Kenkoku kinen no hi is een nationale feestdag in Japan waarbij de stichting van het keizerrijk wordt herdacht. De elfde februari 660 voor Christus zou de datum zijn waarop de eerste Japanse keizer Jimmu zijn regeringsperiode begon.
Keizer Jimmu (711 v.Chr.-585 v.Chr.), detail uit een houtsnedeprint van Adachi Ginkō (1853-1908 of later)
Op deze dag worden er veel vlaggen gehesen en er wordt gereflecteerd over de betekenis van het Japanse burgerschap, waarbij men er sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog voor waakt al te nationalistisch te worden.
De vlag
Japan was tot het midden van de 19e eeuw zo geïsoleerd naar de buitenwereld, dat het geen vlag had.
Toen het echter zachtjesaan relaties aanknoopte met de buitenwereld werd de tijd hiervoor rijp geacht.
De Japanse vlag begon zijn leven als zeevlag op 5 augustus 1854 en vanaf 27 februari 1870 ook als nationale vlag. Offcieel heet de vlag Nisshōki(Zonnesymbool-vlag), maar officieus is hij beter bekend onder de naam Hinomaru(Zonnecirkel).
De vlag is wit met een rode cirkel in het midden. Het wit staat voor zuiverheid en eerlijkheid, terwijl de rode kleur passie, openheid en enthousiasme symboliseert. Een verdere symboolwaarde heeft de rode cirkel ook voor Japan’s bijnaam Land van de rijzende zon.
Minieme wijzigingen in de vlag werden op 13 augustus 1999 doorgevoerd. Het is nauwelijks te zien met het blote oog, maar de rode cirkel staat vanaf die datum precies in het midden; bij de oude versie was de schijf 1% richting de broekings- of mastzijde geplaatst.
De rode kleur van de schijf is iets feller geworden en tevens zijn de maten van de vlag aangepast: van 7/10 is dat nu de meer gebruikelijk 2/3.
Na de abdicatie van keizer Akihito gisteren, is het vandaag zijn zoon, kroonprins Naruhito, die de hoofdrol speelt.
Keizer Naruhito ontvangt twee van de drie regalia, het juweel en het zwaard (screenshot)
Vanmorgen vroeg onze tijd heeft Naruhito de troon aanvaard en is daarmee de 126e keizer van Japan geworden. Daarmee is ook het nieuwe tijdperk, de Reiwa-periode begonnen. De naam betekent zoveel als ‘mooie harmonie’.
De dag begon voor Naruhito met de Kenji-to-Shokei-no-gi: een ceremonie achter gesloten deuren van de Seiden-Matsu-no-Ma (de Statenzaal) in het Keizerlijk Paleis. Hij ontving hier het Zegel van Staat én de gisteren al genoemde keizerlijke regalia: zwaard, juweel en spiegel. Deze ceremonie begon om 10.30 uur (3.30 uur onze tijd) en nam vijf minuten in beslag. Vrouwen niet toegelaten. Mét deze plechtige handelingen achter de rug was Naruhito officieel keizer.
Het Zegel van Staat (de tekst luidt: 大日本國璽 (Dai Nippon)
De volgende plechtigheid, Sokui-go-Choken-no-gi, was om 11.10 uur (4.10 uur onze tijd) in dezelfde zaal ten overstaan van 338 vertegenwoordigers van regering, parlement, hooggerechtshof en het keizerlijk hofagentschap. Nooit eerder was er een vrouwelijke vertegenwoordiger bij deze ‘ontvangst-ceremonie’ aanwezig. Dat is vandaag veranderd door de aanwezigheid van Satsuki Katayama, de minister voor Regionale Revitalisering en Kiyoke Okabe, de waarnemend opperrechter van het hooggerechtshof.
Ook aanwezig waren twee mannelijke leden van de keizerlijke familie die tot de troon gerechtigd zijn: Naruhito’s jongere broer Akishino (53) en zijn oom, prins Hitachi (83), een jongere broer van keizer-emeritus Akihito.
Prins Hisahito (12), zoon van prins Akishino (en ook een potentiële troonopvolger) was er niet bij. Keizerin Masako was in vol ornaat aanwezig, mét diadeem.
Keizer Naruhito houdt zijn inaugurele rede. Naast hem keizerin Masako (screenshot)
Ook aanwezig waren -daar zijn ze weer- de (ingepakte) keizerlijke regalia.
Tijdens deze ceremonie heeft Naruhito zijn eerste toespraak als keizer uitgesproken.
Omdat in Japan alleen mannen troongerechtigd zijn, zal voor de opvolging van Naruhito op termijn een zijsprong worden gemaakt. De nieuwe keizer en keizerin hebben één dochter, de 17-jarige Aiko, prinses Toshi.
