Tagarchief: Amsterdam

Amsterdam 750 jaar

De datum van 27 oktober voor de viering van 750 jaar Amsterdam is te wijten aan de oudste vermelding van de stad die bewaard is gebleven.
In het document van 27 oktober 1275 verleent graaf Floris V ‘Amestelledamme’  tolvrijheid.

Het document van 27 oktober 1275, waarin graaf Floris V Amsterdam tolprivileges verleent (Collectie Stadsarchief Amsterdam / Artanisen – publiek domein)

De Latijnse tekst van het tolprivilege luidt: “Florentius, comes Hollandie, universis presentes literas inspecturis salutem. Noverit uuiversitas vestra, quod nos homines, manentes apud Amestelledamme, in restitutionem damnorum, que nos et homines nostri ipsis fecimus, abhinc deinceps ab omni exaclione nostri telonii cum bonis suis propriis, que deduceid seu eleclueunt per totam terram nostram, duximus eximendos. In cujus rei testimonium presens scriptum sigillo nosiro fecimus communiri. Datum apud Leyden Dominica ante diem Symonis et Jude apostolorum, anno Domini MCC… ducentesimo septuagesimo quirdo.”

Penning (ook wel ‘kopje’ genoemd), met het portret van graaf Floris V (1254-1296), waarschijnlijk geslagen tussen 1256 en 1258, het randschrift luidt: +COMES HOLLANDIE (Graaf van Holland) (© Numinsantica / publiek domein)

Vertaling: “Floris, graaf van Holland, maakt hierbij aan alle mensen bekend dat wij onze mensen van Amestelledamme, vanwege de schade die wij en onze troepen hun hebben toegebracht, vrijstelling van tol geven. Zij mogen met hun eigen goederen tolvrij door ons land varen of terugkeren. Tot getuigenis hiervan hebben wij dit geschrift van ons zegel voorzien. Gegeven te Leiden op zondag, de dag vóór het feest van de apostelen Simon en Judas, in het jaar des Heren 1275.”

Met het verlenen van tolprivilege konden handelaren nu bijvoorbeeld hun eigen goederen voordeliger vervoeren over de Hollandse wateren. Als bewijs dat de kooplieden uit Amsterdam kwamen en dus geen tol hoefden te betalen, kregen ze een afschrift van het tolprivilege mee. De gunstige tolvrijstelling bleef van kracht toen Amsterdam in 1300 (of kort daarna) stadsrechten kreeg.

Artist impression van Amsterdam na het opwerpen van de dam in de Amstel (Mikko Kriek/BCL-Archeological Support)

Hoewel de viering van 750 jaar Amsterdam gevierd wordt, is de stad in werkelijkheid ouder. Rond het jaar 1000 werden de oevers van de rivier de Amstel waarschijnlijk al bewoond. Geschat wordt dat tussen 1250 en 1275 bij de monding van de Amstel in het IJ een dam met sluizen werd aangelegd, waar de stad zijn naam aan ontleend.

Beeltenis van Gwijde van Avesnes (±1253-1317), bisschop van Utrecht, op zijn graftombe in de Utrechtse Domkerk (© Pepijntje / publiek domein)

Zoals hierboven al vermeldt is niet exact bekend wanneer Amsterdam stadsrechten kreeg, maar het zou kunnen dat de Utrechtse bisschop Gwijde van Avesnes die stadsrechten verleende rond 1300-1301 omdat hij in een handvest uit die tijd spreekt over ‘onsen poiteren van Aemstelredamme’ (Onze poorters van Amsterdam). Hij noemt de burgers nadrukkelijk ‘poorters’, hetgeen erop wijst dat er stadsrechten waren verleend. 

