Op 14 maart 2003 werd de Westerscheldetunnel geopend en daarmee is hij vandaag 21 jaar oud. Met zijn 6,6 km lengte is het de langste tunnel in Nederland. Na de opening verdween het Westerschelde-veer tussen Kruiningen en Perkpolder. Dat tussen Vlissingen en Breskens werd een fiets/voet-veer, fast ferry genaamd
Uiteraard is dit vanuit het perspectief van ‘boven de Westerschelde’ geschreven: vanuit Zeeuws-Vlaanderen was nu plots de rest van Zeeland makkelijker te bereiken.
De Zeeuws-Vlaamse vlag bestaat sinds 2009. Dingeman de Koning uit Axel ontwierp hem volgens heraldische regels.
Dingeman de Koning, ontwerper van de vlag (screenshot)
De bovenste rode strepen komen uit wapen en vlag van Sluis, de onderste blauwe strepen uit die van Terneuzen en stellen de Noordzee, de Westerschelde en het Zwin voor.
De vlaggen van Sluis (2003), Terneuzen (2003) en Hulst (1956)
De gele baan met Leeuw herinnert aan de vlag van Hulst en aan die van Vlaanderen, waarin ook een zwarte leeuw is afgebeeld. Zeeuws-Vlaanderen voelt zich verbonden met Nederland, en dat wordt uitgedrukt met de kleuren rood-wit-blauw. De verbondenheid met Vlaanderen komt terug door de kleuren zwart-geel-rood.
De vlaggen van Vlaanderen, Nederland en België
Dat juist symbolen van Sluis, Terneuzen en Hulst zijn gekozen, kwam niet alleen goed uit om die verbondenheid weer te geven, maar tevens omdat deze drie steden de naamgevers zijn van de huidige drie gemeentes waaruit Zeeuws-Vlaanderen bestaat.
In het oorspronkelijke ontwerp stond de Leeuw in het midden van de vlag, maar de Hoge Raad van Adel gaf als tip mee het dier iets meer naar de broekings- of mastzijde te plaatsen. Als het niet al te hard waait, is dit het vlaggedeelte wat als eerste zichtbaar is bij een zuchtje wind.
Het gedachtengoed van de vlag wordt bewaard en bewaakt door de Stichting De Zeeuws-Vlaamse vlag.
Drie in Oekraïne gevestigde Russische paramilitaire groepen, die zich verzetten tegen de bezetting van Oekraïense gebieden, lieten dinsdag weten dat ze Rusland waren binnengetrokken en daar tegen regeringstroepen vochten.
Het Freedom of Russia Legion (FRL), het Russisch Vrijwilligerskorps (RDK) en het Siberische Bataljon (SB) plaatsten video’s waarin naar verluidt hun strijders in de Russische regio’s Belgorod en Koersk te zien waren. De FRL en een verbannen Russische politicus beweerden dat twee dorpen onder de controle van de “bevrijdingstroepen” stonden.
Archiefbeeld van enkele strijders van het FRL (Freedom of Russia Legion / Легион Свобода России) met de wit-blauw-witte vlag van de in 2022 opgerichte organisatie (fotograaf onbekend)
Maar volgens het Russische ministerie van Defensie werden de doorbraakpogingen verijdeld. Het beweerde dat meer dan 234 Oekraïense (in plaats van Russische) troepen waren gedood en dat verschillende tanks waren vernietigd.
Beeld verspreid door het RDK(Russisch Vrijwilligerskorps / Русский добровольческий корпус), duidelijk herkenbaar aan hun logo, van militairen die de Oekraïens/Russische grens zijn overgestoken (screenshot)
Het Oekraïense leger ontkende elke betrokkenheid bij de grensoverschrijdende aanvallen van dinsdag. Andriy Yusov, een woordvoerder van de militaire inlichtingendienst, zei dat de paramilitaire groepen “onafhankelijke organisaties” van Russische staatsburgers waren en daarom “thuis” opereerden.
Dikke rookwolken na een Oekraïense drone-aanval op een olieraffinaderij bij de Russische stad Rjazan (screenshot)
In een afzonderlijke ontwikkeling zei Rusland dat Oekraïne 25 drones had gelanceerd op doelen in heel Rusland, maar dat de aanval werd verijdeld. Er zijn echter video’s opgedoken waarop verschillende Russische oliefaciliteiten in brand lijken te staan. En ook gisteren was het raak en werd o.a. een olieraffinaderij bij de Russische stad Rjazan (zuidoostelijk van Moskou) door een drone geraakt, waarna er brand uitbrak.
Russische verkiezingen in bezet gebied
Het Kremlin heeft een grote campagne gelanceerd om inwoners van bezette delen van Oekraïne op te roepen te stemmen bij de Russische presidentsverkiezingen.
