Bonaire – Dia di Rincón / Rincóndag (1989)

Drie vlaggen vandaag. Vlag 3:

Rincón is het oudste dorp op Bonaire, in de 16e eeuw gesticht door de Spanjaarden. Alle andere dorpen die Bonaire telde zijn inmiddels ‘samengesmolten’ met de hoofdstad Kralendijk, daarmee is Rincón eigenlijk de enige andere nederzetting op het eiland.

images.jpeg
Rincón met z’n karakteristieke Sint Ludovicus Bertranduskerk uit 1907

Vandaag wordt de Dia di Rincón gevierd, die vanwege het gemak, tot 2013 altijd samenviel met Koninginnedag.
Dat laatste is nu niet meer het geval, daar Koningsdag een paar dagen eerder is. Maar de Dia di Rincón bleef gehandhaafd op 30 april.

De vlag

bonaire 01.jpg
Vlag van Bonaire (1981-heden)

De vlag van Bonaire is diagonaal in tweeën gedeeld, van de onderkant van de broekingszijde tot de bovenkant van de vluchtzijde, in wit en blauw Het witte gedeelte is op zijn beurt aan de bovenkant van de broekingszijde ook weer diagonaal gedeeld, met een kleiner driehoekig geel vlak in het kanton. Midden in het witte gedeelte is een gestileerd zwart kompas afgebeeld met daarin een zeskantige rode ster.

Met z’n drieën bij elkaar: de vlaggen van Bonaire, Nederland en Rincón (fotograaf onbekend)

Het gele vlak staat voor de zon en voor de Bonaireaanse bloemen, waarvan er vele geel zijn, zoals de kibra hacha, kelki hel en sente bibu (aloë). Het witte gedeelte symboliseert vrede, vrijheid en rust, terwijl het blauwe vlak voor de zee staat.

De zwarte kompasring met vier punten voor noord, zuid, oost en west symboliseert de verschillende bevolkingsgroepen, die, waar ze ook vandaan kwamen, aan elkaar gelijk zijn. De zeskantige rode ster staat voor de zes oorspronkelijke dorpen op Bonaire: Antriol, Nikiboko, Noord Saliña, Playa, Tera Korá en Rincón. De eerste vijf zijn inmiddels aan elkaar vastgegroeid en vormen nu de hoofdstad Kralendijk. Rincón ligt in het noorden van het eiland (en heeft een eigen vlag).

bonaire 03
Links: Kaart van Bonaire (© Peter Fitzgerald) / Rechts: Vlag van Rincón met een gestileerde rode R in de middelste baan

Op 11 december 1981 werd de vlag van Bonaire geïntroduceerd. In het comité voor het vlagontwerp zat de befaamde Amerikaanse vexilloloog (vlaggendeskundige) Whitney Smith. Hij is o.a. de ontwerper van de vlag van Guyana (1966).

bonaire 02
Links: Whitney Smith (1940-2016), ontwerper van de vlaggen van Guyana en Bonaire (publiek domein) / Rechts: Vlag van Guyana (1966-heden)
Schermafbeelding 2020-04-29 om 18.17.57.png
De vlag van Rincón (© officeholidays.com)

Zweden – Födelsedag Kung Carl XVI Gustaf / Verjaardag Koning Carl Gustaf XVI (1946)

Drie vlaggen vandaag. Vlag 2:

Vandaag viert de Zweedse Koning Carl Gustaf zijn 77e verjaardag. Hij deelde zijn verjaardag met wijlen Koningin Juliana, niet geheel toevallig was zij dan ook de peetmoeder van Carl Gustaf en was ze aanwezig bij zijn doop op 7 juni 1946. Op die dag werd onderstaande foto gemaakt van vier generaties: de koning met zijn drie troonopvolgers.

