Russische aanval op energie-infrastructuur

Vorige week vrijdag was er een grootscheepse Russische raket- en drone-aanval op Oekraïense energie-infrastructuur, waardoor een miljoen mensen zonder stroom kwamen te zitten. zoals in Charkov, de tweede stad van het land.
In havenstad Odessa gold dat voor 53.000 huishoudens. Ook ontstond er brand bij de Dnipro hydro-elektrische dam bij Zaporizja.
Bij de aanvallen kwamen vijf mensen om het leven en raakten er veertien gewond.

Volgens president Zelensky werden er 90 raketten en 60 Shahed-drones door de Russen afgevuurd.
Het Kremlin liet weten dat de aanval wraak was voor de recente Oekraïense aanvallen op Russisch grondgebied (doelend op Belgorod).
De Oekraïense minister van Energie, German Galushchenko, beschuldigde Rusland ervan te proberen “een grootschalig falen van het energiesysteem van het land” uit te lokken.

Naast Charkov en Odessa werden er aanvallen gemeld in de geboorteplaats van president Zelensky, Kryvy Rih, en in Vinnytsja, beide in centraal Oekraïne.
Volgens Oekraïense functionarissen werd er ook hier kritieke energie-infrastructuur beschadigd.
Reparaties zijn in volle gang en op heel veel plekken is er weer elektriciteit.

Russische beschuldigingen aan Oekraïne na terreuraanslag Moskou

Op vrijdagavond 22 maart was er een terroristische aanslag in de Crocus City Hall ( Крокус-Сити-холл) in een voorstad van Moskou, waarbij vier mannen het vuur openden op bezoekers van de concertzaal, waar de Russische rockband Picnic zou optreden.

Tevens werd een brand ontketend door het gooien van brandbommen.
Voor zover bekend kwamen er 143 mensen om het leven en raakten er ruim 360 personen gewond.

Hoewel de vier terroristen per auto wisten te ontkomen, werden ze later die avond 340 km ten zuidwesten van Moskou aangehouden.

De aanslag werd kort na de aanslag opgeëist door terreurorganisatie IS-KP (ook wel bekend als ISIS-K), wat staat voor Islamitische Staat – provincie Khorasan, een regionale tak van IS, die actief is in Zuid-Centraal-Azië, voornamelijk Afghanistan.

Ondanks dit, gebeurde er wat vele analisten al vermoedden dat zou gebeuren: zonder enig bewijs suggereerde de Russische president Poetin een dag later dat Oekraïne bij de aanval betrokken was.
De president zei dat de terroristen probeerden naar Oekraïne te vluchten en dat “de Oekraïense kant” voor hen “een raam had geopend” om de grens over te steken.
En daar bleef het niet bij.

Nikolai Patroesjev, de secretaris van de Veiligheidsraad van Rusland (SCRF), beweerde dat Oekraïne achter de aanval zat.
Alexander Bortnikov, het hoofd van de Federale Veiligheidsdienst (FSB), zei dat “radicale islamisten” de aanval voorbereidden met hulp van Oekraïense en westerse “speciale diensten”.
Maria Zakharova van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken beschuldigde de Verenigde Staten er van Islamitische Staat als ‘boeman’ te gebruiken om Oekraïne te dekken.

Het in Letland gevestigde Russische nieuwskanaal Meduza meldde dat de staatsmedia in Rusland door het Kremlin waren geïnstrueerd om mogelijke “sporen” van Oekraïense betrokkenheid onder de aandacht te brengen.
Eén dag na de aanval zond het Russische pro-Kremlin tv-station NTV een video-deepfake uit die de Oekraïense betrokkenheid moest bevestigen.

De nepvideo leek de hoogste veiligheidsfunctionaris van Oekraïne, Oleksiy Danilov, te laten zien terwijl hij over de aanval sprak.
“Is het leuk in Moskou vandaag? Ik denk dat het heel leuk is. Ik zou graag willen geloven dat we vaker zulke leuke dingen voor ze gaan regelen”, zo leek hij te zeggen, hoewel hij dat in werkelijkheid nooit deed.
De video combineerde door AI gegenereerde audio uit recente interviews met twee Oekraïense functionarissen, waaronder Danilov, volgens BBC Verify-verslaggeefster Shayan Sardarizadeh.