Russische militairen in een van de bezette gebieden brengen hun stem uit (screenshot)
Voor het eerst worden de nationale verkiezingen over drie dagen uitgesmeerd (15-17 maart), maar er zijn al extra vervroegde verkiezingen (vanaf 27 februari) begonnen in de bezette delen van vier Oekraïense regio’s: Zaporizja, Cherson, Donetsk en Loehansk, volgens Moskou vanwege “veiligheidsrisico’s”. President Poetin zal zeker nog een ambtstermijn winnen, maar een hoge opkomst zou de pogingen van het Kremlin om zijn aanhoudende overheersing te legitimeren ten goede komen, tevens zou het ook worden gebruikt om de Russische invasie van Oekraïne te rechtvaardigen.
Een vrouw brengt haar stem uit bij een openlucht-stembureau (screenshot)
Er zijn verschillende manieren waarop Oekraïners onder bezetting tot stemmen worden gedwongen. Hoewel de bezettingsautoriteiten stembureaus hebben opgezet, zijn kiezers niet verplicht deze te bezoeken, aangezien diezelfde autoriteiten mensen (‘pro-Russische collaborateurs’ volgens een bewoner) met stembussen naar hun huizen hebben gestuurd. Via de sociale media liet de door Rusland geïnstalleerde verkiezingscommissie in de regio Zaporizja het volgende weten: “Beste kiezers, we maken ons zorgen over uw veiligheid! U hoeft nergens heen om te stemmen – wij komen bij u thuis met stembiljetten en dozen!”
Een Russisch mobiel stembureau in bezet gebied (screenshot)
Oekraïners in de bezette gebieden worden ook onder druk gezet door een pro-stemcampagne genaamd InformUIK, ogenschijnlijk bedoeld om hen te informeren over de stemprocedure, evenals over alle kandidaten. De verkiezingscommissie probeert alle overgebleven inwoners van de door Rusland bezette gebieden thuis te bezoeken. Die vertegenwoordigers worden vaak vergezeld door gewapende soldaten. Ze verzamelen persoonsgegevens om kiezerslijsten samen te stellen en filmen soms buurtbewoners tijdens dergelijke bezoeken. De Russische verkiezingsleider in de deels bezette regio Zaporizja erkende dat de lokale bevolking zich zorgen maakte over de opnames.
Oekraïne heeft de stemming afgedaan als een onwettige schijnvertoning
Zweden officieel NAVO-lid
Afgelopen dinsdag vormde het sluitstuk van de lange weg die Zweden sinds vorig jaar aflegde om lid van de NAVO te worden. Lidstaten Turkije en Hongarije lagen lang dwars, maar beide landen hebben inmiddels ingestemd met het lidmaatschap, waardoor de NAVO sinds de door Rusland ontketende oorlog in Oekraïne met twee landen is gegroeid: Finland en Zweden.
NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg houdt een toespraak bij de officiële welkomstceremonie bij het NAVO-hoofdkwartier in Brussel, links zien we de Zweedse Kroonprinses Victoria en rechts de Zweedse premier Ulf Kristersson (screenshot)
Mocht de Russische president Poetin gehoopt hebben dat zijn inval in Oekraïne de westerse bondgenoten zou verdelen, dan is hij inmiddels wel uit die droom ontwaakt.
De Zweedse vlag vóór het hijsen (screenshot)
Zonder de door hem begonnen oorlog zouden de twee Scandinavische landen zeker hun positie van neutraliteit gehandhaafd hebben.
In plaats daarvan is de NAVO niet alleen aanzienlijk groter geworden, maar is de Oostzee op de Russische kustlijn (512 km) na, met Finland en Zweden erbij, in NAVO-gebied veranderd.
De NAVO-vlaggenparade bij het hoofdkwartier: de Zweedse vlag zien we hier net onder de Nederlandse vlag, aan de linkerkant (screenshot)
Dinsdag werd Zweden met het hijsen van de nationale vlag bij het NAVO-hoofdkwartier in Brussel, officieel lid van de militaire verdragsorganisatie.
De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.
Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
Ook in 1918/1919 lag Oekraïne (toen de West-Oekraïense Nationale Republiek) onder vuur, zoals op deze prent wordt weergegeven: een Russische bolsjewiek in het noorden, een Rus van het Witte Leger (anti-sovjet) in het oosten met de Russische vlag met dubbelkoppige adelaar, een Poolse soldaat (liggend) naast een Hongaarse (in het rood) in het westen en twee Roemeense soldaten in het zuiden; we zien in het midden een vroege afbeelding van de Oekraïense vlag, de tekst onderin luidt “Wereldvrede in Oekraïne” (publiek domein)
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.
Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.
In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.
De grootste Oekraïense vlag meet 40 x 60 meter en weegt 300 kilo, hier zijn we die vlag vóór de oorlog in Charkov (fotograaf onbekend)
Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992. De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.
Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.
Vlagblog 