Kaart van Amsterdam van 1662 of later: “Amstelodami veteris et novissimae urbis accuratissima delineatio” / geteeckent ende op ’t papier gebracht door Daniel Stalpaert, Stadts architect, ’t Amsteldam : gedruckt bij Nicolaes Visscher”, waarop te zien is dat de aanleg van de grachtengordels nog gaande is (Collectie Bibliotheek Universiteit van Amsterdam / Daniël Stalpaert – publiek domein)

Gedurende de Gouden Eeuw (een term die vanwege de slavernij bij sommigen tegenwoordig negatieve gevoelens oproept), die min of meer samenvalt met de 17e eeuw, groeide de stad uit tot de machtigste van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en een van de belangrijkste haven- en handelssteden ter wereld.

Plattegrond van Amsterdam (© kaartenenatlassen.nl)

Tussen 1794 en 1813 werd Nederland bezet door Frankrijk. Toen Napoleon’s broer Lodewijk Napoleon als koning van het land werd aangesteld (Het Koninkrijk Holland), verklaarde deze bij zijn intrede op 23 juni 1806 in Den Haag, dat Amsterdam voortaan de hoofdstad zou zijn.

Aankomst van Willem I in Amsterdam in 1813

Vanaf 1813, als de zoon van de laatste stadhouder Willem V terugkeert, blijft het land een koninkrijk en wordt het samengevoegd met België en Luxemburg als het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (onder koning Willem I), waarbij Amsterdam de rol van hoofdstad voortaan diende te delen met Brussel. Na de afscheiding van België in 1830, is Amsterdam opnieuw de enige hoofdstad, hoewel regering en hof in Den Haag zouden blijven.

Het officiële logo van Amsterdam 750 (amsterdam750.nl)

De viering

Met de eigenlijke ‘verjaardag’ van vandaag wordt het jubileumjaar ‘Amsterdam 750’ officieel afgesloten.

De muzikale finale van Amsterdam 750 vindt plaats op het Museumplein (iamsterdam.com)

De dag begint’s morgens vroeg al met een taart van 75 meter lengte, die om 7.50 uur op de Dam zal worden aangesneden door burgemeester Halsema. De in totaal 7.500 punten worden vervolgens op diverse plekken in de stad uitgedeeld.

Burgemeester Halsema deelt taart uit (screenshot)

De ‘Nationale Viering’ (zeg maar de grote finale) is ’s avonds op het Museumplein in aanwezigheid van het koninklijk paar en de prinses van Oranje.
Het zal bestaan uit een ‘gevarieerd muziekprogramma van klassiek tot pop en van Nederlandstalig tot dance’. Het moet een ode worden ‘van bekende Nederlandse artiesten aan de jarige stad’.

Onder de optredende artiesten zijn onder meer Bente, Roxeanne Hazes, Yves Berendse, Remy van Kesteren, Karsu, Kris Kross Amsterdam, Maan, Willeke Alberti en Wibi Soerjadi. Er zal in ‘verrassende duo’s’ worden opgetreden, ‘waarbij steeds één artiest optreedt op het podium van een grote koepeltent op het Museumplein en een andere artiest vanaf een iconische plek in de stad’.
Als ceremonieel einde van de viering ontsteekt de koning na afloop van de optredens symbolisch het licht van Amsterdam.

De vlag

De vlag van Amsterdam is een horizontale driekleur van rood-zwart-rood, met in de middelste baan drie korte, witte Andreaskruisen, ze werd officieel aangenomen op 5 februari 1975, hoewel de vlag al veel langer meegaat.

De kleur rood stamt van het wapen van Amsterdam, dat rond 1280 werd ingevoerd en dat door de eeuwen heen heel wat gedaanteverwisselingen heeft gehad, maar waarbij het wapen zelf altijd gelijk bleef, op de dikte van de kruisen na.

Wapen van Amsterdam (±1280-heden)

Het wapenschild is in feite een verticale versie van de vlag. De officiële beschrijving van de Hoge Raad van Adel luidt:

In keel* een pal van sabel*, beladen met drie verkorte St. Andrieskruisen van zilver*, paalsgewijze gerangschikt. Het schild gedekt met de Rudolphinische Keizerlijke kroon en van weêrszijden vastgehouden door twee van keel* getongde leeuwen in natuurlijke kleur, staande op een piedestal of console, vergezeld van het devies Heldhaftig Vastberaden Barmhartig.

