Cherson bevrijd

In de achtendertigste week van de oorlog werd Cherson door Oekraïne ingenomen na de aftocht van de Russen (zo’n 30.000 man).
Gevreesd werd voor een valstrik, waarbij Russische rekruten zich in huizen zouden verschuilen om vervolgens een soort van guerilla-oorlog te ontketenen.

Die vrees bleek ongegrond, maar ongevaarlijk was het binnentrekken van de stad niet, specialisten hebben inmiddels zo’n 2.000 mijnen, boobytraps en niet ontplofte projectielen opgeruimd.

Verder zijn er door de Russen zoveel publieke voorzieningen vernield, dat er voor de overgebleven (niet-gedeporteerde) bewoners een tekort is aan water, medicijnen en brood.

Afgelopen maandag bezocht president Zelensky de heroverde stad, waar ondanks alle ellende een uitgelaten sfeer hing en waar een grote hoeveelheid Oekraïense vlaggen de feestvreugde verhoogden.

Screenshots bevrijding Cherson

Herenigingen

Raketten

Op dinsdag, één dag na de vrijheidsviering in Cherson werden er door de Russen (als reactie?) zo’n 90 raketten afgeschoten, waarvan er circa 70 door de luchtverdediging voortijdig konden worden neergehaald. Maar even goed zorgden de overige raketten ervoor dat 15 energiecentrales beschadigd raakten, waardoor zo’n zeven miljoen mensen zonder elektriciteit kwamen te zitten.
In hoofdstad Kiev werden twee flats geraakt in de wijk Pechersk.

Polen

Kort erna kwam er een raket neer bij het Poolse dorp Przewodów, zes kilometer van de Oekraïense grens vandaan.
De raket sloeg in bij een graandrogerij, Agrocom, waarbij twee mannen van 60 en 62 omkwamen.

Onduidelijk is tot nog toe wie de raket afschoot, Rusland ontkent ervoor verantwoordelijk te zijn, net als Oekraïne. President Zelensky vertrouwt hierbij op zijn inlichtingendiensten.
Het lijkt echter waarschijnlijk dat het hier om een uit de koers geraakt projectiel gaat, wellicht door een technische storing.

Zelfs als het hier om een Oekraïense afzwaaier zou gaan is de algemene teneur in de Westerse wereld dat het uiteindelijk toch de schuld van Rusland is: als president Poetin de oorlog tegen Oekraïne niet was begonnen, zou dit niet gebeurd zijn.
Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de NAVO, zei hierover: “Als Rusland stopt met vechten, hebben we vrede. Als Oekraïne stopt met vechten, houdt het op te bestaan.”

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.