
Algemeen wordt aangenomen dat met de momenteel invallende winter de oorlog in een lagere versnelling zal komen en dat beide partijen op nieuwe krachten zullen opdoen en herbevoorraden, zodat men in de lente weer hernieuwd oorlog zal kunnen voeren.

Gevechten zijn op dit moment nog gaande rond de stad Bachmoet in de regio Donetsk.
Inmiddels heeft Rusland de helft van alle eerder ingenomen gebieden verloren.

Wat de kansen betreft voor het vervolg van de oorlog schatten Westerse inlichtingendiensten de kansen van Oekraïne hoger in dan die van Rusland.
Belangrijk daarbij is zeker het moreel, dat bij de Oekraïense soldaten hoog blijft, maar bij de Russen ver te zoeken is.
Wat wapens betreft kan Oekraïne nog steeds rekenen op leveranties vanuit Europa en Noord-Amerika. Rusland zal waarschijnlijk opnieuw aankloppen bij Iran voor de levering van drones en mogelijk ook raketten.

Seksueel geweld
In een interview voor de Franse krant Ouest-France en de Duitse tegenhanger Funke, liet de Oekraïense procureur-generaal Andriy Kostin zich uit over seksuele wreedheden gepleegd door het Russische leger.
En dan gaat het niet alleen om verkrachtingen van vrouwen, maar ook van mannen, zowel bij kinderen, volwassenen als ouderen.

Volgens Kostin ging het vier maanden geleden om 40 geregistreerde gevallen, nu staat dat cijfer al op 110.
“In veel gevallen worden mensen verkracht, gemarteld en vervolgens gedood door Russische soldaten”, voornamelijk in door Rusland bezette gebieden, zo verklaarde Kostin.
Vaak worden familieleden gedwongen toe te kijken.
Aanval op bases in Rusland
Op maandag werd Oekraïne opnieuw getroffen door een golf van Russische raketaanvallen op verscheidene steden en energie-infrastructuur in o.a. Kiev, Lviv, Odessa, Zaporizja en Vinnytsja, waardoor op verschillende plaatsen opnieuw de stroom uitviel. President Zelensky liet weten dat er onmiddellijk met reparaties begonnen zou worden.
Hoewel de raketaanvallen een Russische strategie lijken te zijn om de Oekraïense bevolking deze winter op de knieën te dwingen, zou dit laatste offensief ook een reactie kunnen zijn op de aanval eerder die dag op twee militaire bases in Rusland.

Twee grote ontploffingen vonden plaats op de vliegbases van Engels (net buiten Saratov) en Dyagilevo (bij Ryazan), zo’n 500 km van de grens met Oekraïne.
Bij de drone-aanval zouden drie doden zijn gevallen en door een ontploffende brandstoftank twee vliegtuigen en een onbekend aantal voertuigen zijn beschadigd.

Het Russische ministerie van Defensie liet weten Oekraïne verantwoordelijk te houden voor de aanvallen.
Oekraïne gaf officieel niet toe er achter te zitten, wel kwam Mychajlo Podoljak, adviseur van president Zelensky met een cryptische tweet: “De aarde is rond. Als iets in het luchtruim van een land wordt gelanceerd, zal dat vroeg of laat terugkeren naar het vertrekpunt”.

Een bron binnen de Oekraïense autoriteiten heeft inmiddels tegenover The New York Times erkend dat zijn land achter de aanvallen zit.
Cijfers
Van tijd tot tijd maakt het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken cijfers bekend via z’n Twitter-account @MFA_Ukraine, omtrent de Russische verliezen in de oorlog. Het laatste staatje dateert van 3 december en is hieronder afgebeeld.

De cijfers kunnen niet onafhankelijk geverifieerd worden, maar volgens Oekraïne zou het gaan om plusminus 90.600 gesneuvelde militairen, 280 vliegtuigen, 263 helicopters, 2.917 tanks, 1.572 drones (UAV = Unmanned Aerial Vehicle), 163 stuks speciaal materieel, 16 schepen, 5.886 pantserinfanterievoertuigen, 1.906 artillerie-systemen, 395 stuks ‘multiple launch rocket systems’ (MLRS), 4.472 voertuigen en brandstoftanks, 210 stuks luchtafweergeschut en 531 kruisvluchtwapens.

Voor wat betreft de Oekraïense verliezen: vorige week maakte president Zelensky (voor het eerst sinds augustus) cijfers bekend: er zouden tot nu toe tussen de 10.000 en 13.000 militairen zijn omgekomen.
Deze cijfers stroken niet met de internationale schattingen. Op 9 november maakte de Amerikaanse generaal Mark Milley, voorzitter van de gezamenlijke stafchefs, bekend dat er inmiddels circa 100.000 doden en gewonden zijn gevallen, hoewel hij de doden en gewonden verder niet uitsplitste. Wel noemde hij een getal van 40.000 omgekomen burgers.
De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.
Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.
In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.
Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.
Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool
Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.