*de heraldische termen keel, sabel en zilver staan voor rood, zwart en wit

Versie van het Amsterdamse wapen uit 1816

De kruisen

Hoewel het niet te bewijzen valt, gaan veel historici ervan uit dat de drie andreaskruisen afkomstig zijn van het wapen van de familie Persijn.
Zo moet Jan Persijn († 1283) bij de prille geschiedenis van Amsterdam betrokken zijn geweest en wordt hij als stichter van “die plaatse” (de huidige Dam) genoemd.

Het familiewapen van Persijn met negen andreaskruisen

Amstelveen en Ouder-Amstel, die ook bezit waren van de familie Persijn, hebben vergelijkbare wapens en vlaggen.

De vlaggen van Amstelveen en Ouder-Amstel

Er zijn ook andere theorieën: zo zouden de kruisen kunnen staan voor drie doorwaadbare plaatsen in de Amstel. Of voor de drie plagen waar de stad gedurende de geschiedenis mee te kampen had: vuur, water en de pest (maar deze theorie is op het merendeel van dorpen en steden in de Lage Landen van toepassing).

Verschijningsvormen

De vlag heeft nogal wat verschijningsvormen gehad, hieronder staan een aantal varianten:

Links: Stadsvlag op een vlaggenkaart van 1785 / Rechts: Stadsvlag op een vlaggenkaart uit circa 1710-1715
Links: 17e eeuw / Rechts: 16e eeuw
Links: Rood-wit-blauwe variant / Rechts: 17e eeuw

En hoewel de vlag dus pas in 1975 officieel werd vastgesteld, was het de rood-zwarte-rode versie die gedurende de 20e eeuw de standaardversie werd.

Dagprogramma van 11 augustus 1928 van de Olympische Spelen in Amsterdam, waarop we de huidige versie van de Amsterdamse vlag zien afgebeeld (© International Olympic Committee / publiek domein)

De vlag is uitermate populair en is dan ook overal in Amsterdam aan te treffen en is op ontelbare souvenirs en T-shirts afgebeeld en de andreaskruisen zijn niet weg te denken op de bekende amsterdammertjes.

Amsterdammertjes (fotograaf onbekend)

Amsterdam – Februaristaking (1941)

Twee vlaggen vandaag. Vlag 2:

Vandaag is het 84 jaar geleden dat de Februaristaking uitbrak. De staking, die twee dagen duurde, begon in Amsterdam, maar breidde zich vanaf de eerste dag snel uit naar de Zaanstreek, Haarlem, Velsen, Weesp, Muiden, Hilversum, Bussum en Utrecht.

De staking, die door de toenmalige illegale Communistische Partij Nederland (CPN) werd georganiseerd, kwam er naar aanleiding van de eerste razzia’s op Joodse burgers in de hoofdstad.
In Europa was dit het enige massale en openlijke protest tegen de Jodenvervolging.

Het Jonas Daniël Meijerplein, hart van de Amsterdamse Joodse Buurt met de synagoge, circa 1900 (publiek domein)

De CPN vreesde tevens de toenemende macht van de met de Duitsers samenwerkende Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland (NSB) o.l.v. Anton Mussert.
Men hoopte dat de Duitse bezetter door een algemene staking in zou gaan zien dat de Jodenvervolging in Nederland een doodlopende weg was en zeker geen middel om de NSB aan de macht te brengen. Het landelijke partijbestuur en het bestuur van het District Amsterdam besloten vervolgens over te gaan tot een staking op 25 en 26 februari 1941. De eerste dag zou zo veel mogelijk bij de overheidsbedrijven gestaakt worden en de tweede dag moest een algemene stakingsdag worden, dus ook bij bedrijven.

Het STAAKT!!! STAAKT!!! STAAKT!!!-manifest van de CPN (publiek domein)

Staakt!!!

