Twee vlaggen vandaag. Vlag 2:

Gedoe met de Razoni

Het is inmiddels twee weken geleden dat het graanschip de Razoni als eerste de haven van Odessa uitvoer met 26.000 ton graan met Libanon als eindbestemming. De reis verliep voorspoedig, maar helaas kwam er een kink in de kabel toen de Libanese koper de vracht weigerde wegens de vertraging van vijf maanden en twijfel aan de kwaliteit van het graan.

Uiteindelijk kon het Joint Coordination Centre (JCC), een gezamenlijk inspectieteam bestaande uit ambtenaren uit Rusland, Turkije, Oekraïne en de Verenigde Naties, kort daarna melden dat er een nieuwe koper was gevonden in Turkije, zodat de Razoni koers kon zetten naar de aan de zuidkust gelegen havenstad Mersin.

Opnieuw de Krim

Na de aanval van vorige week op de Luchtmachtbasis Saki in het westen van het sinds 2014 door de Russen bezette schiereiland de Krim, was het deze week opnieuw raak.

Volgens het Russische ministerie van Defensie werden eergisteren bij Maiske, iets ten zuidoosten van de noordelijke stad Dzjankoj, een tijdelijk militair munitiedepot plus civiele infrastructuur, waaronder spoorlijnen en een elektriciteitscentrale, beschadigd door sabotage.

Het Russische financiële dagblad Kommersant maakte melding van zwarte rookwolken boven de door Rusland geannexeerde luchtmachtbasis Gvardeyskoye, in het centrale deel van de Krim. Het vermoeden bestaat dat dit het resultaat was van een drone-aanval.

Wagnergroep

Afgelopen zondag werd het hoofdkwartier van de Russische paramilitaire organisatie de Wagnergroep, in de oostelijke regio Loehansk, door een Oekraïense raketaanval verwoest, waarbij volgens gouverneur Serhiy Hayday, ruim honderd Russische huurlingen werden “geëlimineerd”.

Curieus is het verhaal hoe dit waarschijnlijk kon gebeuren. De Russische oorlogscorrespondent Sergej Sreda bezocht op 8 augustus de tot dan toe geheime basis in Poposna en plaatste foto’s van zijn bezoek op berichtendienst Telegram. Hij schreef: ” Aangekomen in Poposna, gestopt bij het hoofdkwartier van de PMC Wagner. Ik werd verwelkomd als familie”.

Op één van de foto’s zien we Sreda temidden van vier leden van de Wagnergroep, poserend voor het hoofdkwartier. Helemaal links op de foto is nog net een deel van een bord te zien met daarop het adres: Mironovskaya 12, Poposna.
Op een andere foto met alleen Sreda zelf is hetzelfde bord zichtbaar.
De berichten van Sreda werden al snel verwijderd, maar kopieën deden inmiddels de ronde, waarna de locatie volgens de Oekraïense media al snel werd ontdekt.

Of de foto de directe aanleiding was, is moeilijk te controleren, maar feit is wel dat kort na publicatie het Oekraïense leger met uit de Verenigde Staten Himars-raketten het Wagnergroep-hoofdkwartier vernietigde.

De vermeende aanvoerder en financier van de Wagnergroep, Yevgeny Prigozhin, die wel aanwezig was tijdens het bezoek van Sreda, zou de aanval overleefd hebben. Hij staat bekend als vertrouweling van president Poetin.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.