WEBB_19460607_CXIVG_dop.jpg
De jarige van vandaag bij zijn doop op 7 juni 1946 in de armen van zijn overgrootvader koning Gustaf V (1858-1950), zijn grootvader (op dat moment kroonprins en vanaf 1950 koning) Gustaf VI Adolf (1882-1973) en staand zijn vader Gustaf Adolf (1906-1947). (publiek domein)

Nog geen jaar later verongelukte Carl Gustaf’s vader Gustaf Adolf bij een vliegtuigongeluk op de Deense luchthaven Kastrup, waarbij alle inzittenden om het leven kwamen. De prins was op weg terug naar huis na een Nederlandse jachtpartij met prins Bernhard in de bossen bij Soestdijk.

Zodoende groeide Carl Gustaf op zonder vader. Toen zijn opa, Koning Gustaf VI Adolf in 1973 op 90-jarige leeftijd overleed, sloeg het koningschap dus een generatie over, zodat Carl Gustaf relatief vroeg koning werd, op zijn 27e. Drie jaar later trouwde hij met de Duits-Braziliaanse Silvia Sommerlath.

De 40e verjaardag van Carl Gustaf in 1986 werd uitgebreid gevierd met collega’s en aanhang: rechtsvoor Prinses Juliana, die als peetmoeder een ereplaats had naast de Zweedse koning, helemaal links vooraan (naast Koningin Silvia) Koning Olav V van Noorwegen, staand daarachter zien we van links naar rechts o.a. Koning Boudewijn en Koningin Fabiola van België, Koning Juan Carlos I van Spanje, Prins Bertil van Zweden (een oom van Carl Gustaf), zijn vrouw Prinses Lilian, Koningin Sofia van Spanje (in het paars), Koningin Margrethe II van Denemarken (in fel roze), Prins Henrik van Denemarken en Prins Bernhard – net boven de koninginnen Sofia en Margrethe ontwaren we nog Groothertogin Josephine Charlotte en Groothertog Jan van Luxemburg – helemaal vooraan de drie kinderen van het Zweedse koningspaar, Carl Philip, Madeleine en Kroonprinses Victoria (publiek domein)
Recent portret van Koning Carl Gustaf van Zweden (© kungahuset.se)

De verjaardag van de koning wordt traditioneel gevierd met een militaire parade, om 12.00 uur worden er 21 saluutschoten vanaf Skeppsholmen afgevuurd, waarna de koning om 12.18 uur naar buiten komt op het Yttre Borggården, het buitenplein van het Koninklijk Paleis in het centrum van Stockholm (op de foto hieronder is het helemaal aan de linkerkant van het paleis te zien, herkenbaar aan de gebogen zuilengalerij), waar ook publiek welkom is,
Traditioneel geven kinderen bloemen aan de koning en wordt het volkslied gespeeld en meegezongen.

Het Koninklijk Paleis in Stockholm, gelegen aan het Mälarmeer (Mälaren) (screenshot)

Screenshots van de viering

Koning Carl Gustaf en Koningin Silvia zwaaien naar het publiek
Het kroonprinselijk gezin, v.l.n.r.: Prinses Victoria, Prinses Estelle, Prins Daniel en Prins Oscar
Koning Carl Gustaf ontvangt traditioneel bloemen op de Yttre Borggården van het Koninklijk Paleis

De koninklijke standaard

Royal_standard_of_Sweden.svg.png

De vlag die vandaag wappert is de Zweedse koninklijke standaard. De basis voor deze vlag is de nationale vlag. De koninklijke versie is echter een bijzonder model, een zogenaamde zwaluwstaart. Aan de vluchtzijde heeft de vlag twee driehoekige uitsparingen, wat resulteert in een vlag met drie punten. Over het midden van het kruis is het groot rijkswapen afgebeeld op een wit veld. Het ‘grote’ zit hem in de plaatsing van het wapen op een gekroond baldakijn en de twee schildhouders (gekroonde leeuwen).

wapen van zweden

Het gekroonde wapen bevat nogal wat onderdelen: de basis is een blauw veld met een gouden kruis, waarmee het veld in vieren wordt verdeeld. De velden I en IV tonen de drie gouden kronen die sinds 1364 het embleem van Zweden vormen. De velden II en III laten de zogenaamde Folkingen-leeuw zien, sinds 1200 het oude Zweedse koningswapen.

