Oekraïne – Один рік і сорок шість тижнів війни / Een jaar en zesenveertig weken oorlog

Russische luchtaanvallen gaan door

Er lijkt vooralsnog geen einde te komen aan het sterk gestegen aantal luchtaanvallen op Oekraïne.
Afgelopen weekend werd de stad Pokrovsk middels het Russische S-300 lange-afstandsgrond-luchtraketsysteem bestookt.
Elf mensen kwamen om het leven, waaronder vijf kinderen.

Op verschillende plekken brak er brand uit na inslagen (screenshot)

Pokrovsk ligt zo’n 70 km ten noordwesten van de door de Russen bezette stad Donetsk en dus dichtbij de frontlijn.
Vóór de oorlog had Pokrovsk rond de 60.000 inwoners. En hoewel veel bewoners zijn gevlucht, is een deel van hen in de laatste maanden weer teruggekeerd, ondanks de gevaren.

Brandweermannen aan het werk in Pokrovsk (screenshot)

Maar ook veel westelijker sloeg Rusland toe, zoals op maandag n de oblast Chmelnytsky, waar drie mensen omkwamen.

“Staatsburgerschapsdecreet”

Oekraïne heeft een door president Poetin ondertekend decreet veroordeeld dat het mogelijk maakt het Russische staatsburgerschap te verlenen aan Oekraïense kinderen die naar Rusland zijn overgebracht.
Afgelopen maart vaardigde het Internationaal Strafhof een arrestatiebevel uit tegen president Poetin vanwege het Russische beleid van gedwongen deportaties van kinderen.

Het arrestatiebevel voor Poetin was vorig jaar maart wereldnieuws, zoals hier bij NBC (screenshot)

Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken noemt het decreet illegaal.
Rusland houdt echter vol dat het de kinderen uit de gevarenzone haalt.
Op 4 januari ondertekende president Poetin een “staatsburgerschapsdecreet” dat het Russische staatsburgerschap bespoedigt voor buitenlanders en staatlozen.

Een demonstratie van het online-campagnenetwerk Avaaz, gericht tegen de Russische ontvoeringen van Oekraïense kinderen (screenshot)

Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de passage aangehaald waarin staat dat Oekraïense weeskinderen of kinderen die geen ouderlijke voogdij hebben, snel het Russische staatsburgerschap kunnen verwerven door middel van een presidentieel besluit, of op verzoek van de instelling die hen vasthoudt.

Eén van de knuffels bij de demonstratie met een Oekraïens vlaggetje (screenshot)

Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken beschouwt dit als een poging van Rusland om zijn eigen demografische crisis op te lossen en beschrijft het als een schending van de Oekraïense en internationale wetten en de rechten van kinderen en noemt het decreet het zoveelste bewijs van het Russische beleid van gedwongen assimilatie van Oekraïense kinderen en van misdaden tegen Oekraïne in het algemeen.
De Oekraïense commissaris voor de mensenrechten, Dmytro Lubinets, zegt dat Moskou de kinderen het staatsburgerschap verleent, zodat ze niet worden beschouwd als Oekraïners die naar Rusland zijn overgebracht.

Dmytro Lubinets (1981), de Oekraïense commissaris voor mensenrechten (screenshot)

De Oekraïense autoriteiten hebben ruim 19.000 Oekraïense kinderen geïdentificeerd die sinds het begin van de grootschalige invasie in februari 2022 naar Rusland zijn gedeporteerd.
Volgens de Oekraïense nationale database Children of war zijn tot nu toe slechts 387 kinderen teruggebracht.

Kaart van Oekraïne (© freeworldmaps.net)

De vlag

Vlag van Oekraïne (1992-heden)

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

Ook in 1918/1919 lag Oekraïne (toen de West-Oekraïense Nationale Republiek) onder vuur, zoals op deze prent wordt weergegeven: een Russische bolsjewiek in het noorden, een Rus van het Witte Leger (anti-sovjet) in het oosten met de Russische vlag met dubbelkoppige adelaar, een Poolse soldaat (liggend) naast een Hongaarse (in het rood) in het westen en twee Roemeense soldaten in het zuiden; we zien in het midden een vroege afbeelding van de Oekraïense vlag, de tekst onderin luidt “Wereldvrede in Oekraïne” (publiek domein)

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

De grootste Oekraïense vlag meet 40 x 60 meter en weegt 300 kilo, hier zijn we die vlag vóór de oorlog in Charkov (fotograaf onbekend)

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
De tentoongestelde ‘eerste’ vlag in het parlementsmuseum van Oekraïne (© rada.gov.ua)
Nóg een groot exemplaar van de nationale vlag (foto: Angelina Shostak, Facebook)

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari 2022, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.

Oekraïense troepen met de nationale vlag (© mil.gov.ua)

Plaats een reactie