Op de ochtend van de 25e werd het manifest STAAKT!!! STAAKT!!! STAAKT!!! verspreid.
Diezelfde ochtend stopten de trams met rijden en daarna ging het snel. Tegen het middaguur lag de stad nagenoeg plat, een succes dat ook de CPN niet had kunnen voorzien.

Stakers in de Sarphatistraat in Amsterdam (publiek domein)

Zoals al vermeldt in de introductie breidde de staking zich ook snel uit naar de Zaanstreek en het Gooi.

Samenscholingen in Zaandam (foto’s Dirk Wiedema – privécollectie)

Hilversum

Zo werd er in Hilversum gestaakt bij de Nederlandsche Seintoestellen Fabriek (NSF), een Philips-bedrijf met 4.000 werknemers.

Nederlandsche Seintoestellen Fabriek (NSF) in Hilversum (publiek domein)

Personeelsleden liepen massaal via andere bedrijven naar het centrum.
Op de tweede stakingsdag trok er een grote stoet van vele duizenden deelnemers naar het nieuwe Hilversumse raadhuis, toen inmiddels in gebruik genomen als hoofdkwartier van de Wehrmacht.

Het raadhuis van Hilversum was in de Tweede Wereldoorlog het hoofdkwartier van de Wehrmacht, de toren zou later gecamoufleerd worden (Collectie Hilversum in de oorlog)

Daar de toegang was gebarricadeerd trok men verder naar het oude raadhuis in het centrum van de stad.

De Duitsers braken de staking op de tweede dag met geweld, hoewel de actie sowieso niet langer dan twee dagen zou duren.
Generaal Friedrich Christiansen, Bevelhebber van de Weermacht in Nederland, liet via een proclamatie weten dat iedereen onmiddellijk weer aan het werk moest op straffe van 15 jaar tuchthuis, of in het geval van de voor de Weermacht belangrijke bedrijven, de doodstraf.

Proclamatie van generaal Christiansen, bevelhebber van de Weermacht (publiek domein)

Nasleep

Bij het neerslaan van de staking kwamen negen mensen om het leven en vielen er 24 zwaargewonden. Talloze stakers werden ook gevangengenomen.

Duitse pantservoertuigen bij het neerslaan van de Februaristaking (publiek domein)

Steden waar gestaakt was, kregen van de bezetters hoge boetes opgelegd.
Zo moest Amsterdam 15 miljoen gulden betalen, Zaandam een half miljoen en Hilversum 2,5 miljoen. Omdat er in Hilversum, net als in Amsterdam, ook was betoogd, was de boete daar relatief hoog.

Hoewel communisten er al niet fraai opstonden bij de nazi’s, deed dit er uiteraard nog een schepje bovenop. Niet alleen Joodse burgers moesten voor hun leven vrezen, dat gold ook voor CPN-leden.
Leendert Schijveschuurder was beide: toen hij op 5 maart betrapt werd bij het aanplakken van stakingsoproepen voor de volgende dag, werd hij zonder pardon op 6 maart gefusilleerd. De staking werd gecanceld.

Van de circa 140.000 Joden die vanuit Nederland naar concentratiekampen in Duitsland werden vervoerd zijn er naar schatting 101.800 vermoord of van uitputting of door ziekte omgekomen.
Daarnaast kwamen ook communisten in de kampen terecht, net als homoseksuelen, zigeuners, kunstenaars, intellectuelen, pastoors en predikanten.

Dokwerker

De Februaristaking wordt in Amsterdam sinds 1946 ieder jaar herdacht. Sinds 1953 gebeurt dat bij het beeld De Dokwerker, een beeld van Mari Andriessen, dat in 1952 werd onthuld door Koningin Juliana, ter nagedachtenis aan de Februaristaking.

