Na vorige week kunnen we stellen dat er vanuit Russisch standpunt niet veel te melden valt. Natuurlijk wordt er door beide zijden stevig doorgevochten in de oostelijke Donbas-regio, maar grote doorbraken zijn er niet.

Het actiefst en meest verwoestend gaat het eraan toe rond de oostelijkste stad in de Donbas die nog in Oekraïense handen is: Sjevjerodonetsk. Deze stad van ruim 100.000 inwoners wordt van verschillende zijden door Russische artillerie bestookt, met alle gevolgen van dien.

Maar zelfs als die stad zou vallen is het niet genoeg voor de Russen om controle over de Donbas te verkrijgen.
Russische troepen trekken een zware tol op het Oekraïense leger, maar dat gaat wel ten koste van Rusland’s eigen arsenaal aan troepen en materieel.
Tegelijkertijd blijft de stroom aan NAVO-wapens aan Oekraïne doorgaan, waardoor ze blijvend tegenaanvallen zullen kunnen blijven uitvoeren.

Daar komt bij dat Oekraïne’s mogelijkheden om troepen te verversen groter zijn, ondanks de zware verliezen. Aangezien president Poetin (tot nu toe) nog steeds geen algehele dienstplicht heeft afgekondigd, vecht het Russische leger op ‘vredes’-sterkte.
Zolang er niet meer Russische troepen bijkomen zal een eventuele opmars steeds langere aanvoerlijnen veroorzaken, waardoor ze een steeds aantrekkelijker doelwit kunnen worden voor de Oekraïeners.

Dit zou het geval kunnen zijn als de Russen erin slagen de noordelijke en zuidelijke gebieden in de Donbas (die al in Russische handen zijn) bij Slovjansk met elkaar te verbinden, waardoor een deel van het Oekraïense leger ingesloten zou raken (zie de kaart hieronder).
Tot nu toe zijn de Russen hierin niet geslaagd.

Het momentum waarvan Rusland drie maanden terug dacht dat het dat had, is inmiddels verdwenen en het lijkt steeds meer een patstelling te worden.

Fanatieke Georgiërs

Een ander land in dezelfde regio, Georgië, vierde vandaag zijn Onafhankelijkheidsdag (die van 1918) en de toch al niet bijster goede relatie van dit land met zijn voormalige overheerser Rusland, werd vandaag nog eens onderstreept.
Georgië heeft net als Oekraïne de vurige wens om bij de EU te komen.

Tijdens de officiële ceremonie vandaag in hoofdstad Tblisi werd na alle toespraken het Europese volkslied Alle Menschen werden Brüder (Ode an die Freude) ingezet door het daar aanwezige koor en gingen alle hoogwaardigheidsbekleders staan.
Vervolgens vlogen er drie helicopters over, waarvan één met de Georgische en één met de Europese vlag.

Dat het land pal achter Oekraïne staat wordt niet onder stoelen en banken gestoken: het presidentiële paleis is voorzien van een Georgische en een Oekraïense banier, net als het operagebouw.

Verder blijkt het uit stickers op auto’s, vlaggen op gebouwen, buttons, teksten op deuren van restaurants of musea, graffiti op muren, enz.

Met dank aan Erik Breure voor de achtergrondinformatie en gebruik van de foto’s

De vlag

De vlag van Oekraïne bestaat uit twee even brede horizontale banen van blauw en geel.

Er zijn voldoende aanwijzingen dat de kleuren blauw en geel van de vlag ver terug gaan, zelfs tot de 15e eeuw. De kleuren gaan er echter pas echt toe doen wanneer de twee keizerrijken waar Oekraïne onderdeel van uitmaakte (het Russische en het Oostenrijks-Hongaarse), ophouden te bestaan.
De West-Oekraïense Nationale Republiek gebruikt tussen 1918 en 1919 de blauw-gele vlag. De vlag wordt gecontinueerd  bij het samengaan van de twee Oekraïnes tot de Oekraïense Staat.

Tot aan 1949 heeft Oekraïne als Russische sovjet-republiek verschillende variaties van egaal rode vlaggen met de letters YCCP (Ukrayinskaya Sotsialisticheskaya Sovetskaya Respublika – oftewel Socialistische Sovjet Republiek Oekraïne) erop.

In 1949 krijgen alle Russische republieken een vlag-‘make-over’, variaties op de vlag van de Sovjet-Unie met eigen accenten. Die van Oekraïne heeft een blauwe balk aan de onderkant.

Vanaf 1990, dus nog vóór de onafhankelijkheid, wordt de blauw-gele vlag her en der al aarzelend waargenomen. Met het opnieuw zelfstandig worden, wordt de vlag officieel ingevoerd. Wettelijke status krijgt de vlag op 28 januari 1992.
De eerste vlag die ooit boven het Verchovna Rada (het Oekraïnse parlement) wapperde is nu in het parlementsmuseum te zien.

Het blauw in de vlag symboliseert de hemel, het geel de uitgestrekte tarwevelden.

Symbool

Sinds het begin van de Oekraïense oorlog op 20 februari, is de nationale vlag een symbool van hoop en verzet geworden.