De oorlog is nog steeds redelijk vastgelopen, grote veranderingen zijn er niet. Wel is er het Oekraïense offensief richting Cherson. Een aantal gebieden ten oosten en noordoosten van Mikolajev is op de Russen heroverd. Hier en daar zijn Russische frontlinies doorbroken, maar veel verder dan dat gaat het momenteel niet.

Drie belangrijke bruggen over de rivier de Dnjepr zijn door Oekraïne door middel van Himars-raketten verwoest, waardoor de aanvoerroutes vanuit het westen voor de Russen onbruikbaar worden, zowel voor troepen als voor munitieaanvoer.
Ook worden door de Russen inderhaast gebouwde pontonbruggen aangevallen, net als commando- en munitiedepots.
Toch gaan militaire experts (inclusief die uit Oekraïne) er vanuit dat het lang kan duren en het een letterlijke uitputtingsslag kan worden.

Geruchtenmolen

Verder zijn er geruchten dat president Poetin steeds meer zelf de leiding over het Russische leger naar zich toetrekt, geruchten die de laatste tijd steeds hardnekkiger worden.
Zo zou hij zijn minister van Defensie, Sergej Sjojgoe, verschillende malen hebben gepasseerd, door zelf hoge commandanten te vervangen. Als dat waar is, is dat een duidelijke indicatie dat de oorlog (volgens Poetin nog steeds een ‘militaire operatie’) vanuit Russisch perspectief niet goed verloopt.
Volgens diezelfde geruchtenstroom zou hij momenteel hoogstpersoonlijk de communicatie met de legercommandanten in Oekraïne onderhouden.

Mocht dit waar zijn, dan is dat volgens prof. dr. Frans Osinga, hoogleraar Krijgswetenschappen aan de Nederlandse Defensie Academie en bijzonder hoogleraar War Studies aan de Universiteit van Leiden, “een recept voor een ramp”.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.