Oekraïne heeft alle betrokkenheid bij de terreuraanslag ontkend.
Op zaterdag 23 maart zei president Zelensky dat Poetin in plaats van zijn burgers toe te spreken, een dag stil bleef en erover nadacht hoe hij de schuld voor de aanslag in de schoenen van Oekraïne kon schuiven. “Ziek en cynisch”, zo classificeerde Zelensky de beweringen van Poetin.

De Verenigde Staten zeiden dat er geen aanwijzingen waren voor Oekraïense betrokkenheid, terwijl de Britse minister van Financiën Jeremy Hunt de Russische beschuldigingen “een rookgordijn van propaganda ter verdediging van een uiterst kwaadaardige invasie van Oekraïne” noemde.

Overigens was Rusland van tevoren gewaarschuwd dat een terreuraanslag bepaald niet onwaarschijnlijk was.
Op 7 maart liet de Amerikaanse ambassade in Moskou weten dat extremisten vergevorderde plannen hadden om aanvallen uit te voeren op grote bijeenkomsten in Moskou, inclusief concerten en adviseerde Amerikaanse burgers om “grote bijeenkomsten de komende 48 uur te vermijden.”
Andere landen, zoals Canada, het Verenigd Koninkrijk en Nederland sloten zich hierbij aan en waarschuwden hun eigen landgenoten.

Met de aanhouding van de terroristen is inmiddels duidelijk dat het om vier Tadzjieken gaat, daarnaast zijn er meerdere personen aangehouden die een rol hebben gespeeld bij de voorbereidingen en uitvoering van de aanslag.
Bij de voorgeleiding van de vier verdachten werd de wereld openlijk geconfronteerd met de martelpraktijken van de Russische overheid, de vier Tadzjieken waren overduidelijk behoorlijk ‘aangepakt’.

Rusland heeft in de loop der jaren dat het zich bemoeide met allerlei conflicten en oorlogen, zoals in Afghanistan, Tsjetsjenië en Syrië, heel wat vijanden gemaakt.
Daar is deze aanslag, die zoveel onschuldige concertbezoekers het leven kostte, waarschijnlijk aan te danken.

The Economist: Rusland maakt zich op voor zomeroffensief

In een gisteren in het Britse opinieblad The Economist gepubliceerd artikel, wordt gesteld dat Rusland zich opmaakt voor een grote nieuwe aanval langs een lange frontlinie.
De auteurs leggen uit dat de lente enige opschorting van de vijandelijkheden langs de frontlijn in Oekraïne heeft gebracht vanwege problemen met de toestand van het terrein, waarin voertuigen en apparatuur moeilijk verplaatsbaar zijn.

“Maar dat zal niet lang duren. Als de lente overgaat in de zomer, bestaat de angst dat Rusland een groot nieuw offensief zal lanceren, net als vorig jaar. En het vermogen van Oekraïne om het deze keer af te houden lijkt nu veel minder zeker dan toen. Daarom moet het dringend meer troepen mobiliseren en een robuustere frontlinie-verdediging opbouwen”, aldus het artikel.

De auteurs wijzen er ook op dat de vertraging bij het verlenen van de noodzakelijke militaire hulp door de Verenigde Staten en Europa risico’s met zich meebrengt, aangezien Rusland “de ontoereikende verdedigingslinies van Oekraïne zou kunnen doorbreken”.

“Toch kan Oekraïne zijn bondgenoten niet simpelweg hier de schuld van geven. Ook Oekraïne maakt fouten. Eén daarvan is het gebrek aan mankracht.
Rusland maakt zich op voor een nieuwe golf van mobilisatie, met het oog op de volgende grote stap.
De terroristische aanval op een concert in Crocus City Hall op 22 maart, kan dit feitelijk gemakkelijker maken voor Vladimir Poetin, die het gebruikt om te beweren dat Rusland sterk moet zijn tegenover bloeddorstige vijanden”, aldus het artikel.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari 2022, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.