De Dokwerker, een beeld van Mari Andriessen (1897-1979) (publiek domein)

Tot 1970 stond het beeld bij het Waterlooplein, maar vanwege de bouw van de metro en de Stopera verhuisde het naar het Jonas Daniël Meijerplein, midden in de voormalige Joodse buurt.
Jarenlang waren de communistische organisatoren niet welkom bij de herdenking. Deze ietwat merkwaardige beslissing werd ongetwijfeld ingegeven door de angst voor het communisme in de jaren ’50 van de vorige eeuw. De communisten hielden dan ook een eigen herdenking.
Sinds 1968 werd dit beleid omgegooid en werden beide bijeenkomsten samengevoegd.

De vlag

De vlag van Amsterdam is een horizontale driekleur van rood-zwart-rood, met in de middelste baan drie korte, witte Andreaskruisen, ze werd officieel aangenomen op 5 februari 1975, hoewel de vlag al veel langer meegaat.

De kleur rood stamt van het wapen van Amsterdam, dat rond 1280 werd ingevoerd en dat door de eeuwen heen heel wat gedaanteverwisselingen heeft gehad, maar waarbij het wapen zelf altijd gelijk bleef, op de dikte van de kruisen na.

Wapen van Amsterdam (±1280-heden)

Het wapenschild is in feite een verticale versie van de vlag. De officiële beschrijving van de Hoge Raad van Adel luidt:

In keel* een pal van sabel*, beladen met drie verkorte St. Andrieskruisen van zilver*, paalsgewijze gerangschikt. Het schild gedekt met de Rudolphinische Keizerlijke kroon en van weêrszijden vastgehouden door twee van keel* getongde leeuwen in natuurlijke kleur, staande op een piedestal of console, vergezeld van het devies Heldhaftig Vastberaden Barmhartig.

*de heraldische termen keel, sabel en zilver staan voor rood, zwart en wit

Versie van het Amsterdamse wapen uit 1816

De kruisen

Hoewel het niet te bewijzen valt, gaan veel historici ervan uit dat de drie andreaskruisen afkomstig zijn van het wapen van de familie Persijn.
Zo moet Jan Persijn († 1283) bij de prille geschiedenis van Amsterdam betrokken zijn geweest en wordt hij als stichter van “die plaatse” (de huidige Dam) genoemd.

Het familiewapen van Persijn met negen andreaskruisen

Amstelveen en Ouder-Amstel, die ook bezit waren van de familie Persijn, hebben vergelijkbare wapens en vlaggen.

De vlaggen van Amstelveen en Ouder-Amstel

Er zijn ook andere theorieën: zo zouden de kruisen kunnen staan voor drie doorwaadbare plaatsen in de Amstel. Of voor de drie plagen waar de stad gedurende de geschiedenis mee te kampen had: vuur, water en de pest (maar deze theorie is op het merendeel van dorpen en steden in de Lage Landen van toepassing).

Verschijningsvormen

De vlag heeft nogal wat verschijningsvormen gehad, hieronder staan een aantal varianten:

Links: Stadsvlag op een vlaggenkaart van 1785 / Rechts: Stadsvlag op een vlaggenkaart uit circa 1710-1715
Links: 17e eeuw / Rechts: 16e eeuw
Links: Rood-wit-blauwe variant / Rechts: 17e eeuw

En hoewel de vlag dus pas in 1975 officieel werd vastgesteld, was het de rood-zwarte-rode versie die gedurende de 20e eeuw de standaardversie werd.

Dagprogramma van 11 augustus 1928 van de Olympische Spelen in Amsterdam, waarop we de huidige versie van de Amsterdamse vlag zien afgebeeld (© International Olympic Committee / publiek domein)

De vlag is uitermate populair en is dan ook overal in Amsterdam aan te treffen en is op ontelbare souvenirs en T-shirts afgebeeld en de andreaskruisen zijn niet weg te denken op de bekende amsterdammertjes.

Amsterdammertjes (fotograaf onbekend)

Februaristakingsvlag

Na de Tweede Wereldoorlog verleende Koningin Wilhelmina als blijk van waardering voor het verzet van de Amsterdammers tegen de Jodenvervolging tijdens de Februaristaking in 1941 en ter nagedachtenis daaraan, het devies wat nu op het wapen voorkomt: Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig.

