Poetin hoopt op oorlogsmoeheid

Volgens de Amerikaanse oorlogsdenktank Institute for the Study of War is de Russische president Poetin bereid om de door hem begonnen oorlog nog lang vol te houden, zelfs al wordt die lang en slepend.
Opgeven is volgens specialist Frederick W. Kagan van het instituut geen optie voor Poetin. Zijn doel is om het Westen oorlogsmoe te maken, waardoor Oekraïne alleen komt te staan.

Slechts een toenemend succes van Oekraïense aanvallen zou volgens het ISW Poetin naar de onderhandelingstafel kunnen dwingen.
De oorlog verloopt grilliger dan menigeen had durven voorspellen. Poetin had verwacht dat door de eindeloze aanvallen op energiecentrales, hij Oekraïne deze winter op de knieën zou krijgen, maar daar is niets van terecht gekomen.
Eerder het tegendeel: van de 300.000 reservisten die hij afgelopen herfst opriep en de 40.000 veroordeelden (die doorgesluisd werden naar de pro-Russische Wagnergroep) is het overgrote merendeel inmiddels aan het front in de Donbas, maar de resultaten zijn nou niet bepaald indrukwekkend te noemen.
De Russen hebben vrijwel geen terreinwinst kunnen boeken en hebben (met een flinke slag om de arm) inmiddels zo’n 30.000 tot 60.000 soldaten verloren.
Wordt vervolgd dus.

Duitse en Britse tanks

Duitsland heeft de beloofde achttien Leopard-2 tanks afgeleverd in Oekraïne, net als veertig Marder gevechtsvoertuigen.
De bedoeling is dat er vanuit verschillende Europese landen nog meer tanks richting Oekraïne gaan. Polen en Portugal gingen Duitsland reeds voor.

En ook het Verenigd Koninkrijk kwam over de brug met veertien Challenger-2 tanks, die door de minister van Defensie, Oleksii Reznikov, met grote vreugde in het veld werden ontvangen, waarna hij een proefrondje meereed.
Een groep Oekraïense militairen heeft in Engeland inmiddels een tank-opleiding afgerond.

Bachmoet – het vervolg

Wekenlang zag het er naar uit dat de zwaar belegerde en zwaarbevochten stad Bachmoet ieder moment kon vallen, maar dat moment bleef telkens uit. En ook nu is de stad nog steeds niet gevallen, sterker nog: volgens opperbevelhebber van het Oekraïense leger, Valerii Zaluzhnyi, hebben zijn troepen met enorme inspanning het Russische leger en de Wagnergroep tot staan weten te dwingen en is de situatie zich zelfs aan het stabiliseren.

De stad is weliswaar strategisch niet van groot belang, maar symbolisch des te meer, nu de Russen zich al meer als een half jaar suf beuken op de stad, maar die nog altijd niet hebben kunnen innemen.

Net voor het afgelopen weekend bezocht president Zelensky het front bij Bachmoet, waar hij een aantal militairen medailles opspeldde en ze een hart onder de riem stak.
Aan zijn troepen liet hij weten: “Ik ben vereerd hier vandaag te zijn, in het oosten van ons land, de Donbas, en om jullie -onze helden- te kunnen eren, om jullie te bedanken, om jullie handen te kunnen schudden.”

Meer sancties

Vanwege de door Rusland aangekondigde plaatsing van kernwapens in de Russische vazalstaat Wit-Rusland (Belarus) kunnen zowel Rusland als Wit-Rusland verdere sancties verwachten, volgens de Poolse premier Mateusz Morawiecki.
Het Wit-Russische ministerie van Defensie liet als reactie op de voorgenomen plaatsing weten dat het zich genoodzaakt voelde om Rusland de kernwapens op zijn grondgebied te laten plaatsen vanwege ‘acties’ van de NAVO.

Wit-Rusland’s dictator, president Aleksandr Loekasjenko, heeft weinig in te brengen in dit geval: wat Poetin wil dat er gebeurt in zijn land, gebeurt. Zo niet, dan is het einde Loekasjenko.
De trouwe bondgenoot van Rusland grenst aan drie NAVO-landen: Letland, Litouwen en Polen, bij elkaar 1.250 km aan grens.
Een nieuw sanctiepakket zou het elfde zijn, sinds het begin van de oorlog.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.

De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.