Precies in het midden, over alles heen, een kleiner schild, op zijn beurt verticaal in tweeën gedeeld: links het wapen van het voormalige koningsgeslacht Wasa, rechts het wapen van het huidige Koninklijk Huis: Bernadotte-Pontecorvo. Als laatste onderdeel is aangebracht langs de gehele onderste helft van het schild, de keten van de Orde van de Serafijnen.

Keten van de Meest Nobele Orde van de Serafijnen, de Zweedse ridderorde, gesticht door Koning Frederik I op 27 februari 1748 (publiek domein)

Het wapen is voor het laatst vastgesteld in 1908, de vlag in 1906. De Zweedse koninklijke standaard is geen persoonsgebonden vlag, hij wordt gebruikt door iedere monarch. Ook koningin Silvia gebruikt hem.

Zweedse koninklijke standaard met ‘klein’ wapen

Andere leden van het koningshuis gebruiken een vergelijkbare standaard, maar dan met een ‘klein’ wapen, een gekroond blauw schild, waarop de drie kronen, omringd door de Serafijnenorde.

Nederland – Tienjarig Regeringsjubileum van Koning Willem-Alexander (2013)

Drie vlaggen vandaag. Vlag 1:

Een jubileum waar drie dagen geleden met Koningsdag reeds bij stilgestaan werd, maar vandaag is het dan echt op de kop af tien jaar geleden dat kroonprins Willem-Alexander koning werd.

Koning Willem-Alexander legt de eed op de Grondwet af in de Nieuwe Kerk in Amsterdam op 30 april 2013 (screenshot)

Cijfers

Begon zijn koningschap met hoge cijfers, de laatste paar jaar zijn zijn populariteit en steun voor de monarchie in het algemeen afgenomen.
Bij zijn aantreden was het vertrouwen in de koning 75%. In de jaren daarna stegen de cijfers, met 2018 als ‘topjaar’, met maar liefst 85%.
Vanaf het eerste corona-jaar (2020) was er een daling naar 75%, net zo hoog als het begin van zijn koningschap.

Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima tijdens hun “excuus-video” na hun uitgelekte Griekenland-vakantie, oktober 2020 (screenshot)

Door de beperkingen tijdens de pandemie daalden de cijfers verder, nog ‘geholpen’ door corona-uitglijders als de Griekenland-reis (terwijl thuisblijven het devies was) en het verjaardagsfeestje voor Kroonprinses Amalia met teveel gasten.
Daardoor zakte het vertrouwenscijfer in 2021 naar 63% en in 2022 naar het voorlopige dieptepunt van 54%. Dit jaar lijkt het zich te stabiliseren en is het cijfer 55%.
Als we enigszins uitzoomen is het duidelijk dat de verminderde populariteit in een groter plaatje past: het vertrouwen in overheden is de laatste jaren navenant afgenomen.

Lange termijn

Zoals zijn moeder vóór hem, heeft de koning aangegeven dat het koningschap iets van de lange termijn is, dat bezwaarlijk beoordeeld kan worden op ‘dagkoersen’. Wordt vervolgd dus.

Vlaggen van de bij de vliegramp met de MH-17 betrokken landen hangen halfstok op de vliegbasis Eindhoven op 23 juli 2014 bij de repatriëring van de eerste veertig slachtoffers, duidelijk zichtbaar van links naar rechts: Oekraïne, het Verenigd Koninkrijk, België, de Filipijnen, Australië en Maleisië (screenshot)

In tien jaar tijd is Willem-Alexander in zijn rol gegroeid, volgens 60% van de bevolking.
Het werk van een monarch is altijd zeer uiteenlopend en dat is ook bij hem niet anders: op het netvlies staat in ieder geval de MH-17 herdenking van 23 juli 2014 op de vliegbasis Eindhoven, waar de eerste veertig slachtoffers van de vliegramp uit Oekraïne werden gerepatrieerd, waarbij naast 1.200 nabestaanden, ook de koning, koningin, premier Rutte en commissaris van de Koning in Noord-Brabant, Wim van de Donk aanwezig waren.

Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima tijdens de plechtigheid in Eindhoven (screenshot)

Staatsbezoeken

Naast de vele streek- en werkbezoeken in den lande zijn in- en uitgaande staatsbezoeken bij uitstek momenten waarbij het koningspaar zich inspant als gastheer en -vrouw, dan wel ons land vertegenwoordigd in het buitenland, waarbij een koning en een koningin toch nét wat meer aandacht genereren.

23 oktober 2018, staatsbezoek aan het Verenigd Koninkrijk, tijdens het galadiner in Buckingham Palace houdt wijlen Koningin Elizabeth II een tafelrede, links naast Koning Willem-Alexander, de toenmalige Hertogin van Cornwall, Camilla, helemaal rechts de toenmalige Prins van Wales, Charles (screenshot)

Wat uitgaande staatsbezoeken betreft: dat waren er inmiddels zesentwintig, met de zevenentwintigste (België) gepland voor 22 tot en met 23 juni.
Voor inkomende staatsbezoeken staat de teller op acht, de laatste was die van de Franse president Macron.

11 april 2023, inkomend staatsbezoek van de Franse president Macron en zijn vrouw Brigitte, vóór het galadiner in het Koninklijk Paleis in Amsterdam wordt er geposeerd voor fotografen (screenshot)

Troonrede

Een jaarlijks terugkerende taak is het uitspreken op de derde dinsdag in september (Prinsjesdag), van de door de regering opgestelde troonrede, ten overstaan van een gezamenlijke vergadering van beide Kamers van de Staten Generaal, waarin het zittende kabinet terugkijkt op het achterliggende jaar en plannen bekendmaakt voor de komende periode.

Prinsjesdag, 20 september 2022, de uit 1826 daterende Glazen Koets is aangekomen bij de Koninklijke Schouwburg, waar Koning, Koningin en de Prinses van Oranje het vaandel van het Korps Mariniers groeten (© Staten Generaal / foto: Jeroen van der Meyde)

Naast het politieke verhaal is dit een dag waarop alle pracht en praal van de monarchie getoond worden: paleis, koetsen, paarden, rijtoer, lakeien, uniformen, galakleding, troonzetels en een balkonscène.

Prinsjesdag, 17 september 2019, de Koning spreekt de troonrede uit in de 13e-eeuwse Ridderzaal aan het Binnenhof (dat nu verbouwd en gerestaureerd wordt) (© Ministerie van Financiën / foto: Martijn Beekman)

Een ander jaarlijks terugkerende plechtigheid is het leggen van de eerste krans bij het Monument op de Dam in Amsterdam tijdens de Nationale Dodenherdenking op 4 mei.

Kranslegging door het koninklijk paar bij het Monument op de Dam in Amsterdam, 4 mei 2022 (screenshot)

Van plechtig naar vrolijk op 5 mei, Bevrijdingsdag, waarbij Koning en Koningin traditiegetrouw aanwezig zijn bij het Bevrijdingsconcert in Amsterdam op een ponton in de Amstel.

Koning en Koningin tijdens het optreden van Anita Meyer op het Bevrijdingsconcert 2022 (screenshot)

Beëdigingen en audiënties

Woendagochtenden zijn doorgaans gereserveerd voor beëdigingen van nieuwe ambassadeurs (binnen- en buitenland) of raadsheren, advocaten-generaal en staatsraden bij de Hoge Raad der Nederlanden.
Ook veel audiënties van bezoekende buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders zijn op woensdag.

1 september 2021, de nieuwe Zweedse ambassadeur, Truls Folke Johannes Oljelund, arriveert per galaberline bij Paleis Noordeinde in Den Haag om zijn geloofsbrieven aan Koning Willem-Alexander aan te bieden (screenshot)

Lid van de regering

Volgens de Grondwet is de Koning lid van de regering. Dat houdt in dat hij alle wetten en Koninklijke besluiten ondertekent en internationale verdragen bekrachtigt.
Het zorgt er ook voor dat de Koning de premier iedere maandag op bezoek krijgt en ministers en staatssecretarissen benoemt en ontslaat en dat zij ten overstaan van het staatshoofd worden beëdigd.
Daarnaast is hij formeel voorzitter van de Raad van State, hoewel deze functie puur ceremonieel is, de dagelijkse leiding is in handen van de vice-voorzitter (momenteel Thom de Graaf).

