Kerncentrale Zaporizja

De G7 hebben Rusland gisteren veroordeeld voor beschietingen bij de door hen in maart bezette Oekraïense kerncentrale Zaporizja, eerder deze week. Volgens het Oekraïense staatsbedrijf Energoatom raakte daarbij een medewerker van de centrale gewond en werden er drie stralingsmeters beschadigd De meters bevinden zich bij een opslag voor gebruikte kernbrandstof.
Ook raakten er stroomkabels beschadigd, waarna er brand uitbrak.
Zoals te doen gebruikelijk wordt alles door Rusland ontkend en wordt de schuld voor de beschietingen in de schoenen van Oekraïne geschoven.
Op verzoek van Rusland wordt er vandaag een spoedsessie van de VN-Veiligheidsraad gehouden.
De Russische zaakgelastigde bij de VN-missie in Wenen, Mikhail Ulyanov, houdt (uiteraard) Oekraïne verantwoordelijk voor de beschietingen bij de centrale.

De G7, een groep van belangrijke industriële landen, bestaande uit Canada, Duitsland, Frankrijk, Italië, Japan, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, riepen Rusland op Oekraïne “onmiddellijk de volledige controle over de kerncentrale” terug te geven.

In de verklaring stond verder dat de Oekraïense staf die de centrale bedient, “zijn taak moeten kunnen uitvoeren zonder dreiging of druk”. Ook vindt de G7 dat de voortdurende Russische bezetting van de kerncentrale niet alleen de regio en zijn inwoners in gevaar brengt, maar die van het hele land, de buurlanden en de internationale gemeenschap/

De Oekraïense president Zelensky noemde de onveilige situatie bij de kerncentrale “nucleair terrorisme” van Rusland.
“Geen land ter wereld zou zich veilig voelen als een terroristische staat een kerncentrale beschiet”.

Gebrek aan troepen

Er komen steeds meer geluiden uit Rusland dat het door zijn direct inzetbare manschappen voor de “militaire operatie” in Oekraïne heen raakt.
Zo’n 25 regio’s zouden bezig zijn met het werven van nieuwe rekruten, om nieuwe bataljons te vormen, bestaande uit vrijwilligers. Ondanks dat het goed betaald wordt, lijkt er echter nog maar slechts een fractie op de wervingen te zijn afgekomen.
De nood voor nieuwe manschappen is echter dermate groot dat er inmiddels ook wordt geworven in gevangenissen.

Explosies op de Krim

Hoewel er nog veel onduidelijk is wat er dinsdag 9 augustus precies gebeurde op de Luchtmachtbasis Saki (op het Krim-schiereiland, dat sinds 2014 door de Russen bezet is), is, staat wel vast dat er een aantal explosies plaatsvonden

Wat er precies gebeurd was, werd door tegenstrijdige berichten op de dag zelf, niet onmiddellijk helder.
Het Russische ministerie van Defensie hield het er op dat het om een ongeluk ging: er zou munitie zijn ontploft in depots door onvoorzichtigheid.
Oekraïne bevestigde dit verhaal in eerste instantie bij monde van Oleksii Reznikov, de minister van Defensie, die suggereerde dat Russische soldaten de oorzaak van de explosies waren, door hun veiligheidsregels (verboden te roken op gevaarlijke plaatsen) niet op te volgen.

Nu echter de eerste satellietfoto’s van Planet Labs gepubliceerd zijn van de basis vóór en ná de ontploffingen, lijkt er toch iets anders aan de hand: die maken duidelijk dat een zeker negen Russische gevechtsvliegtuigen die buiten de hangars waren geparkeerd, werden vernietigd.

Hoewel Oekraïne nog steeds niet klip en klaar heeft gemeld verantwoordelijk te zijn voor deze aanval, bracht de New York Times op basis van een anonieme regeringsfunctionaris naar buiten dat het wel degelijk ging om een gerichte aanval van het Oekraïense leger.
Vervolgens liet presidentieel adviseur, Mykhailo Podoliak op Twitter weten: “Dit is nog maar het begin”.

De aanval bij de stad Saki en de nabijgelegen badplaats Novofedorivka was goed zichtbaar vanaf de stranden, waar veel Russische toeristen verbleven.
Veel toeristen hebben het Krim-schiereiland inmiddels verlaten, er ontstonden files op de door de Russen gebouwde 16,9 km lange Krimbrug over de Straat van Kertsj.

Dat de Russen juist op de Krim worden aangevallen heeft voor Oekraïne grote symbolische betekenis, het was per slot van rekening het eerste deel van het land dat bezet werd in 2014.
Hoe de aanval precies plaatsvond is tot nu toe niet duidelijk, maar wat wél duidelijk is, is dat de Russische anti-raketsystemen niet werkten. Het lijdt geen twijfel dat Rusland en in het bijzonder president Poetin dit als een grote vernedering zullen ervaren, net als als het doen zinken van het Russische vlaggenschip van de Zwarte Zee, de Moskva, op 14 april dit jaar.

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.