Andere zwangerschappen liepen op miskramen uit. Waarschijnlijk vanwege het zeer strenge hofprotocol en de last die zij ervoer om een mannelijke troonopvolger te ‘produceren’, ontwikkelde kroonprinses Masako gordelroos en kreeg een zenuwinzinking, waardoor ze sinds de eeuwwisseling weinig of niet meer in het openbaar verscheen. Hierdoor legde Naruhito, die zijn vrouw door dik en dun steunde, vrijwel alle openbare activiteiten alleen af.
Er gingen jarenlang stemmen op om de wet op de erfopvolging te veranderen, zodat ook vrouwen tot de troon gerechtigd zouden zijn. Voordat hier een beslissing over werd genomen kregen Akishino’s jongere broer Fumihito, prins Akishino en zijn vrouw Kiko, prinses Akishino in 2006 een zoon, prins Hisahito.
Hierdoor zijn de discussies over de erfopvolging weer verstomd. De volgorde van de erfopvolging loopt vanaf vandaag via prins Akishino en zijn zoon Hisahito.
In theorie is ook de bejaarde oom, Masahito, prins Hitachi troongerechtigd (maar zeer onwaarschijnlijk dat hij nog tot de troon geroepen wordt).
Kroonprinses Masako (vanaf vandaag keizerin) is de laatste jaren enigszins aan de beterende hand. Haar eerste grote reis sinds 11 jaar maakte ze op uitdrukkelijke uitnodiging van -toen nog- kroonprinses Máxima voor de inhuldiging van koning Willem-Alexander op 30 april 2013.
Twee jaar later ondernam ze een zelfde soort reis naar de kroning van koning Topou VI van Tonga.
Vandaag is een officiële vlagdag in Japan. En dat brengt ons bij:
De vlag
Japan was tot het midden van de 19e eeuw zo geïsoleerd naar de buitenwereld, dat het geen vlag had.
Toen het echter zachtjesaan relaties aanknoopte met de buitenwereld werd de tijd hiervoor rijp geacht.
De Japanse vlag begon zijn leven als zeevlag op 5 augustus 1854 en vanaf 27 februari 1870 ook als nationale vlag. Offcieel heet de vlag Nisshōki(Zonnesymbool-vlag), maar officieus is hij beter bekend onder de naam Hinomaru(Zonnecirkel).
De vlag is wit met een rode cirkel in het midden. Het wit staat voor zuiverheid en eerlijkheid, terwijl de rode kleur passie, openheid en enthousiasme symboliseert. Een verdere symboolwaarde heeft de rode cirkel ook voor Japan’s bijnaam Land van de rijzende zon.
Minieme wijzigingen in de vlag werden op 13 augustus 1999 doorgevoerd. Het is nauwelijks te zien met het blote oog, maar de rode cirkel staat vanaf die datum precies in het midden; bij de oude versie was de schijf 1% richting de broekings- of mastzijde geplaatst.
De rode kleur van de schijf is iets feller geworden en tevens zijn de maten van de vlag aangepast: van 7/10 is dat nu de meer gebruikelijk 2/3.
Kenkoku kinen no hiis een nationale feestdag in Japan waarbij de stichting van het keizerrijk wordt herdacht. De elfde februari 660 voor Christus zou de datum zijn waarop de eerste Japanse keizer Jimmu zijn regeringsperiode begon.
Keizer Jimmu (711 v.Chr.-585 v.Chr.), detail uit een houtsnedeprint van Adachi Ginkō (1853-1908 of later)
Op deze dag worden er veel vlaggen gehesen en er wordt gereflecteerd over de betekenis van het Japanse burgerschap, waarbij men er sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog voor waakt al te nationalistisch te worden.
De vlag
Japan was tot het midden van de 19e eeuw zo geïsoleerd naar de buitenwereld, dat het geen vlag had.
Toen het echter zachtjesaan relaties aanknoopte met de buitenwereld werd de tijd hiervoor rijp geacht.
De Japanse vlag begon zijn leven als zeevlag op 5 augustus 1854 en vanaf 27 februari 1870 ook als nationale vlag. Offcieel heet de vlag Nisshōki(Zonnesymbool-vlag), maar officieus is hij beter bekend onder de naam Hinomaru(Zonnecirkel).
De vlag is wit met een rode cirkel in het midden. Het wit staat voor zuiverheid en eerlijkheid, terwijl de rode kleur passie, openheid en enthousiasme symboliseert. Een verdere symboolwaarde heeft de rode cirkel ook voor Japan’s bijnaamLand van de rijzende zon.
Minieme wijzigingen in de vlag werden op 13 augustus 1999 doorgevoerd. Het is nauwelijks te zien met het blote oog, maar de rode cirkel staat vanaf die datum precies in het midden; bij de oude versie was de schijf 1% richting de broekings- of mastzijde geplaatst.
De rode kleur van de schijf is iets feller geworden en tevens zijn de maten van de vlag aangepast: van 7/10 is dat nu de meer gebruikelijk 2/3.