Groepsfoto van het zojuist beëdigde Kabinet Rutte IV inclusief de Koning, op de trappen van Paleis Noordeinde in Den Haag, 10 januari 2022 (screenshot)

Nieuwjaarsontvangsten en Diplomatendiners

Vaste prik zijn ook de Nieuwjaarsontvangsten in het Koninklijke Paleis in Amsterdam, half januari, één voor Nederlandse genodigden en één voor buitenlandse diplomaten en vertegenwoordigers van in Nederland gevestigde internationale organisaties.

Koning en Koningin verlaten het Koninklijk Paleis na het Diplomatendiner, 22 juni 2022 (screenshot)

Halverwege het jaar, doorgaans in juni, is er het Diplomatendiner, eveneens in het Koninklijk Paleis.

Koningsdag

Tien jaar geleden veranderde Koninginnedag in Koningsdag, maar een grote verandering was het niet, de datum ging van 30 april (de verjaardag van wijlen Koningin Juliana) naar 27 april, de verjaardag van Willem-Alexander.
Na de ‘magere’ coronajaren is Koningsdag weer ‘normaal’ zij het dat de veiligheidsmaatregelen inmiddels een uitdaging zijn, na bedreigingen van de Mocro-maffia aan het adres van de Prinses van Oranje.

Koningsdag 2022 in Maastricht (screenshot)
Koningsdag 2023 in Rotterdam (screenshot)

Oranje Fonds

Bij hun huwelijk in 2002 ontvingen Willem-Alexander en Máxima het Oranje Fonds als huwelijksgeschenk. Dit fonds verstrekt financiële middelen om de sociale kant van de samenleving te versterken, jaarlijks heeft het fonds 26 miljoen euro te besteden.
Koning en Koningin zijn beschermheer en beschermvrouwe van het Oranje Fonds.

De Koning bakt en serveert pannenkoeken in ’t Hofland in Pijnacker in het kader van de NL DOET-vrijwilligersdag, op 10 maart 2018 (screenshot)

Het budget is afkomstig uit de opbrengsten van de Nationale Postcode Loterij en De Lotto, de rest is afkomstig uit giften van particulieren en bedrijven.
Begunstigden zijn “buurthuizen, jongerencentra en ouderensociëteiten, opvanghuizen en projecten begeleid wonen, vrijwillige hulpdiensten, thuiszorg, mantelzorg en maaltijdvoorzieningen voor ouderen, instellingen voor verslavingszorg en opvang voor dak- en thuislozen, peuterspeelzalen en speel-o-teken, zelforganisaties van bijvoorbeeld ouderen, etnische minderheden, vrouwen en homoseksuelen, alsmede reclassering en maatschappelijk advies- en informatiewerk”.
Ook de landelijke vrijwilligersdag NL DOET wordt door het Oranje Fonds georganiseerd en Koning en Koningin zijn dan altijd van de partij.

Rangorde naar jaar per monarchie

Tien jaar is een mooi jubileum, maar voor monarchieën niets bijzonders, de vorig jaar overleden Britse Koningin Elizabeth II was daar een goed voorbeeld van: zij zat sinds 6 februari 1952 maar liefst 70 jaar, 7 maanden en 1 dag op de troon.

De Zweedse Koning Carl XVI Gustaf (1946) vierde zijn 40-jarig regeringsjubileum in 2013, september dit jaar zit hij dus 50 jaar op de troon, waarmee hij nummer 3 in de ranglijst is (© Kungahuset.se)

Was hij vergeleken met 26 andere monarchieën op 30 april 2013 nog de hekkensluiter, momenteel is Willem-Alexander inmiddels gestegen naar de 16e plaats en is het Verenigd Koninkrijk van de 1e naar de 27e plaats gezakt.
Hieronder staan ze op een rijtje met de datum van aantreden:

