helft van de 20e eeuw werd de roep om onafhankelijkheid steeds sterker. De Independence Movement (Onafhankelijkheidsbeweging) onder leiding van Mahatma Gandhi (1869-1948) was erg succescol met haar geweldloos verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid. Dit leidde uiteindelijk tot het aannemen door het Verenigd Koninkrijk van de de Indian Independence Act 1947 (Indiase Onafhankelijkheidswet 1947) van 18 juli 1947. Het plan bestond uit het splitsen van het gebied in twee delen: India en Pakistan. Dat laatste land was op zijn beurt dan ook weer verdeeld in twee gebieden, West-Pakistan (het huidige Pakistan) en Oost-Pakistan (het huidige Bangladesh). De verdeling had alles te maken met de religie van de verschillende bevolkingsgroepen in de bewuste gebieden. India met zijn overwegende hindoe- en sikh-bevolking en de twee Pakistans als gebieden met voornamelijk moslims.

In de maanden voorafgaand aan de onafhankelijkheidsdag kwam er een ware volksverhuizing op gang vanwege de verschillende religies en onlusten in de grensgebieden tussen de nieuw te vormen staten. Vooral in Punjab, waar de grens sikh-regio’s in tweeën deelde, braken gewelddadigheden uit. Naar schatting vielen er tijdens de ongeregeldheden tussen de 250.000 tot 1.000.000 doden. Rond 15 miljoen mensen vluchtten voor het geweld. De situatie in het grensgebied is heden ten dage nog steeds een kruidvat.

Op 15 augustus 1947 hees premier Jawaharlal Nehru voor het eerst de nieuwe Indiase vlag bovenop de toegangspoort van het Rode Fort in New Delhi. Dat vlaghijsen en het uitspreken van een rede door de premier is inmiddels een traditie geworden. Door het hele land wordt de feestdag gevierd met optochten, vuurwerk en veel vlagvertoon.

Pakistan viert zijn Onafhankelijkheidsdag op 14 augustus, één dag eerder dus. Dit heeft te maken met het feit dat de laatste onderkoning van Brits-Indië, lord Louis Mountbattan, bij de het overgangsmoment van beide nieuwe landen wilde zijn.

De vlag

De Indiase vlag werd officieel aangenomen op 22 juli 1947. De vlag is een horizontale driekleur van saffraangeel  (in de praktijk meer oranje), wit en groen. In het midden van de witte baan is een cirkelvormig symbool geplaatst, de zogenaamde asoka chakra, een wiel met 24 spaken.

De kleuren zijn al bekend uit 1906, maar ondergingen nogal wat veranderingen in de jaren voor de onafhankelijkheid. De saffraangele baan was soms geel, later ook rood en de kleurenvolgorde is ook gewisseld. In 1921 kwam in de witte baan een spinnewiel te staan. Deze vlag werd ook geadopteerd door de Congrespartij in 1930. In 1947 tenslotte werd het spinnewiel vervangen door de asoka chakra. Het is een oud symbool wat o.a. staat voor de oneindige loop van het leven en de vooruitgang. De 24 spaken staan voor de uren van de dag. Het saffraangeel staat voor moed en opoffering, het wit voor reinheid en gezond leven en het groen voor geloof en vruchtbaarheid. De naam van de vlag is Tiranga (Driekleur).

Guadeloupe – L’abolition de l’esclavage (1848)


Een belangrijke feestdag in het Franse overzeese departement Guadeloupe, in de Cariben, is de 27e mei: herdenking van de afschaffing van de slavernij in 1848. Het curieuze is dat de slavernij op het eiland twee keer is afgeschaft!

Slaven
Guadeloupe werd door Frankrijk geannexeerd in 1635 om er tabaksplantages op te zetten. Het grootste deel van de inheemse bevolking werd tussen 1636 en 1639 door de Fransen over de kling gejaagd. In 1654 was 80% van de bevolking van Europese origine, waarvan tweederde contractarbeiders. Dit getal zou in de tweede helft van de 17e eeuw drastisch veranderen met de ‘import’ van Afrikaanse slaven, nadat vanaf 1674 suikerrietplantages van start gingen. In 1671, drie jaar daarvóór dus, telde Guadeloupe 4.267 slaven, in 1700 waren dat er naar schatting 15.000.

In de chaos van de Franse Revolutie (1789-1799) schafte de gouverneur van Guadeloupe, Victor Hugues, de slavernij af. Onder Napoleon werd de slavernij echter opnieuw ingevoerd in 1802. Napoleon moest uiteindelijk het onderspit delven, maar de slavernij bleef. Het is mede aan de inspanningen van de Fransman Victor Schœlcher te danken dat er een draagvlak kwam voor afschaffing van de slavernij.

Politicus
Hoewel erfgenaam (en later eigenaar) van een grote porseleinfabriek, was Schœlcher vooral journalist. In 1834 richtte hij een vereniging op tot afschaffing van de slavernij en publiceerde om de haverklap artikelen over het onderwerp tussen 1833 en 1847. In plaats van slavernij moesten er grote centrale fabrieken  op Guadeloupe (en de andere Franse kolonies in de Cariben) komen, met werknemers. Zijn werk werd zodanig politiek, dat hij uiteindelijk ook politicus werd: in 1848 werd hij staatssecretaris van de marine.

Onder zijn invloed (en na jarenlang lobbyen) nam de Franse regering in datzelfde jaar, op 27 april, de beslissing om de slavernij in de kolonies definitief af te schaffen. Het decreet werd door Schœlcher zelf geschreven. De implementatie was uiteindelijk één maand later, op 27 mei 1848. Om het tekort aan arbeidskrachten op te vullen werden er contractarbeiders uit India aangetrokken.

