Twee vlaggen vandaag. Vlag 2:

Oorlogsmisdaden

De vele Russische beschietingen van de afgelopen tijd, die er voor zorgden dat miljoenen Oekraïeners nu zonder elektriciteit en/of water zitten, kan voor Rusland verstrekkende gevolgen hebben als het aan de NAVO en de G7-landen ligt.

Tijdens een bijeenkomst in de Roemeense hoofdstad Boekarest beschuldigde secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, Rusland ervan “de winter als een oorlogswapen te gebruiken”. Nu Rusland volop terrein verliest, gooit het land het nu over een andere boeg, zo betoogde hij.
Onder de Geneefse Conventies (een verzamelnaam van verdragen voor internationaal humanitair recht) kunnen aanvallen op burgers en vitale infrastructuur gezien worden als oorlogsmisdaden.

Begin deze week gaf de Oekraïense procureur-generaal Andriy Kostin te kennen de gerichte aanvallen als genocide te zien: hele groepen mensen te laten creperen, met als doel Oekraïne op de knieën te dwingen.

Tijdens een bijeenkomst in Berlijn van de justitieministers van de G7-landen (de belangrijkste industriële staten) liet de Duitse minister Marco Buschmann weten dat de landengroep gezamenlijk onderzoek wil doen naar veronderstelde Russische oorlogsmisdaden.

Voor wat de NAVO betreft: een toezegging voor meer wapenleveranties plus hulp bij het repareren van cruciale infrastructuur kon Oekraïne in Boedapest ieder geval noteren.

Refuseniks

Het aantal Russische dienstweigeraars, de zogenaamde refuseniks, neemt steeds verder toe. Overal in het oorlogsgebied zijn er gemobiliseerden die weigeren verder te vechten.
Inmiddels zouden er zo’n 300 refuseniks zijn, hoewel dit aantal waarschijnlijk hoger is. Er zijn in ieder geval tien plaatsen bekend waar deze dienstweigeraars bij elkaar gevangen worden gehouden, veelal in kelders, dicht op elkaar onder erbarmelijke omstandigheden.

Veel nieuw gemobiliseerde en meestal ongetrainde soldaten komen in loopgraven onvoorbereid in oorlogssituaties terecht. De refuseniks zien de Oekraïense oorlog niet als de hunne en willen er niet aan deelnemen.
In de kelders worden de dienstweigeraars constant onderworpen aan psychologische druk en intimidaties.
Zo krijgen ze bijvoorbeeld bewust dagenlang geen eten of dreigen met schijnexecuties.
Daarnaast lopen ze tevens het risico te worden aangeklaagd voor desertie, waar tot vijftien jaar gevangenisstraf op staat.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.