  1. Brunei – Sultan Hassanal Bolkiah (4-10-1967)
  2. Denemarken – Koningin Margrethe II (14-1-1972)
  3. Zweden – Koning Carl XVI Gustaf (15-9-1973)
  4. Eswatini – Koning Mswati III (25-4-1986)
  5. Liechtenstein – Vorst Hans Adam II (13-11-1989)
  6. Noorwegen – Koning Harald V (17-1-1991)
  7. Lesotho – Koning Letsie III (7-2-1996)
  8. Jordanië – Koning Abdoellah II (7-2-1999)
  9. Marokko – Koning Mohammed VI (23-7-1999)
  10. Luxemburg – Groothertog Henri (7-10-2000)
  11. Bahrein – Koning Hamad bin-Isa al-Khalifa (14-2-2002)
  12. Cambodja – Koning Norodom Sihamoni (14-10-2004)
  13. Monaco – Prins Albert II (6-4-2005)
  14. Tonga – Koning Tupou VI (27-9-2006)
  15. Bhutan – Koning Jigme Singye Wangchuck (14-12-2006)
  16. Nederland – Koning Willem-Alexander (30-4-2013)
  17. België – Koning Filip (21-7-2013)
  18. Qatar – Emir Tamin bin-Hamad al-Thani (25-6-2013)
  19. Spanje – Koning Felipe VI (19-6-2014)
  20. Saoedi-Arabië – Koning Salman (23-1-2015)
  21. Thailand – Koning Rama X (13-10-2016)
  22. Maleisië – Koning Abdullah van Pahang (31-1-2019)¹ 
  23. Japan – Keizer Naruhito (1-5-2019)
  24. Oman – Sultan Haitham bin-Tariq al-Said (11-1-2020)
  25. Koeweit – Emir Nawaf al-Ahmad al-Jaber al-Sabah (29-9-2020)
  26. Verenigde Arabische Emiraten – Emir Mohammed bin-Zayed al-Nahyan van Abu Dhabi (13-5-2022)²
  27. Verenigd Koninkrijk – Koning Charles III (8-9-2022)³

¹ Maleisië is een federale monarchie waarbij het koningschap bij toerbeurt door een van de negen sultans wordt waargenomen, telkens voor een periode van vijf jaar
² De Verenigde Arabische Emiraten bestaan uit zeven emiraten, waarvan Abu Dhabi de grootste is, de sultan van dit emiraat vervult tevens de rol van staatshoofd (president), terwijl de emir van Dubai zowel minister-president, vicepresident als minister van Defensie is
³ De Britse koning is de monarch van de vier landsdelen Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland, maar ook staatshoofd van de volgende Gemenebestlanden: Antigua en Barbuda, Australië, de Bahama’s, Belize, Canada, Grenada, Jamaica, Nieuw-Zeeland, Papoea-Nieuw-Guinea, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, de Salomonseilanden en Tuvalu

De uit 1840 daterende regalia of ‘uiterlijke tekenen van soevereine macht ‘ van het Koninkrijk der Nederlanden, die doorgaans alleen tevoorschijn komen bij de inhuldiging van een nieuwe koning(in), het gaat om de kroon, scepter, rijksappel, het rijkszwaard en de rijksstandaard, een centrale plek wordt op de foto ingenomen door de Grondwet (© koninklijkhuis.nl)

De vlag

De Koninklijke Standaard

Tot en met 1908 zagen de koninklijke vlaggen er totaal anders uit. Er waren toen drie modellen: de Koninklijke Standaard (de Nederlandse vlag met het Rijkswapen op de witte baan), een vlag voor de Prinsen der Nederlanden (de Nederlandse vlag met het Rijkswapen op een oranje achtergrond op de witte baan) en een vlag voor de Prinsessen der Nederlanden (bijna gelijk aan die van de Prinsen, alleen in dit geval ingesneden of ingehoekt).

De Koninklijke Standaard (1815-1908)
Links: Vlag voor de Prinsen der Nederlanden (1815-1908) / Rechts: Ingehoekte vlag voor de Prinsessen der Nederlanden (1815-1908)

Dit veranderde allemaal in 1908 op voordracht van Prins Hendrik, de prins-gemaal van Koningin Wilhelmina. Hij interesseerde zich erg voor heraldiek en hij liet in 1902, kort na zijn huwelijk, al weten een voorstander te zijn van een ander, traditioneler systeem van koninklijke vlaggen.