De feestdag wordt uitbundig en uitgebreid gevierd op het eiland.

De vlag

vlag frankrijk
Franse vlag
Voor alle duidelijkheid: Guadeloupe is een overzees departement van Frankrijk, en daarmee onderdeel van het land zelf. De officiële vlag is dan ook die van Frankrijk (en de plaatselijke munt is de euro). Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het eiland geen eigen vlag ontworpen heeft gekregen! Sterker nog: het heeft er twee, nee zelfs drie! (Of vier?)

Ontwerp 1 en 2 zijn aan elkaar gelijk, de ene is echter zwart en de andere rood. Aan de mast van Vlagblog hangt de zwarte versie. De bovenkant van de vlag toont een donkerblauwe horizontale balk, die 1/3 van de vlag inneemt. Op de balk staan drie gele fleur-de-lys (Franse lelie), vanwege de band met Frankrijk. De rest van het veld is zwart (op variant 2 is dat helderrood). Vrijwel over het gehele zwarte (dan wel rode) veld is een suikerrietstengel in groen afgebeeld. Daaroverheen is een gele zon geplaatst, met 30 uitstekende zonnestralen.

guadeloupe zwart rood

De vlag is een samenkomst van twee (of eigenlijk drie) wapens. Het wapen van de grootste stad van Guadeloupe, Point-à-Pitre, is gelijk aan de vlag, maar dan wel aan de rode versie (de hoofdstad Basse-Terre heeft hetzelfde wapen, maar dan zonder het suikerriet). De kleur zwart komt van het wapen van Guadeloupe als eiland: identiek aan dat van Point-à-Pitre, maar in het zwart dus (en de zon heeft slechts 16 stralen).

guadeloupe wapens

Vlaggen 3 en 4
Nog meer vlaggen? Jawel, er bestaat ook een logo-vlag voor de regio Guadeloupe (het hoofdeiland plus drie kleine eilandjes). Het is een witte vlag, met daarop een gestileerde zon en een vogel, geplaatst over een vierkant in blauw en groen. Eronder de tekst Région Guadeloupe in kapitalen en daaronder een gele streep. Wellicht een klein terzijde: je kunt vexillologen (vlaggenkenners/specialisten) geen grotere gruwel aandoen dan een logo-vlag! Ze worden algemeen tot de lelijkste vlaggen ter wereld gerekend!

guadeloupe regio uplg suriname

Vlag 4 tot slot: dit betreft een vlagontwerp, cq voorstel, door de afscheidingsbeweging van Guadeloupe, de UPLG (l’Union Populaire pour la Libération de la Guadeloupe). Dit ontwerp is  vrijwel gelijk aan de vlag van Suriname. De groene balken zijn wat smaller, de rode balk breder en de gele ster is naar de mastzijde opgeschoven.

Nepal – Prajatantra diwash (Dag van de democratie)

Deze dag herinnert aan de 19e februari 1951, toen er een einde kwam aan de autocratisch heersende Rana-dynastie. Hoewel Nepal een koninkrijk was, was de macht sinds de tweede helft van de 19e eeuw in handen van de premiers, waarbij het systeem van erfopvolging werd toegepast. De koning was niet meer dan een symboolfiguur.
In 1950 had koning Tribhuvan, die sinds 1911 al op de troon zat, zich verbonden met liberale en democratische krachten in zijn koninkrijk om de de autoritair regerende premiers-dynastie van de Rana’s omver te werpen.
Premier Mohan Shamsher Jang Bahadur Rana kreeg hier lucht van en de koning zag zich genoodzaakt naar India te vluchten. De premier zette vervolgens Tribhuvan’s driejarige kleinzoon Gyanendra Bir Bikram Shah Dev op de troon.

Ondertussen kreeg de uitgeweken koning Tribhuvan hulp van zijn zuiderburen. India erkende de nieuwe koning niet als staatshoofd en in Nepal braken demonstraties uit. De premier koos uiteindelijk eieren voor zijn geld en vredesonderhandelingen in India leidden uiteindelijk tot een nieuwe machtsverdeling tussen koning, premier en congres, waarbij de koning meer macht kreeg dan voorheen en de premier aanzienlijk minder.
Op 18 februari 1951 keerde Tribhuvan terug naar Nepal, de 19e februari werd uitgeroepen tot Dag van de democratie. Twee dagen later maakte de koning een einde aan de erfopvolging van de Rana’s.

De vlag
De vlag is een vreemde eend in de bijt vanwege zijn vorm. Het is de enige nationale vlag die niet rechthoekig is (of vierkant zoals die van Zwitserland en het Vaticaan). Het is in feite een samenvoeging (eind 19e eeuw) van twee driehoekige wimpels.
In de bovenste driehoek is de maan afgebeeld, in de onderste de zon. Tot 1962 hadden maan en zon ingetekende gezichtjes.
De maan staat symbool voor de koninklijke familie, de zon voor de Rana-dynastie van de premiers.
De vlag als geheel wordt ook symbolisch uitgelegd als de hoop dat Nepal net zo lang zal mogen bestaan als zon en maan.
Het rood en blauw in de vlag zijn geliefde kleuren in Nepal (rood is de nationale kleur), maar hebben verder geen speciale betekenis.
De vorm wordt verder in verband gebracht met de toppen van de Himalaya en ook met de twee belangrijkste godsdiensten: boeddhisme en hindoeïsme.

Sinds 2008 is Nepal een republiek. Het heeft niet geleid tot een nieuwe vlag.

IMG_3182