De speciale verzetsvlag bij de Dokwerker in 1971 (foto: Hans Peters voor Anefo / publiek domein)

De koningin gaf tevens opdracht tot het vervaardigen van een speciale verzetsvlag voor Amsterdam.
Pam Reuter ontwierp deze witte vlag met daarop het stadswapen en het devies. Op 17 december 1947 werd deze vlag van 3,5×5 m voor het eerst op de Dam gehesen, in aanwezigheid van de koningin.
Hierna werd de vlag ieder jaar gebruikt bij de herdenking van de Februaristaking.

De speciale verzetsvlag bij de Dokwerker in 1972 (foto: Bert Verhoeff voor Anefo / publiek domein)

In de loop der jaren begon de vlag zo te slijten, dat ze vervangen diende te worden en er werd dus een kopie gemaakt.
Het origineel werd in 1976 aan het Amsterdams Historisch Museum overgedragen, waar ze in 2008 werd geconserveerd en opgeborgen, zorgvuldig gewikkeld in zuurvrij museumpapier, om het behoud te garanderen.
het museum hoopt de vlag nog eens te kunnen exposeren, wat nog niet zo makkelijk is vanwege de afmetingen.

25 Jaar Amsterdam Pride (1996)

Twee vlaggen vandaag, maar allebei voor de Amsterdam Pride: de eerste om 8.00 u en de tweede om 14.00 u.

Op 31 juli begon Amsterdam Gay Pride en het loopt nog door tot en met 8 augustus. Echter vandaag precies 25 jaar geleden, op 5 augustus 1996, vond de eerste editie plaats. Sinds dat jaar is het feest jaar na jaar gegroeid tot wat het nu is. Het werd in 1996 voor het eerst georganiseerd om de vrijheid en diversiteit te vieren en niet als demonstratie en protest. Het moest een feest worden en dat werd het ook.

Zozeer zelfs dat het niet lang duurde of het werd een complete happening. Het feit dat de Gay Games in 1998 in Amsterdam werden gehouden zorgde voor enorme aantallen binnen- en buitenlandse bezoekers én bekendheid.
De grote trekker is altijd de Canal Parade, altijd op de eerste zaterdag van augustus. Een bonte stoet van boten vaart dan van het Oosterdok, via de Nieuwe Herengracht, de Amstel en de Prinsengracht naar het Westerdok.

Logo van de jubileumeditie van Pride Amsterdam

Zoals met vrijwel alle grote manifestaties werd de editie van 2020 vanwege de corona-pandemie naar 2021 verschoven. Hoewel er dit jaar al weer meer mogelijk is, is de situatie nog verre van normaal, zodat de botenparade opnieuw met een jaar is doorgeschoven.
De Pride zelf gaat dit jaar wél door met veel kleine activiteiten. Een (hele kleine) greep:

Zo is er een tentoonstelling in het Vondelpark: Celebrating diversity, met iconische foto’s van de laatste 25 jaar.
Ook op vlaggengebied valt iets te beleven: het Monuments of Visibility (Zero Flags Project) bestaat uit de 71 vlaggen van de landen waar homoseksualiteit in het Wetboek van Strafrecht staat. De vlaggen van deze landen (mét rouwwimpel) hangen aan 6 m hoge vlaggenmasten langs het Rokin van de Munt tot aan de Dam.