Links: Frederik Henri Alexander Sabron (1849-1916), generaal-majoor der Infanterie, gouverneur van de Koninklijke Militaire Academie te Breda, minister van Oorlog en ontwerper van het type koninklijke standaarden zoals we ze nu nog kennen (publiek domein) / Rechts: Prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin (1876-1934), de prins-gemaal van Koningin Wilhelmina, bronzen borstbeeld van de hand van Katinka van Rood (1913-2000), in opdracht van Koningin Wilhelmina (1880-1962) vervaardigd, maar pas na haar dood door haar schoonzoon Prins Bernhard in 1963 onthuld op de Soerense Heide op Kroondomein Het Loo (publiek domein)

Hij moest nog even geduld uitoefenen, maar vanaf 1908 ging generaal-majoor F.H.A. Sabron, die veel heraldische kennis bezat, met het verzoek aan de slag en vanaf 27 augustus 1908 deden de modellen zoals we ze nu nog kennen, hun intrede, middels Koninklijk Besluit nr. 87.

Van alle koninklijke vlaggen is de Koninklijke Standaard de bekendste, hij wordt gevoerd door het staatshoofd, een oranje vierkant met een blauw kruis, met in het midden het Rijkswapen (tevens Koninklijk Wapen), omgeven door het kruis en het lint van de Militaire Willems-Orde.

Ook bij staatsbezoeken is de Koninklijke Standaard te zien, in mini-vorm, zoals hier tijdens het staatsbezoek van de Koning aan Denemarken in 2015, waarvan we hier zijn aankomst bij het Fredensborg Paleis zien (samen met collega Koningin Margrethe II) in de Deense hofauto “Store Krone”, zodat ook de Deense Koninklijke Standaard te zien is

De standaard en de onderscheidingsvlaggen voor geboren leden van het Koninklijk Huis zijn altijd oranje met een blauw kruis, waarbij de vlag van de vrouwelijke leden is ingesneden (dit wordt ook wel ingehoekt genoemd), waardoor er een vlag met twee punten ontstaat.

De aangehuwde leden van het Koninklijke Huis voeren een onderscheidingsvlag met de kleuren precies andersom, dus: een blauwe vlag met een oranje kruis. Ook hier geldt: de vlag voor de vrouwelijke leden is ingesneden of ingehoekt.

De Koninklijke Standaard heeft alle kwartieren ‘beladen’, zoals dat heet, waarmee bedoeld wordt dat elk van de vier vakken een symbool heeft (de jachthoorn van het Huis Oranje).

Andere onderscheidingsvlaggen lijken op het eerste gezicht wellicht ook vierkant, maar ze onderscheiden zich van de Koninklijke Standaard door hun maat, een verhouding 5:6. Verder zijn ze met slechts twee symbolen beladen, altijd aan de broekings- of mastzijde, tenzij er sprake is van een prins-gemaal, waarvan we er in Nederland een aantal hadden: Prins Hendrik, Prins Bernhard en Prins Claus. Hieronder een aantal vlaggen om het wat aanschouwelijker te maken:

standaarden 1
Koninklijke onderscheidingsvlaggen, van links naar rechts: Prins Hendrik (1909-1934), Prinses Juliana (1909-1948 en 1980-2004), Prinses Beatrix (1938-1980 en 2013-heden; ook haar zusters voeren deze vlag)
standaarden 2
Koninklijke onderscheidingsvlaggen, van links naar rechts: Prins Claus (1966-2002), Prins Constantijn (1969-heden; wijlen Prins Friso had dezelfde vlag), Prinses Laurentien (2001-heden)

In het geval van Koningin Máxima’s onderscheidingsvlag  zien we de jachthoorn van Oranje bovenin en de burcht uit het wapen van haar familie, Zorreguieta, onderin.

1024px-Standard_of_Princess_Maxima_of_the_Netherlands
Koninklijke onderscheidingsvlag Prinses/Koningin Máxima (2002-heden)