Monuments of Visibility (Zero Flags Project): vlaggen van de 71 landen waar homoseksualiteit in het Wetboek van Strafrecht staat, de eerste 9 vlaggen van rechts naar links zijn van Sierra Leone, de Salomonseilanden, Somalië, Zuid-Soedan, Sri Lanka, Jemen, Togo, Tunesië en Fiji (screenshot)

Alle 15 genomineerde foto’s van het MOREPIXX? – the international gay fetish photo competition zijn te zien in het Ramses Shaffy-huis aan de Piet Heinkade.
Verboden aan te raken, een expositie van fotograaf Goran Turnsek, snapshots die tijdens de lockdown tussen maart 2020 en juni 2021 gemaakt werden.
Amsterdam Regenboogstad -25 jaar Pride is een tentoonstelling van het Stadsarchief Amsterdam aan de Vijzelstraat.
De Westerkerk aan de Prinsengracht wordt deze week door omroep KRO-NCRV in regenboogkleuren gezet.
LGBTOUR, een zogenaamde queer wandeling door het historische hart van Amsterdam, met de verborgen geschiedenis van het Wallengebied.

Links: André van Duin met het eerste exemplaar van de herdenkingsmunt (screenshot) / Rechts: Uitvergroting van de zilveren uitvoering van de munt bij de presentatie in de Westerkerk (screenshot)

In de aanloop naar de Amsterdam Pride werd op 29 juli bij de Westerkerk en het Homomonument door André van Duin het eerste exemplaar van een herdenkingsmunt voor 25 jaar Amsterdam Pride geslagen, een uitgave van de Koninklijke Nederlandse Munt. Het toont een “strijdbare” vuist met daarin de regenboogvlag geklemd. De munt is er in een standaard nikkelkoper uitvoering, maar ook in zilver (met de vlag in kleur) en in goud.

De vlag(gen)

Regenboogvlag (1979-heden)

De internationale regenboogvlag werd in 1978 ontworpen door de Amerikaanse artiest en voorvechter voor homo-rechten Gilbert Baker.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is out-01.png
Gilbert Baker (1951-2017) in 2012 (publiek domein) / Gilbert Baker bij een hele grote versie van de regenboogvlag (© kcur.org)

De eerste versie van de vlag had acht horizontale banen in de kleuren roze-rood-oranje-geel groen-turquoise-indigo-paars, om de diversiteit van de homogemeenschap aan te geven.

Regenboogvlag (1978-1979)

Sommige van deze kleuren waren wat ongebruikelijk bij vlaggenmakers, dus werd het regenboogpalet in 1979 aangepast en teruggebracht naar zes kleuren: rood-oranje-geel-groen-blauw-paars.

En dan zijn we er nog niet: in 2017 werd tijdens Pride Month in Philadelphia een regenboogvlag geïntroduceerd met bovenin twee extra banen: zwart en bruin. De stad wilde hiermee aandacht vragen voor de zwarte homo-gemeenschap en staat nu bekend als de Philadelphia Pridevlag.

Philadelphia Pridevlag (2017)

Een jaar later, in 2018, introduceerde grafisch ontwerper Daniel Quasar nóg een nieuwe versie, waarin hij de kleuren zwart en bruin van de Philadelphia Pridevlag combineerde met het lichtblauw, roze en wit van de Transgendervlag van Monica Helms uit 1999.
De ‘nieuwe’ kleuren verwerkte hij in de standaard regenboogvlag door ze als driehoek aan de broekingszijde toe te voegen.

Links: Daniel Quasar (zelfportret) / Rechts: Transgendervlag (1999)

Deze vlag staat inmiddels bekend als de Progress Pridevlag en heeft sinds de introductie de wind behoorlijk meegehad, niet in het minst door de vele Black Lives Matter-demonstraties uit 2020 en is inmiddels omarmd door verscheidene homo-organisaties.
Ook nu, tijdens de Pride-week is de vlag veelvuldig te zien. En vandaag ook bij Vlagblog.

Progress Pridevlag (2018)

Daarnaast zijn er natuurlijk talloze regenboogvariaties op nationale en provinciale vlaggen, hieronder een paar voorbeelden:

Links: Regenboogvlag van de Verenigde Staten / Rechts: Regenboogvlag v an Brazilië
Links: Regenboogversie van de Union Flag of Union Jack, de vlag van het Verenigd koninkrijk / Rechts: Regenboogvlag van de provincie Zeeland (ontwerp: Vos Broekema)